Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πενθέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πενθέω

Structure: πενθέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pe/nqos

Sense

  1. to bewail, lament, mourn for, to be mourned for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πενθῶ πενθεῖς πενθεῖ
Dual πενθεῖτον πενθεῖτον
Plural πενθοῦμεν πενθεῖτε πενθοῦσιν*
SubjunctiveSingular πενθῶ πενθῇς πενθῇ
Dual πενθῆτον πενθῆτον
Plural πενθῶμεν πενθῆτε πενθῶσιν*
OptativeSingular πενθοῖμι πενθοῖς πενθοῖ
Dual πενθοῖτον πενθοίτην
Plural πενθοῖμεν πενθοῖτε πενθοῖεν
ImperativeSingular πένθει πενθείτω
Dual πενθεῖτον πενθείτων
Plural πενθεῖτε πενθούντων, πενθείτωσαν
Infinitive πενθεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
πενθων πενθουντος πενθουσα πενθουσης πενθουν πενθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πενθοῦμαι πενθεῖ, πενθῇ πενθεῖται
Dual πενθεῖσθον πενθεῖσθον
Plural πενθούμεθα πενθεῖσθε πενθοῦνται
SubjunctiveSingular πενθῶμαι πενθῇ πενθῆται
Dual πενθῆσθον πενθῆσθον
Plural πενθώμεθα πενθῆσθε πενθῶνται
OptativeSingular πενθοίμην πενθοῖο πενθοῖτο
Dual πενθοῖσθον πενθοίσθην
Plural πενθοίμεθα πενθοῖσθε πενθοῖντο
ImperativeSingular πενθοῦ πενθείσθω
Dual πενθεῖσθον πενθείσθων
Plural πενθεῖσθε πενθείσθων, πενθείσθωσαν
Infinitive πενθεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πενθουμενος πενθουμενου πενθουμενη πενθουμενης πενθουμενον πενθουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπένθουν ἐπένθεις ἐπένθειν*
Dual ἐπενθεῖτον ἐπενθείτην
Plural ἐπενθοῦμεν ἐπενθεῖτε ἐπένθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπενθούμην ἐπενθοῦ ἐπενθεῖτο
Dual ἐπενθεῖσθον ἐπενθείσθην
Plural ἐπενθούμεθα ἐπενθεῖσθε ἐπενθοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἀπόσφαξον, τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ πενθεῖν ἀπάλλαξον. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 21:6)
  • ὁ μὲν οὐ διαλείπει γελῶν, ὁ δέ τινα ἐοίκε πενθεῖν δακρύει γοῦν τὸ παράπαν. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 13:8)
  • οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών; (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:14)
  • ἀπεῖπαν δὲ πενθεῖν ταῖσ γυναιξί, τὴν δὲ Γαϊού Λικιννίαν καὶ τῆσ προικὸσ ἀπεστέρησαν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 17 5:3)
  • γὰρ δὴ εἰκὸσ ἦν Ἀθηναίουσ ἐπὶ μὲν τοῖσ πεντεκαίδεκα ἱππεῦσιν δημοσίᾳ πενθεῖν, τοὺσ δ’ ἐν Σικελίᾳ πεσόντασ, ἐν οἷσ, τῶν δ’ ἐκ καταλόγου πλείουσ οἱ διαφθαρέντεσ ἢ πεντακισχίλιοι, μηδεμιᾶσ ἀξιῶσαι τιμῆσ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 18 4:1)

Synonyms

  1. to bewail

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION