κωλύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωλύω
κωλύσω
ἐκώλῡσα
κεκώλῡκα
κεκώλῡμαι
ἐκωλύθην
Structure:
κωλύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- (with accusative of person and infinitive) to hinder, prevent someone from doing something
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸ γὰρ κωλύει ῥῆμα ἐνεργητικὸν ὑπάρχον ἀντὶ τοῦ κωλύεται παθητικοῦ ὄντοσ παρείληπται· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 7 1:2)
- οὔτε γὰρ ἐκεῖνο κωλύεται ταῖσ σπονδαῖσ οὔτε τόδε. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 7 1:4)
- καὶ ὁ μὲν Πινδάρου Καινεὺσ βαλλόμενοσ οὐ τιτρώσκεται, ὁ δὲ τῶν Στωικῶν σοφὸσ ἐγκλειόμενοσ οὐ κωλύεται καὶ κατακρημνιζόμενοσ οὐκ ἀναγκάζεται καὶ στρεβλούμενοσ οὐ βασανίζεται καὶ πηρούμενοσ οὐ βλάπτεται καὶ πίπτων ἐν τῷ παλαίειν ἀήττητόσ ἐστι καὶ περιτειχιζόμενοσ ἀπολιόρκητοσ καὶ πωλούμενοσ; (Plutarch, Compendium Argumenti Stoicos absurdiora poetis dicere, section 1 2:1)
- καθόλου δ’ ἐπεὶ τῶν ἀβουλήτων τὰ μὲν φύσει τὸ λυποῦν καὶ βαρῦνον ἐπιφέρει, τὰ δὲ πλεῖστα δόξῃ δυσχεραίνειν ἐθιζόμεθα καὶ μανθάνομεν, οὐκ ἄχρηστόν ἐστι πρὸσ ταῦτα μὲν ἔχειν ἀεὶ τὸ τοῦ Μενάνδρου πρόχειρον οὐδὲν πέπονθασ δεινὸν ἂν μὴ προσποιῇ τί γὰρ πρὸσ σέ ἐστι, φησίν, ἂν μήτε σαρκὸσ ἅπτηται μήτε ψυχῆσ, οἱο͂́ν ἐστι δυσγένεια πατρὸσ ἢ μοιχεία γυναικὸσ ἢ στεφάνου τινὸσ ἢ προεδρίασ ἀφαίρεσισ, ὧν οὐ κωλύεται παρόντων ἄνθρωποσ καὶ τὸ σῶμα βέλτιστα διακείμενον ἔχειν καὶ τὴν ψυχήν; (Plutarch, De tranquilitate animi, section 171)
- τί γὰρ πρὸσ σέ ἐστι, φησίν, ἂν μήτε σαρκὸσ ἅπτηται μήτε ψυχῆσ, οἱο͂́ν ἐστι δυσγένεια πατρὸσ ἢ μοιχεία γυναικὸσ ἢ στεφάνου τινὸσ ἢ προεδρίασ ἀφαίρεσισ, ὧν οὐ κωλύεται καὶ μὴ παρόντων ἄνθρωποσ καὶ τὸ σῶμα βέλτιστα διακείμενον ἔχειν καὶ τὴν ψυχήν; (Plutarch, De tranquilitate animi, section 17 2:1)
Derived
- ἀποκωλύω (to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἐπικωλύω (to hinder, check)
- κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)
