Ancient Greek-English Dictionary Language

συμποσίαρχος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: συμποσίαρχος

Sense

  1. the president of a drinking-party, toastmaster

Examples

  • ’ ου’ συμποσίαρχοσ ἦν γάρ, ἀλλὰ δήμιοσ ὁ Χαιρέασ, κυάθουσ προπίνων εἴκοσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 36 5:3)
  • "ὁ δὲ συμποσίαρχοσ ἡμῶν ἐκεῖνα λεγέτω πρὸσ αὑτὸν φίλων ἄρχεισ, ἵνα μήτ’ ἀσχημονεῖν ἐπιτρέπῃ μήτε τὰσ ἡδονὰσ ἀφαιρῇ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 7:7)
  • ὡσ δὲ παρεγένετο, ἐγενήθη συμποσίαρχοσ, τοῦ κεκληκότοσ δηλονότι καταστήσαντοσ, ὃσ ὑπεγράφετο τυραννίδοσ ἀρχήν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 14:4)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION