Ancient Greek-English Dictionary Language

καταλύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταλύω

Structure: κατα (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I destroy
  2. I abolish, I do away with
  3. I deprive someone of their authority
  4. I put an end to something
  5. (for animals) I unyoke, I unharness
  6. I take down something hung or someone hanged
  7. I stay somewhere for one night, I find a lodgement

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλύω καταλύεις καταλύει
Dual καταλύετον καταλύετον
Plural καταλύομεν καταλύετε καταλύουσιν*
SubjunctiveSingular καταλύω καταλύῃς καταλύῃ
Dual καταλύητον καταλύητον
Plural καταλύωμεν καταλύητε καταλύωσιν*
OptativeSingular καταλύοιμι καταλύοις καταλύοι
Dual καταλύοιτον καταλυοίτην
Plural καταλύοιμεν καταλύοιτε καταλύοιεν
ImperativeSingular καταλύε καταλυέτω
Dual καταλύετον καταλυέτων
Plural καταλύετε καταλυόντων, καταλυέτωσαν
Infinitive καταλύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλυων καταλυοντος καταλυουσα καταλυουσης καταλυον καταλυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλύομαι καταλύει, καταλύῃ καταλύεται
Dual καταλύεσθον καταλύεσθον
Plural καταλυόμεθα καταλύεσθε καταλύονται
SubjunctiveSingular καταλύωμαι καταλύῃ καταλύηται
Dual καταλύησθον καταλύησθον
Plural καταλυώμεθα καταλύησθε καταλύωνται
OptativeSingular καταλυοίμην καταλύοιο καταλύοιτο
Dual καταλύοισθον καταλυοίσθην
Plural καταλυοίμεθα καταλύοισθε καταλύοιντο
ImperativeSingular καταλύου καταλυέσθω
Dual καταλύεσθον καταλυέσθων
Plural καταλύεσθε καταλυέσθων, καταλυέσθωσαν
Infinitive καταλύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλυομενος καταλυομενου καταλυομενη καταλυομενης καταλυομενον καταλυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ περιβόητον καθ̓ ὅλην τὴν οἰκουμένην ἱερὸν ἀνακομίσασθαι καὶ τὴν πόλιν ἐλευθερῶσαι καὶ τοὺσ μέλλοντασ καταλύεσθαι νόμουσ ἐπανορθῶσαι, τοῦ Κυρίου μετὰ πάσησ ἐπιεικείασ ἱλέω γενομένου αὐτοῖσ, (Septuagint, Liber Maccabees II 2:22)
  • τοσούτουσ δὲ κεκτημένοσ τεχνίτασ οὐδὲν ᾠκοδόμησεν αὐτὸσ ἢ τὴν ἰδίαν οἰκίαν, ἀλλ’ ἔλεγε τοὺσ φιλοικοδόμουσ αὐτοὺσ ὑφ’ ἑαυτῶν καταλύεσθαι χωρὶσ ἀνταγωνιστῶν, ὄντων δ’ αὐτῷ παμπόλλων ἀργυρείων, πολυτιμήτου δὲ χώρασ καὶ τῶν ἐργαζομένων ἐν αὐτῇ, ὅμωσ ἄν τισ ἡγήσαιτο μηδὲν εἶναι ταῦτα πάντα πρὸσ τὴν τῶν οἰκετῶν τιμήν· (Plutarch, chapter 2 5:1)
  • πρόσχημα δ’ ἦν ἡ δόξα τῆσ πόλεωσ, ἣν ἀπόλλυσθαι καὶ καταλύεσθαι παντάπασι φάσκοντεσ εἰ φοβηθήσονται Συρακουσίουσ ἐπιπλέοντασ, ἐξεβιάσαντο ναυμαχῆσαι. (Plutarch, , chapter 20 5:1)
  • μαστιγοῦν, στρεβλοῦν πάντεσ οἱ λέγοντεσ, τὸν δῆμον καταλύεσθαι. (Demosthenes, Speeches 11-20, 17:5)
  • τὸν μὲν ὑφαιρούμενον θανάτου ποιεῖν ἄξια, ὥσπερ ἐκεῖνοι, τὸν δῆμον δ’ οὐ διὰ τούτων καταλύεσθαι. (Demosthenes, Speeches 11-20, 17:7)

Synonyms

  1. I destroy

  2. I abolish

  3. I put an end to something

  4. I take down something hung or someone hanged

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION