Homer, Iliad, Book 22 36:

(호메로스, 일리아스, Book 22 36:)

ὣσ ἄρα τισ εἴπεσκε καὶ οὐτήσασκε παραστάσ. ἐπέφνομεν Ἕκτορα δῖον, ᾧ Τρῶεσ κατὰ ἄστυ θεῷ ὣσ εὐχετόωντο. τὸν δ’ ἐπεὶ ἐξενάριξε ποδάρκησ δῖοσ Ἀχιλλεύσ, στὰσ ἐν Ἀχαιοῖσιν ἔπεα πτερόεντ’ ἀγόρευεν· ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορεσ ἠδὲ μέδοντεσ ἐπεὶ δὴ τόνδ’ ἄνδρα θεοὶ δαμάσασθαι ἔδωκαν, ὃσ κακὰ πόλλ’ ἔρρεξεν ὅσ’ οὐ σύμπαντεσ οἱ ἄλλοι, εἰ δ’ ἄγετ’ ἀμφὶ πόλιν σὺν τεύχεσι πειρηθῶμεν, ὄφρά κ’ ἔτι γνῶμεν Τρώων νόον ὅν τιν’ ἔχουσιν, ἢ καταλείψουσιν πόλιν ἄκρην τοῦδε πεσόντοσ, ἠε͂ μένειν μεμάασι καὶ Ἕκτοροσ οὐκέτ’ ἐόντοσ. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλοσ διελέξατο θυμόσ; κεῖται πὰρ νήεσσι νέκυσ ἄκλαυτοσ ἄθαπτοσ Πάτροκλοσ· τοῦ δ’ οὐκ ἐπιλήσομαι, ὄφρ’ ἂν ἔγωγε ζωοῖσιν μετέω καί μοι φίλα γούνατ’ ὀρώρῃ· εἰ δὲ θανόντων περ καταλήθοντ’ εἰν Αἴ̈δαο αὐτὰρ ἐγὼ καὶ κεῖθι φίλου μεμνήσομ’ ἑταίρου. νῦν δ’ ἄγ’ ἀείδοντεσ παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι νεώμεθα, τόνδε δ’ ἄγωμεν. ἠράμεθα μέγα κῦδοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION