Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φημί

-μι athematic Verb; 전접어 Transliteration:

Principal Part: φημί φήσω ἔφησα

Structure: φα (Stem) + ̄μί (Ending)

Etym.: Root FA, cf. fa/w

Sense

  1. I speak, say.

Note

현재 직설법 중 2인칭 단수를 제외하고 나머지는 모두 전접어임.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φήμι φῄς φήσιν*
Dual φατόν φατόν
Plural φαμέν φατέ φᾱσίν*
SubjunctiveSingular φῶ φῇς φῇ
Dual φῆτον φῆτον
Plural φῶμεν φῆτε φῶσιν*
OptativeSingular φαίην φαίης φαίη
Dual φαίητον φαιήτην
Plural φαίημεν φαίητε φαίησαν
ImperativeSingular φαθί φάτω
Dual φάτον φάτων
Plural φάτε φάντων
Infinitive φάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φᾱς φαντος φᾱσα φᾱσης φαν φαντος

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φήσω φήσεις φήσει
Dual φήσετον φήσετον
Plural φήσομεν φήσετε φήσουσιν*
OptativeSingular φησίημι φησίης φησίη
Dual φησίητον φησιήτην
Plural φησίημεν φησίητε φησίησαν
Infinitive φήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φησων φησοντος φησουσα φησουσης φησον φησοντος

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ε͂̓φην ε͂̓φης ε͂̓φην*
Dual έ̓φατον ἐφάτην
Plural έ̓φαμεν έ̓φατε έ̓φασαν

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φησα έ̓φησας έ̓φησεν*
Dual ἐφήσατον ἐφησάτην
Plural ἐφήσαμεν ἐφήσατε έ̓φησαν
SubjunctiveSingular φήσω φήσῃς φήσῃ
Dual φήσητον φήσητον
Plural φήσωμεν φήσητε φήσωσιν*
OptativeSingular φησίην φησίης φησίη
Dual φησίητον φησιήτην
Plural φησίημεν φησίητε φησίησαν
ImperativeSingular φήσον φησάτω
Dual φήσατον φησάτων
Plural φήσατε φησάντων
Infinitive φήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φησᾱς φησαντος φησᾱσα φησᾱσης φησαν φησαντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα ἀποστρέφεται κατὰ θάτερον τῶν μερῶν ὁ λόγοσ, καὶ ἀντὶ σωμάτων πρᾶγμα γίνεται τὸ περὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, ὅταν φῇ· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 14 1:3)
  • εἰ δὲ ὑπερεπαινῶν τοὺσ λόγουσ ὡσ δῆθεν εὐμηχάνουσ ὄντασ τὸν σοφώτατον τῶν Τιτάνων ἐπιφημίζεισ αὐτοῖσ, ὁρ́α μή τισ εἰρωνείαν φῇ καὶ μυκτῆρα οἱο͂ν τὸν Ἀττικὸν προσεῖναι τῷ ἐπαίνῳ. (Lucian, Prometheus es in verbis 2:1)
  • οἱο͂ν ὅταν φῇ· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 201)
  • Φῆ ῥα δολοφρονέων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 52:2)
  • καὶ ἂ[ν] ἄρα λέγῃ τισ ἀναβὰσ ὡσ δὶσ ἥλωκεν πρότερον παρανόμων, καὶ διὰ τοῦτο φῇ δεῖν ὑμᾶσ ἀποψηφίσασθαι, τοὐναντίον ποιεῖτε κατ’ ἀμφότερα. (Hyperides, Speeches, 19:1)

Synonyms

  1. I speak

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION