Sense

1. a piece of ill luck, a failure

Examples

• ὁμοίωσ τοίνυν καὶ τὰ δυστυχήματα τοὺσ μὲν φθονοῦντασ παύει τὰσ δ’ αὖ ἔχθρασ οὐκ ἀναιρεῖ· (Plutarch, De invidia et odio, section 6 9:3)
• Ἀθηναίοισ δὲ διηλλάγη, καίπερ οὐ μετρίωσ ἐνεγκοῦσι τὸ περὶ Θήβασ δυστύχημα· (Plutarch, Alexander, chapter 13 1:1)
• χάριν οὖν εἰκόσ με, οὐ μῖσοσ τῷ δυστυχήματι τούτῳ φέρεσθαι παρ’ ὑμῶν. (Andocides, Speeches, 15:3)
• εἰ δὲ μὴ λέγομεν τὸν τεθνεῶτα εὐδαίμονα, μηδὲ Σόλων τοῦτο βούλεται, ἀλλ’ ὅτι τηνικαῦτα ἄν τισ ἀσφαλῶσ μακαρίσειεν ἄνθρωπον ὡσ ἐκτὸσ ἤδη τῶν κακῶν ὄντα καὶ τῶν δυστυχημάτων, ἔχει μὲν καὶ τοῦτ’ ἀμφισβήτησίν τινα· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 100:4)
• νῦν οὖν μνησθέντεσ καὶ τῶν ἰδίων ἕκαστοσ δυστυχημάτων καὶ τῶν κοινῶν τῆσ πόλεωσ τιμωρεῖσθε τὸν αἴτιον τούτων. (Lysias, Speeches, 58:2)
• Οὔκ, ἀλλὰ δυστύχημά τι ἀκούσιον ἐγένετο. (Lucian, Dialogi deorum, 2:9)
• ἐγὼ γὰρ, ὦ βουλή, πάντασ οἶμαι τοὺσ ἔχοντάσ τι δυστύχημα τοῦτο ζητεῖν καὶ τοῦτο φιλοσοφεῖν, ὅπωσ ὡσ ἀλυπότατα μεταχειριοῦνται τὸ συμβεβηκὸσ πάθοσ. (Lysias, Speeches, 13:2)
• οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα γίγνεται· (Lysias, Speeches, 13:3)
• καὶ οὐ τὸ δυστύχημα ὀνειδίζω, ἀλλὰ τὸν τρόπον ἐξετάξω. (Aeschines, Speeches, , section 781)

Similar forms

• δυστυχῆ (23)
• δυστυχὴς (17)
• δυστυχής (14)
• δυστυχήσας (5)
• δυστυχήματα (5)
• δυστυχῆσαι (5)
• δυστύχημα (4)
• δυστυχήσεις (3)
• δυστυχημάτων (2)
• δυστυχῇς (2)
• δυστυχήματος (2)
• δυστυχηθέντα (2)
• δυστυχήματι (2)
• δυστυχήμασι (2)
• δυστυχῇ (1)
• δυστυχήσειαν (1)
• δυστυχηθῇ (1)
• δυστυχήσασι (1)
• δυστυχήσαντα (1)
• δυστύχησεν (1)
• δυστυχήμασιν (1)
• δυστυχήσει (1)
• δυστύχημά (1)
• δυστυχησάσης (1)
• δυστυχήσασιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.