Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινός κοινή κοινόν

Structure: κοιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from cu/n su/n, cf. cuno/s

Sense

  1. common
  2. public, general

Examples

  • ἐδογμάτισαν δὲ μετὰ κοινοῦ προστάγματοσ καὶ ψηφίσματοσ παντὶ τῷ τῶν Ἰουδαίων ἔθνει κατ̓ ἐνιαυτὸν ἄγειν τάσδε τὰσ ἡμέρασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:8)
  • καὶ ἐδογμάτισαν πάντεσ μετὰ κοινοῦ ψηφίσματοσ μηδαμῶσ ἐᾶσαι ἀπαρασήμαντον τήνδε τὴν ἡμέραν, ἔχειν δὲ ἐπίσημον τὴν τρισκαιδεκάτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸσ —Ἄδαρ λέγεται τῇ Συριακῇ φωνῇ— πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ τῆσ Μαρδοχαϊκῆσ ἡμέρασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:36)
  • "καὶ μὴν κἀκ τῶν ἐν Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν τινεσ, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ, βοηθήσοντεσ καὶ συναγορεύσοντεσ καὶ παραμυθησόμενοι τὸν ἄνδρα. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:18)
  • ἀλλ’ οὐχ ὥστε, ὦ Κλωθοῖ, πέρα τοῦ μέτρου δεσπόζειν κοινοῦ κτήματοσ, ἐπεὶ οὐδὲ ἡμεῖσ ποτε αὐτόν, ἀπιέναι δέον, κατεσχήκαμεν. (Lucian, Cataplus, (no name) 2:3)
  • χαίρειν ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην εὐπαίδευτόν τε καὶ πάνυ μοι κεχαρισμένην, ἐν ᾗ γράφεισ, ὅτι τὰσ συντάξεισ τὰσ ἐμὰσ ἐπιχορηγοῦντόσ σοι Ζήνωνοσ τοῦ κοινοῦ φίλου διαπορευόμενοσ καὶ πάνυ διατιθέμενοσ οἰκείωσ, ἐν αὐταῖσ τὰ μὲν ἄλλα θαυμάζεισ, ἑνὶ δὲ μέρει δυσχεραίνεισ τῶν ἐν αὐταῖσ κατακεχωρισμένων, τῇ Πλάτωνοσ κατηγορίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)

Synonyms

  1. common

  2. public

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION