Sense

1. the ceiling of a room, the main beam which bears the ceiling, the end of this beam outside the house.
2. a roof
3. a house, hall

Examples

• χθιζὸν ἐπὶ Σπάρτην τισ ἀνὴρ ἀθεμίστιοσ ἐλθὼν ἀγλαϊήν ξύμπασαν ἑῶν ἀλάπαξε μελάθρων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1198)
• ἔγειρε, τλῆμον, γυῖα δεμνίων ἄπο καὶ λίπε μελάθρων τὴν ὑπώροφον στέγην. (Lucian, 11)
• τὰσ ἐξ ἐρατῶν ἐφόβησεν παγκρατὴσ Ἥρα μελάθρων Προίτου, παραπλῆγι φρένασ καρτερᾷ ζεύξασ’ ἀνάγκᾳ· (Bacchylides, , epinicians, ode 11 4:1)
• καὶ μὴν θαλάμασ τάσδ’ ἐσορῶ δὴ Καπανέωσ ἤδη τύμβον θ’ ἱερὸν μελάθρων τ’ ἐκτὸσ Θησέωσ ἀναθήματα νεκροῖσ, κλεινήν τ’ ἄλοχον τοῦ καπφθιμένου τοῦδε κεραυνῷ πέλασ Εὐάδνην, ἣν Ἶφισ ἄναξ παῖδα φυτεύει. (Euripides, Suppliants, episode, anapests1)
• κᾆτ’ ἐρημίαν ἴδω πολλῶν μελάθρων, ἀπορίαν τ’ ἐμῷ βίῳ; (Euripides, Suppliants, episode, lyric 1:11)

Similar forms

• μέλαθρα (47)
• μέλαθρον (33)
• μελάθρων (27)
• μελάθροις (14)
• μελάθρου (7)
• μελάθρῳ (5)
• μέλαθρά (3)
• μελάθροισιν (2)
• μέλαθρ (1)
• μελαθρόφιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.