Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξίστημι ἐκστήσω ἐξέστησα ἐξέστακα ἐξέσταμαι ἐξεστάθην

Structure: ἐξ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (transitive) I displace; I change
  2. (figuratively) I drive one out of their senses; I amaze, excite
  3. I get rid of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῖστημι ἐξῖστης ἐξῖστησιν*
Dual ἐξίστατον ἐξίστατον
Plural ἐξίσταμεν ἐξίστατε ἐξιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐξίστω ἐξίστῃς ἐξίστῃ
Dual ἐξίστητον ἐξίστητον
Plural ἐξίστωμεν ἐξίστητε ἐξίστωσιν*
OptativeSingular ἐξισταῖην ἐξισταῖης ἐξισταῖη
Dual ἐξισταῖητον ἐξισταίητην
Plural ἐξισταῖημεν ἐξισταῖητε ἐξισταῖησαν
ImperativeSingular ἐξῖστᾱ ἐξιστάτω
Dual ἐξίστατον ἐξιστάτων
Plural ἐξίστατε ἐξιστάντων
Infinitive ἐξιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξιστᾱς ἐξισταντος ἐξιστᾱσα ἐξιστᾱσης ἐξισταν ἐξισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξίσταμαι ἐξίστασαι ἐξίσταται
Dual ἐξίστασθον ἐξίστασθον
Plural ἐξιστάμεθα ἐξίστασθε ἐξίστανται
SubjunctiveSingular ἐξίστωμαι ἐξίστῃ ἐξίστηται
Dual ἐξίστησθον ἐξίστησθον
Plural ἐξιστώμεθα ἐξίστησθε ἐξίστωνται
OptativeSingular ἐξισταῖμην ἐξίσταιο ἐξίσταιτο
Dual ἐξίσταισθον ἐξισταῖσθην
Plural ἐξισταῖμεθα ἐξίσταισθε ἐξίσταιντο
ImperativeSingular ἐξίστασο ἐξιστάσθω
Dual ἐξίστασθον ἐξιστάσθων
Plural ἐξίστασθε ἐξιστάσθων
Infinitive ἐξίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξισταμενος ἐξισταμενου ἐξισταμενη ἐξισταμενης ἐξισταμενον ἐξισταμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξέστησα ἐξέστησας ἐξέστησεν*
Dual ἐξεστήσατον ἐξεστησάτην
Plural ἐξεστήσαμεν ἐξεστήσατε ἐξέστησαν
SubjunctiveSingular ἐκστήσω ἐκστήσῃς ἐκστήσῃ
Dual ἐκστήσητον ἐκστήσητον
Plural ἐκστήσωμεν ἐκστήσητε ἐκστήσωσιν*
OptativeSingular ἐκστησίην ἐκστησίης ἐκστησίη
Dual ἐκστησίητον ἐκστησιήτην
Plural ἐκστησίημεν ἐκστησίητε ἐκστησίησαν
ImperativeSingular ἐκστήσον ἐκστησάτω
Dual ἐκστήσατον ἐκστησάτων
Plural ἐκστήσατε ἐκστησάντων
Infinitive ἐκστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκστησᾱς ἐκστησαντος ἐκστησᾱσα ἐκστησᾱσης ἐκστησαν ἐκστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξεστησάμην ἐξεστήσω ἐξεστήσατο
Dual ἐξεστήσασθον ἐξεστησάσθην
Plural ἐξεστησάμεθα ἐξεστήσασθε ἐξεστήσαντο
SubjunctiveSingular ἐκστήσωμαι ἐκστήσῃ ἐκστήσηται
Dual ἐκστήσησθον ἐκστήσησθον
Plural ἐκστησώμεθα ἐκστήσησθε ἐκστήσωνται
OptativeSingular ἐκστησίμην ἐκστήσιο ἐκστήσιτο
Dual ἐκστήσισθον ἐκστησίσθην
Plural ἐκστησίμεθα ἐκστήσισθε ἐκστήσιντο
ImperativeSingular ἐκστήσαι ἐκστησάσθω
Dual ἐκστήσασθον ἐκστησάσθων
Plural ἐκστήσασθε ἐκστησάσθων
Infinitive ἐκστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκστησαμενος ἐκστησαμενου ἐκστησαμενη ἐκστησαμενης ἐκστησαμενον ἐκστησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐξέστησεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ συνέτριψεν αὐτοὺσ Κύριοσ συντρίψει μεγάλῃ ἐν Γαβαών, καὶ κατεδίωξαν αὐτοὺσ ὁδὸν ἀναβάσεωσ Ὠρωνὶν καὶ κατέκοπτον αὐτοὺσ ἕωσ Ἀζηκὰ καὶ ἕωσ Μακηδά. (Septuagint, Liber Iosue 10:10)
  • καὶ ἀπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούσ, καὶ ἤστραψεν ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούσ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:15)
  • καὶ πολεμήσει ἔθνοσ πρὸσ ἔθνοσ καὶ πόλισ πρὸσ πόλιν, ὅτι ὁ Θεὸσ ἐξέστησεν αὐτοὺσ ἐν πάσῃ θλίψει. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 15:6)
  • ὁ καταλαμβάνων σοφοὺσ ἐν τῇ φρονήσει, βουλὴν δὲ πολυπλόκων ἐξέστησεν. (Septuagint, Liber Iob 5:13)
  • "οὕτωσ ἄρα ἑκάστου τὸν ἔλεον ἐξέστησεν ἡ τοῦ τολμήματοσ ἀπόνοια τῶν μὲν ἰδόντων, τῶν δ’ ἀκουσάντων, ὥσθ’ ἑξακισχιλίουσ ὑπὸ τὴν σάλπιγγα ἐκείνην τῶν βαρβάρων κατακοπῆναι. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1872)

Synonyms

  1. I get rid of

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION