Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:)

ἃ μὲν οὖν λογιζόμενοσ πέπαυμαι μέσοσ ὢν καὶ δι’ ἃ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ᾕρημαι, ταῦτ’ ἐστί· τὸ δ’ ὑμέτερον πρόχειρον εἰσ φιλανθρωπίαν καὶ τὸ φθάνειν τοὺσ ἀτυχοῦντασ οἰκτείροντασ ἢ ’κείνουσ δεομένουσ, τάχ’ ἂν οὐκ ἐάσειε ταῦτ’ ἀκριβῶσ ἐξετασθῆναι. σύνοιδα γὰρ ὑμῖν καὶ ὅτε πρῶτον ὁ κήρυξ ἦλθε τὴν μάχην ἀγγέλλων, ὃν ἐστεφανωμένον ὡσ ὑμᾶσ ἔπεμψαν οἱ Θηραῖοι, πρὸσ ἀηδίαν καὶ λύπην ἀκούσασι καὶ οὕτω πόρρω τοῦ συνησθῆναι γενομένοισ, ὥστε μήτε εἰσ τὸ πρυτανεῖον καλέσαι μήτ’ ἄλλο μηδὲν φιλάνθρωπον ἐνδείξασθαι. οὕτωσ ὁ παλαιὸσ λόγοσ ἔστ’ ἀληθὴσ ὅτι τοῖσ καθ’ ἑκάστουσ ἀτυχοῦσι κοινὴ πᾶσιν ὕπεστιν εὐτυχία τὸ τῆσ πόλεωσ ταύτησ ἦθοσ ὑφ’ οὗ σώζονται. ἀλλὰ μὴν τόν γ’ ἀναμνήσοντα ἂν ὑμᾶσ τῶν ἐπὶ τοῦ Δεκελεικοῦ πολέμου πεπραγμένων τοῖσ Λακεδαιμονίοισ τίνεσ αὐτοῖσ ἐκοινώνουν ἐρήσομαι· οἶμαι μὲν οὐ Σάμιοι, ἀλλ’ οἷσ ὡσ ἀναμαρτήτοισ βοηθεῖν ἀξιώσει. εἰ μὲν οὖν καιρῷ τινι καὶ φιλανθρωπίᾳ ταῦτα δεδόσθαι δεῖ, κοινὴν ἀμφοῖν δίκαιον ὑπάρχειν τὴν λήθην, οὐ τοῖσ μὲν καὶ ἐξ ἀρχῆσ ὑπ’ ἐκείνων ἀναπεισθεῖσι καὶ καταλῦσαι μεταξὺ σπουδάσασι, κᾆτα κωλυθεῖσι μνησικακεῖν, τοῖσ δὲ διὰ τέλουσ ἀγνώμοσι παρεικέναι χρὴ τὴν μέμψιν· εἰ δ’ ἀμφοτέροισ ἐγκαλεῖν χρὴ, ὡσ ἔγωγε μὰ τοὺσ θεοὺσ οὐκέτ’ ἂν ἀξιοίην, εἰ μή τισ ἔχοι με πεῖσαι, τί δεῖ ταῦτα κατηγορεῖν ὧν ἀποκρῖναι τοὺσ ἑτέρουσ οὐκ ἔστιν; ἁπάντων γὰρ τῶν ὡσ ὁ μάλιστ’ ἂν ἐξετάζων εἴποι χειρίστων οἵδε αὐτοῖσ ἐκοινώνουν. καὶ μὴν εἴ τινα καὶ ἐκλέξαντα εἰπεῖν δεῖ παρέντα τὰ τοῦ πολέμου κοινὰ, σκοπῶμεν τὰ μετὰ ταῦτα πραχθέντα καὶ βουλευθέντα ἑκατέροισ. εὑρήσομεν γὰρ τὰ μὲν Θηβαίοισ δόξαντα, ἀναίρεσιν τῆσ πόλεωσ ἡμῶν καὶ ἀνδραποδισμὸν καὶ μηδένα μηδαμοῦ λοιπὸν εἶναι· φεύγω τοὔνομα προσθεῖναι τῇ βλασφημίᾳ ‐ καίτοι ταῦτά γε οὐδ’ ὁ Πέρσησ ἔγνω πρότερον περὶ ἡμῶν, ἀλλ’ ἀποχρῆν ᾤετο, ἐὰν τὸ κελευόμενον ποιεῖν ἐθέλοντασ ἔχῃ ‐ τὰ δ’ αὖ Λακεδαιμονίοισ δόξαντα ταῦτ’ ὄντα, ἃ νῦν αὐτοῖσ ἀξιοῦσιν ὑπάρξαι παρ’ ὑμῶν, τὴν αὑτῶν οἰκεῖν καὶ μηδὲν ἀνήκεστον παθεῖν. καὶ δῆτα ἔγωγε σκοπῶ πρὸσ ἐμαυτὸν, εἰ τότε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συνέδοξεν ἅπερ τοῖσ Θηβαίοισ καὶ ὑπέστησαν τοῦτο τὸ ἔργον, καὶ μὴ θεῶν τισ χεῖρα ὑπερέσχε τοῦ τοιούτου πράγματοσ, τί λοιπὸν ἦν ἐν μέσῳ ἢ ζητεῖν νῦν τοὺσ Θηβαίουσ οὕστινασ καλέσουσι κατὰ τούτων;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION