Homer, Odyssey, Book 14 16:

(호메로스, 오디세이아, Book 14 16:)

τὸν δ’ αὖτε προσέειπε πολύτλασ δῖοσ Ὀδυσσεύσ· "ὦ φίλ’, ἐπειδὴ πάμπαν ἀναίνεαι, οὐδ’ ἔτι φῇσθα κεῖνον ἐλεύσεσθαι, θυμὸσ δέ τοι αἰὲν ἄπιστοσ· ἀλλ’ ἐγὼ οὐκ αὔτωσ μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὁρ́κῳ, ὡσ νεῖται Ὀδυσεύσ· εὐαγγέλιον δέ μοι ἔστω αὐτίκ’, ἐπεί κεν κεῖνοσ ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ’ ἵκηται· ἕσσαι με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά· πρὶν δέ κε, καὶ μάλα περ κεχρημένοσ, οὔ τι δεχοίμην. ἐχθρὸσ γάρ μοι κεῖνοσ ὁμῶσ Αἴ̈δαο πύλῃσι γίγνεται, ὃσ πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει. ἴστω νῦν Ζεὺσ πρῶτα θεῶν, ξενίη τε τράπεζα, ἱστίη τ’ Ὀδυσῆοσ ἀμύμονοσ, ἣν ἀφικάνω· ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται ὡσ ἀγορεύω. τοῦδ’ αὐτοῦ λυκάβαντοσ ἐλεύσεται ἐνθάδ’ Ὀδυσσεύσ. τοῦ μὲν φθίνοντοσ μηνόσ, τοῦ δ’ ἱσταμένοιο, οἴκαδε νοστήσει, καὶ τίσεται ὅσ τισ ἐκείνου ἐνθάδ’ ἀτιμάζει ἄλοχον καὶ φαίδιμον υἱόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION