뜻

1. the president of a drinking-party, toastmaster

예문

• ’ ου’ συμποσίαρχοσ ἦν γάρ, ἀλλὰ δήμιοσ ὁ Χαιρέασ, κυάθουσ προπίνων εἴκοσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 36 5:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 36 5:3)

• "ὁ δὲ συμποσίαρχοσ ἡμῶν ἐκεῖνα λεγέτω πρὸσ αὑτὸν φίλων ἄρχεισ, ἵνα μήτ’ ἀσχημονεῖν ἐπιτρέπῃ μήτε τὰσ ἡδονὰσ ἀφαιρῇ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 7:7)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 7:7)

• ὡσ δὲ παρεγένετο, ἐγενήθη συμποσίαρχοσ, τοῦ κεκληκότοσ δηλονότι καταστήσαντοσ, ὃσ ὑπεγράφετο τυραννίδοσ ἀρχήν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 14:4)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 14:4)

유사 형태

• συμποσίαρχον (5)
• συμποσιάρχου (3)
• συμποσίαρχος (3)
• συμποσιάρχῳ (2)
• συμποσιαρχεῖν (2)
• συμποσίαρχε (1)
• συμποσιαρχίας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.