Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινός κοινή κοινόν

Structure: κοιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from cu/n su/n, cf. cuno/s

Sense

  1. common
  2. public, general

Examples

  • πυλὼν μὲν ὑψηλὸσ ἀναβάσεισ πλατείασ ἔχων, ὑπτίασ μᾶλλον ἢ ὀρθίασ πρὸσ τὴν τῶν ἀνιόντων εὐμάρειαν εἰσιόντα δὲ τοῦτον ἐκδέχεται κοινὸσ οἶκοσ εὐμεγέθησ, ἱκανὴν ἔχων ὑπηρέταισ καὶ ἀκολούθοισ διατριβήν, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ ἐσ τρυφὴν παρεσκευασμένα οἰκήματα βαλανείῳ δ’ οὖν καὶ ταῦτα πρεπωδέστατα, χαρίεσσαι καὶ φωτὶ πολλῷ καταλαμπόμεναι ὑποχωρήσεισ. (Lucian, (no name) 5:1)
  • "ἀλλ’ οὐχ ὁμοίωσ ἔνδοξοσ ὁ τρόποσ γένοιτ’ ἄν, πᾶσιν κοινὸσ ὤν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 24:1)
  • καὶ γὰρ εἶδε τὸν ἥλιον πρῶτον ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ πατρίδοσ, ὡσ καὶ τοῦτον τὸν θεόν, εἰ καὶ κοινόσ ἐστιν, ἀλλ’ οὖν ἑκάστῳ νομίζεσθαι πατρῷον διὰ τὴν πρώτην ἀπὸ τοῦ τόπου θέαν καὶ φωνῆσ ἐνταῦθα ἤρξατο τὰ ἐπιχώρια πρῶτα λαλεῖν μανθάνων καὶ θεοὺσ ἐγνώρισεν. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 6:1)
  • κοινὸσ γάρ τισ ἀγὼν ἄλλοσ ἅπασι τοῖσ ἀγαθοῖσ πολίταισ πρόκειται καὶ στέφανοσ οὐ πίτυοσ οὐδὲ κοτίνου ἢ σελίνων, ἀλλ’ ὃσ ἐν αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἱο͂ν ἐλευθερίαν λέγω αὐτοῦ τε ἑκάστου ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τῆσ πατρίδοσ καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ ἑορτῶν πατρίων ἀπόλαυσιν καὶ οἰκείων σωτηρίαν, καὶ συνόλωσ τὰ κάλλιστα ὧν ἄν τισ εὔξαιτο γενέσθαι οἱ παρὰ τῶν θεῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 15:3)
  • τοῦθ’ ὑφηγεῖται δὲ ὃ καὶ ὁ κοινὸσ νόμοσ, καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν, ὥσπερ ἱκέτιν καὶ ἀφ’ ἑστίασ ἠγμένην ὡσ ἥκιστα δεῖν δοκεῖν ἀδικεῖν· (Aristotle, Economics, Book 1 20:3)

Synonyms

  1. common

  2. public

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION