Ancient Greek-English Dictionary Language

καταλύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταλύω

Structure: κατα (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I destroy
  2. I abolish, I do away with
  3. I deprive someone of their authority
  4. I put an end to something
  5. (for animals) I unyoke, I unharness
  6. I take down something hung or someone hanged
  7. I stay somewhere for one night, I find a lodgement

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλύω καταλύεις καταλύει
Dual καταλύετον καταλύετον
Plural καταλύομεν καταλύετε καταλύουσιν*
SubjunctiveSingular καταλύω καταλύῃς καταλύῃ
Dual καταλύητον καταλύητον
Plural καταλύωμεν καταλύητε καταλύωσιν*
OptativeSingular καταλύοιμι καταλύοις καταλύοι
Dual καταλύοιτον καταλυοίτην
Plural καταλύοιμεν καταλύοιτε καταλύοιεν
ImperativeSingular καταλύε καταλυέτω
Dual καταλύετον καταλυέτων
Plural καταλύετε καταλυόντων, καταλυέτωσαν
Infinitive καταλύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλυων καταλυοντος καταλυουσα καταλυουσης καταλυον καταλυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλύομαι καταλύει, καταλύῃ καταλύεται
Dual καταλύεσθον καταλύεσθον
Plural καταλυόμεθα καταλύεσθε καταλύονται
SubjunctiveSingular καταλύωμαι καταλύῃ καταλύηται
Dual καταλύησθον καταλύησθον
Plural καταλυώμεθα καταλύησθε καταλύωνται
OptativeSingular καταλυοίμην καταλύοιο καταλύοιτο
Dual καταλύοισθον καταλυοίσθην
Plural καταλυοίμεθα καταλύοισθε καταλύοιντο
ImperativeSingular καταλύου καταλυέσθω
Dual καταλύεσθον καταλυέσθων
Plural καταλύεσθε καταλυέσθων, καταλυέσθωσαν
Infinitive καταλύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλυομενος καταλυομενου καταλυομενη καταλυομενης καταλυομενον καταλυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔκουν εἰκὸσ φίλον ὄντα τὸν Δείναρχον τῶν τὴν ὀλιγαρχίαν καταστησάντων τοῖσ καταλύειν ἐπιχειροῦσιν συναγωνίζεσθαι, οὐδ’ αὐτοὺσ Ἀθή νηθε λόγουσ καταλαμβάνειν οἱο͂́ν τ’ ἐστί. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 4:9)
  • οὐ συκοφαντεῖν, οὐ διώκειν, οὐδὲ τὸν δῆμον καταλύειν, ἀλλὰ πολλὰ κἀγαθά, ἕτερά τε πλεῖστα τὰσ γυναῖκασ ηὐλόγει. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 3:18)
  • καὶ ἐμὲ μὲν αἰτιᾷ ἐν τῇ εἰσαγγελίᾳ καταλύειν τὸν δῆμον παραβαίν[ον]τα τοὺσ νόμουσ, αὐ[τὸσ] δ’ ὑπερπηδήσ[ασ ἅπ]αντασ τοὺσ ν[όμο]υσ εἰσαγγελία[ν δέδ]ωκασ ὑπὲρ ὧν [γρα]φαὶ πρὸσ τοὺσ θεσ[μοθ]έτασ ἐκ τῶν νό[μων] εἰσίν, ἵνα π[ρῶτον μ]ὲν ἀκίνδ[υνοσ εἰσ]ίῃσ εἰσ τὸ[ν ἀγῶνα,] ἔπε[ιτ]α ἐξ[ῇ σοι τραγ]ῳδίασ γρ[άψαι εἰσ τὴ]ν εἰσαγγελ[ίαν οἱάσ]περ νῦν γέγρ[αφασ, ὅσ μ’] αἰτιᾷ ὅτι [πολλὰσ μὲν γ]υνα[ῖκασ ποιῶ] ἀγάμ[ουσ ἔνδον κα]ταγηρ[άσκειν, πολλ]ὰσ δὲ σ[υνοικεῖν ο]ἷσ οὐ προσήκει παρὰ τοὺσ νόμουσ. (Hyperides, Speeches, 19:1)
  • φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:2)
  • μεγάλασ τοίνυν ἐπιχειρήσαντεσ ἀμφότεροι καταλύειν ἡγεμονίασ καὶ καταστρέφεσθαι τὴν Ἀσίαν πᾶσαν ἀτελεῖσ ἐγένοντο τῶν πράξεων, ὁ μὲν καθάπαξ διὰ τὴν τύχην ἐτελεύτησε γὰρ στρατηγῶν καὶ εὐημερῶν τὸν δ’ οὐ παντελῶσ ἄν τισ ἐξέλοιτο τῆσ παρ’ αὐτὸν αἰτίασ, εἴτ’ ἠγνόησεν εἴτ’ οὐκ ἐθεράπευσε τὰσ ἐν τῷ στρατιωτικῷ διαφορὰσ καὶ μέμψεισ, ἀφ’ ὧν εἰσ τηλικαύτασ ἀπεχθείασ προῆλθεν. (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 2 4:1)

Synonyms

  1. I destroy

  2. I abolish

  3. I put an end to something

  4. I take down something hung or someone hanged

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION