Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινός κοινή κοινόν

Structure: κοιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from cu/n su/n, cf. cuno/s

Sense

  1. common
  2. public, general

Examples

  • προσελθὼν δὲ τοῖσ κοινοῖσ, οὐκ εἰσ δίκασ καὶ τὴν ἀπὸ τῆσ λογογραφίασ ἐργασίαν ἔθηκα τὸν πόνον, ἀλλ’ εἰσ τὴν ἀπὸ τοῦ βήματοσ παρρησίαν ἣ τοῖσ μὲν λέγουσιν ἐπισφαλῆ παρέχεται τὸν βίον, τοῖσ δ’ εὐλαβουμένοισ μεγίστην δίδωσιν ἀφορμὴν πρὸσ κατόρθωσιν· (Demades, On the Twelve Years, 8:2)
  • τὸ γὰρ ἐν τοῖσ κοινοῖσ καινὰ ἐπινοῆσαι κάλλουσ δείγματα, οὐ μικρᾶσ σοφίασ ἔγωγε τίθεμαι, οἱο͂ν καὶ τόδε τὸ ἔργον ὁ θαυμάσιοσ ἡμῖν Ἱππίασ ἐπεδείξατο πάσασ ἔχον τὰσ βαλανείου ἀρετάσ, τὸ χρήσιμον, τὸ εὔκαιρον, τὸ εὐφεγγέσ, τὸ σύμμετρον, τὸ τῷ τόπῳ ἡρμοσμένον, τὸ τὴν χρείαν ἀσφαλῆ παρεχόμενον, καὶ · (Lucian, (no name) 8:3)
  • μετὰ ταῦτα ἐπελογιζόμην, ὅτι τοῖσ κυρίοισ καὶ συνήθεσι καὶ κοινοῖσ ὀνόμασιν ἀμφότεροι κέχρηνται, ἡ δὲ Ἰσοκράτουσ λέξισ προσλαβοῦσά τι τῆσ τροπικῆσ κατασκευῆσ μέχρι τοῦ μὴ λυπῆσαι προῆλθεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 11 1:2)
  • ὀνόμασι κυρίοισ καὶ κοινοῖσ ἀποδειξαμένουσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 3 6:1)
  • οὐ θύσοντεσ οὗτοι συνεληλύθασι πατρίοισ θεοῖσ οὐδ’ ὁμογνίων μεθέξοντεσ ἱερῶν ἀλλήλοισ, οὐκ Ἀσκραίῳ Διὶ Λυδίων καρπῶν ἀπαρχὰσ φέροντεσ οὐδὲ Διονύσῳ βεβακχευμένον θύσθλον ἱεραῖσ νυξὶ καὶ κοινοῖσ ὀργιάσοντεσ κώμοισ· (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 1:5)

Synonyms

  1. common

  2. public

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION