Sense

1. a hound-leader, a huntsman

Examples

• ὁ τῆς κυναγοῦ δ ἄλλος Ἀταλάντης γόνος παῖς Παρθενοπαῖος, εἶδος ἐξοχώτατος, Ἀρκὰς μὲν ἦν, ἐλθὼν δ ἐπ Ἰνάχου ῥοὰς παιδεύεται κατ Ἄργος. (Euripides, Suppliants, episode 1:3)
• ὢ δεῦρ ἴθι δεῦρ ὦ κυναγὲ παρσένε. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric6)
• κἀν τῷδε πέτραν ἅτερος λιπὼν ξένοιν ἔστη κάρα τε διετίναξ ἄνω κάτω κἀπεστέναξεν ὠλένας τρέμων ἄκρας, μανίαις ἀλαίνων, καὶ βοᾷ κυναγὸς ὥς: (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 2:3)
• καὶ πρῶτα μὲν προσῆγε Νηίταις πύλαις λόχον πυκναῖσιν ἀσπίσιν πεφρικότα ὁ τῆς κυναγοῦ Παρθενοπαῖος ἔκγονος, ἐπίσημ ἔχων οἰκεῖον ἐν μέσῳ σάκει, ἑκηβόλοις τόξοισιν Ἀταλάντην κάπρον χειρουμένην Αἰτωλόν. (Euripides, Phoenissae, episode 2:1)
• ἀλλά νιν πάλιν κυναγὸς ὡσεὶ παῖς σὸς ἐξαθροίζεται, πύργοις δ ἐπέστης αὖθις. (Euripides, Phoenissae, episode 11:3)

Similar forms

• κυνάγχαι (3)
• κυνάγχης (3)
• κυνάγχην (2)
• κυναγεσίας (2)
• κυναγετεῖ (2)
• κυναγοῦ (2)
• κυναγωγὸν (2)
• κυναγέτας (2)
• κυναγὸς (2)
• κυνάγχαν (2)
• Κυναγίδι (2)
• κυναγέτιδι (1)
• κυναγωγόν (1)
• κυναγέται (1)
• κυναγὸν (1)
• κυναγίαις (1)
• κυναγωγοῦ (1)
• κυναγχικὴ (1)
• κυνάγχη (1)
• κυναγέσιον (1)
• κυναγοὶ (1)
• κυνάγχαι‧ (1)
• κυναγὲ (1)
• κυναγίᾳ (1)
• κυναγεσίης (1)
• κυναγώς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.