Sense

1. a hound-leader, a huntsman

Examples

• ὁ τῆσ κυναγοῦ δ’ ἄλλοσ Ἀταλάντησ γόνοσ παῖσ Παρθενοπαῖοσ, εἶδοσ ἐξοχώτατοσ, Ἀρκὰσ μὲν ἦν, ἐλθὼν δ’ ἐπ’ Ἰνάχου ῥοὰσ παιδεύεται κατ’ Ἄργοσ. (Euripides, Suppliants, episode 1:3)
• ὢ δεῦρ’ ἴθι δεῦρ’ ὦ κυναγὲ παρσένε. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric6)
• κἀν τῷδε πέτραν ἅτεροσ λιπὼν ξένοιν ἔστη κάρα τε διετίναξ’ ἄνω κάτω κἀπεστέναξεν ὠλένασ τρέμων ἄκρασ, μανίαισ ἀλαίνων, καὶ βοᾷ κυναγὸσ ὥσ· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 2:3)
• καὶ πρῶτα μὲν προσῆγε Νηίταισ πύλαισ λόχον πυκναῖσιν ἀσπίσιν πεφρικότα ὁ τῆσ κυναγοῦ Παρθενοπαῖοσ ἔκγονοσ, ἐπίσημ’ ἔχων οἰκεῖον ἐν μέσῳ σάκει, ἑκηβόλοισ τόξοισιν Ἀταλάντην κάπρον χειρουμένην Αἰτωλόν. (Euripides, Phoenissae, episode 2:1)
• ἀλλά νιν πάλιν κυναγὸσ ὡσεὶ παῖσ σὸσ ἐξαθροίζεται, πύργοισ δ’ ἐπέστησ’ αὖθισ. (Euripides, Phoenissae, episode 11:3)

Similar forms

• κυνάγχης (3)
• κυνάγχαι (3)
• κυναγωγὸν (2)
• κυναγέτας (2)
• κυναγὸς (2)
• κυνάγχαν (2)
• Κυναγίδι (2)
• κυνάγχην (2)
• κυναγεσίας (2)
• κυναγετεῖ (2)
• κυναγοῦ (2)
• κυναγὲ (1)
• κυναγίᾳ (1)
• κυναγεσίης (1)
• κυναγώς (1)
• κυναγέτιδι (1)
• κυναγωγόν (1)
• κυναγέται (1)
• κυναγὸν (1)
• κυναγίαις (1)
• κυναγωγοῦ (1)
• κυναγχικὴ (1)
• κυνάγχη (1)
• κυναγέσιον (1)
• κυναγοὶ (1)
• κυνάγχαι‧ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.