κωλύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωλύω
κωλύσω
ἐκώλῡσα
κεκώλῡκα
κεκώλῡμαι
ἐκωλύθην
Structure:
κωλύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- (with accusative of person and infinitive) to hinder, prevent someone from doing something
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄκουσον δὲ ἡμῶν. βασιλεὺσ παρὰ Θεοῦ σὺ εἶ ἐν ἡμῖν. ἐν τοῖσ ἐκλεκτοῖσ μνημείοισ ἡμῶν θάψον τὸν νεκρόν σου. οὐδεὶσ γὰρ ἡμῶν οὐ μὴ κωλύσει τὸ μνημεῖον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ τοῦ θάψαι τὸν νεκρόν σου ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Genesis 23:6)
- καὶ ἐγὼ ποῦ ἀποίσω τὸ ὄνειδόσ μου̣ καὶ σὺ ἔσῃ ὡσ εἷσ τῶν ἀφρόνων ἐν Ἰσραήλ. καὶ νῦν λάλησον δὴ πρὸσ τὸν βασιλέα, ὅτι οὐ μὴ κωλύσῃ με ἀπὸ σοῦ. (Septuagint, Liber II Samuelis 13:13)
- τότε ἀναγνωσθέντων τῶν παρὰ τοῦ βασιλέωσ Ἀρταξέρξου γραφέντων, Ράθυμοσ καὶ Σαμέλλιοσ ὁ γραμματεὺσ καὶ οἱ τούτοισ συντασσόμενοι ἀναζεύξαντεσ εἰσ Ἱερουσαλὴμ κατὰ σπουδὴν μεθ̓ ἵππου καὶ ὄχλου παρατάξεωσ, ἤρξαντο κωλύειν τοὺσ οἰκοδομοῦντασ. καὶ ἤργει ἡ οἰκοδομὴ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτουσ τῆσ βασιλείασ Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέωσ. (Septuagint, Liber Esdrae I 2:25)
- τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη δυσμενὴσ ἐξηχεῖτο κατὰ τοῦ γένουσ ἀνθρώποισ συμφρονοῦσιν εἰσ κακοποίησιν, ἀφορμῆσ διδομένησ εἰσ διάθεσιν, ὡσ ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων αὐτοὺσ κωλυόντων. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:2)
- εὐηγγελισάμην δικαιοσύνην ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ. ἰδοὺ τὰ χείλη μου οὐ μὴ κωλύσω. Κύριε, σὺ ἔγνωσ. (Septuagint, Liber Psalmorum 39:10)
- καὶ δὴ τὸ ἐν πρώτῳ μὲν δρόμῳ, ὁσάκισ φίλον, ἀνακαλεῖν οὐ κωλύω· (Arrian, Cynegeticus, chapter 17 2:1)
- ἀτὰρ μή τι κωλύω μιμούμενοσ ἐγὼ ἐκεῖνον, ἐὰν σοῦ ἀποκρινομένου ἀντιλαμβάνωμαι τῶν λόγων, ἵνα ὅτι μάλιστά με ἐκμελετήσῃσ; (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 37:1)
- "σοφιστὴν δὲ κωλύω συγκατακλίνεσθαι σοφιστῇ καὶ ποιητὴν ποιητῇ πτωχὸσ γὰρ πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸσ ἀοιδῷ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 29:7)
- τίνα γὰρ αὐτῶν ἐγὼ κωλύω ἢ λέγειν εἴ τίσ τι ἀγαθὸν δύναται ἐν ὑμῖν, ἢ μάχεσθαι εἴ τισ ἐθέλει ὑπὲρ ὑμῶν τε καὶ ἑαυτοῦ, ἢ ἐγρηγορέναι περὶ τῆσ ὑμετέρασ ἀσφαλείασ ἐπιμελούμενον; (Xenophon, Anabasis, , chapter 7 12:3)
- ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ οἴκοι μένειν, καὶ εἴτε Λύσανδροσ εἴτε ἄλλοσ τισ ἐμπειρότεροσ περὶ τὰ ναυτικὰ βούλεται εἶναι, οὐ κωλύω τὸ κατ’ ἐμέ· (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 7:1)
Derived
- ἀποκωλύω (to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἐπικωλύω (to hinder, check)
- κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)
