Homer, Iliad, Book 21 14:

(호메로스, 일리아스, Book 21 14:)

ὣσ φάτ’ ἀπειλήσασ, ὃ δ’ ἀνέσχετο δῖοσ Ἀχιλλεὺσ Πηλιάδα μελίην· ὃ δ’ ἁμαρτῇ δούρασιν ἀμφὶσ ἡρ́ωσ Ἀστεροπαῖοσ, ἐπεὶ περιδέξιοσ ἠε͂ν. καί ῥ’ ἑτέρῳ μὲν δουρὶ σάκοσ βάλεν, οὐδὲ διὰ πρὸ ῥῆξε σάκοσ· χρυσὸσ γὰρ ἐρύκακε δῶρα θεοῖο· τῷ δ’ ἑτέρῳ μιν πῆχυν ἐπιγράβδην βάλε χειρὸσ δεξιτερῆσ, σύτο δ’ αἷμα κελαινεφέσ· ἣ δ’ ὑπὲρ αὐτοῦ γαίῃ ἐνεστήρικτο λιλαιομένη χροὸσ ἆσαι. δεύτεροσ αὖτ’ Ἀχιλεὺσ μελίην ἰθυπτίωνα Ἀστεροπαίῳ ἐφῆκε κατακτάμεναι μενεαίνων. καὶ τοῦ μέν ῥ’ ἀφάμαρτεν, ὃ δ’ ὑψηλὴν βάλεν ὄχθην, μεσσοπαγὲσ δ’ ἄρ’ ἔθηκε κατ’ ὄχθησ μείλινον ἔγχοσ. Πηλεί̈δησ δ’ ἀόρ ὀξὺ ἐρυσσάμενοσ παρὰ μηροῦ ἆλτ’ ἐπί οἱ μεμαώσ· ὃ δ’ ἄρα μελίην Ἀχιλῆοσ οὐ δύνατ’ ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσαι χειρὶ παχείῃ. τρὶσ μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσασθαι μενεαίνων, τρὶσ δὲ μεθῆκε βίησ· τὸ δὲ τέτρατον ἤθελε θυμῷ ἆξαι ἐπιγνάμψασ δόρυ μείλινον Αἰακίδαο, ἀλλὰ πρὶν Ἀχιλεὺσ σχεδὸν ἀόρι θυμὸν ἀπηύρα. γαστέρα γάρ μιν τύψε παρ’ ὀμφαλόν, ἐκ δ’ ἄρα πᾶσαι χύντο χαμαὶ χολάδεσ· τὸν δὲ σκότοσ ὄσσε κάλυψεν ἀσθμαίνοντ’· Ἀχιλεὺσ δ’ ἄρ’ ἐνὶ στήθεσσιν ὀρούσασ τεύχεά τ’ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενοσ ἔποσ ηὔδα· κεῖσ’ οὕτωσ· χαλεπόν τοι ἐρισθενέοσ Κρονίωνοσ παισὶν ἐριζέμεναι ποταμοῖό περ ἐκγεγαῶτι. φῆσθα σὺ μὲν ποταμοῦ γένοσ ἔμμεναι εὐρὺ ῥέοντοσ, αὐτὰρ ἐγὼ γενεὴν μεγάλου Διὸσ εὔχομαι εἶναι. τίκτέ μ’ ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι Πηλεὺσ Αἰακίδησ· ὃ δ’ ἄρ’ Αἰακὸσ ἐκ Διὸσ ἠε͂ν. τὼ κρείσσων μὲν Ζεὺσ ποταμῶν ἁλιμυρηέντων, κρείσσων αὖτε Διὸσ γενεὴ ποταμοῖο τέτυκται. καὶ γὰρ σοὶ ποταμόσ γε πάρα μέγασ, εἰ δύναταί τι χραισμεῖν· ἀλλ’ οὐκ ἔστι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι, τῷ οὐδὲ κρείων Ἀχελώϊοσ ἰσοφαρίζει, οὐδὲ βαθυρρείταο μέγα σθένοσ Ὠκεανοῖο, ἐξ οὗ περ πάντεσ ποταμοὶ καὶ πᾶσα θάλασσα καὶ πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν· ἀλλὰ καὶ ὃσ δείδοικε Διὸσ μεγάλοιο κεραυνὸν δεινήν τε βροντήν, ὅτ’ ἀπ’ οὐρανόθεν σμαραγήσῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION