Ancient Greek-English Dictionary Language

μετακαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μετακαλέω μετακαλέσω

Structure: μετα (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call away to another place, to call back, recall
  2. to call in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλῶ μετακαλεῖς μετακαλεῖ
Dual μετακαλεῖτον μετακαλεῖτον
Plural μετακαλοῦμεν μετακαλεῖτε μετακαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular μετακαλῶ μετακαλῇς μετακαλῇ
Dual μετακαλῆτον μετακαλῆτον
Plural μετακαλῶμεν μετακαλῆτε μετακαλῶσιν*
OptativeSingular μετακαλοῖμι μετακαλοῖς μετακαλοῖ
Dual μετακαλοῖτον μετακαλοίτην
Plural μετακαλοῖμεν μετακαλοῖτε μετακαλοῖεν
ImperativeSingular μετακάλει μετακαλείτω
Dual μετακαλεῖτον μετακαλείτων
Plural μετακαλεῖτε μετακαλούντων, μετακαλείτωσαν
Infinitive μετακαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλων μετακαλουντος μετακαλουσα μετακαλουσης μετακαλουν μετακαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλοῦμαι μετακαλεῖ, μετακαλῇ μετακαλεῖται
Dual μετακαλεῖσθον μετακαλεῖσθον
Plural μετακαλούμεθα μετακαλεῖσθε μετακαλοῦνται
SubjunctiveSingular μετακαλῶμαι μετακαλῇ μετακαλῆται
Dual μετακαλῆσθον μετακαλῆσθον
Plural μετακαλώμεθα μετακαλῆσθε μετακαλῶνται
OptativeSingular μετακαλοίμην μετακαλοῖο μετακαλοῖτο
Dual μετακαλοῖσθον μετακαλοίσθην
Plural μετακαλοίμεθα μετακαλοῖσθε μετακαλοῖντο
ImperativeSingular μετακαλοῦ μετακαλείσθω
Dual μετακαλεῖσθον μετακαλείσθων
Plural μετακαλεῖσθε μετακαλείσθων, μετακαλείσθωσαν
Infinitive μετακαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλουμενος μετακαλουμενου μετακαλουμενη μετακαλουμενης μετακαλουμενον μετακαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλέσω μετακαλέσεις μετακαλέσει
Dual μετακαλέσετον μετακαλέσετον
Plural μετακαλέσομεν μετακαλέσετε μετακαλέσουσιν*
OptativeSingular μετακαλέσοιμι μετακαλέσοις μετακαλέσοι
Dual μετακαλέσοιτον μετακαλεσοίτην
Plural μετακαλέσοιμεν μετακαλέσοιτε μετακαλέσοιεν
Infinitive μετακαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλεσων μετακαλεσοντος μετακαλεσουσα μετακαλεσουσης μετακαλεσον μετακαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλέσομαι μετακαλέσει, μετακαλέσῃ μετακαλέσεται
Dual μετακαλέσεσθον μετακαλέσεσθον
Plural μετακαλεσόμεθα μετακαλέσεσθε μετακαλέσονται
OptativeSingular μετακαλεσοίμην μετακαλέσοιο μετακαλέσοιτο
Dual μετακαλέσοισθον μετακαλεσοίσθην
Plural μετακαλεσοίμεθα μετακαλέσοισθε μετακαλέσοιντο
Infinitive μετακαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλεσομενος μετακαλεσομενου μετακαλεσομενη μετακαλεσομενης μετακαλεσομενον μετακαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γενομένησ δ’ ἐγκύου τῆσ γυναικὸσ καὶ πεμψάσησ πρὸσ τὸν βασιλέα, ὅπωσ τῷ ἁμαρτήματι σκέψηταί τινα τοῦ λαθεῖν ὁδόν, ἀποθανεῖν γὰρ αὐτὴν κατὰ τοὺσ πατρίουσ καθήκει νόμουσ μεμοιχευμένην, μετακαλεῖται τὸν Ιωἄβου μὲν ὁπλοφόρον ἐκ τῆσ πολιορκίασ ἄνδρα δὲ τῆσ γυναικὸσ Οὐρίαν ὄνομα, καὶ παραγενόμενον περί τε τῆσ στρατιᾶσ καὶ τῆσ πολιορκίασ ἀνέκρινε. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 162:1)
  • μυρίουσ δ’ αὐτὸν ἐπιλέκτουσ αἰτήσαντοσ ἐκείνου καὶ τόν τε πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ ζωοὺσ ἀνάξειν ὑποσχομένου καὶ βεβαίαν τότε τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντοσ Δαυίδου μηκέτι ζῶντοσ, ἀρεσθεὶσ τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται καὶ τὸν Χουσὶν τὸν Δαυίδου ἀρχίφιλον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 263:2)

Synonyms

  1. to call away to another place

  2. to call in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION