Sense

1. a piece of ill luck, a failure

Examples

• ὁμοίως τοίνυν καὶ τὰ δυστυχήματα τοὺς μὲν φθονοῦντας παύει τὰς δ αὖ ἔχθρας οὐκ ἀναιρεῖ: (Plutarch, De invidia et odio, section 6 9:3)
• Ἀθηναίοις δὲ διηλλάγη, καίπερ οὐ μετρίως ἐνεγκοῦσι τὸ περὶ Θήβας δυστύχημα: (Plutarch, Alexander, chapter 13 1:1)
• χάριν οὖν εἰκός με, οὐ μῖσος τῷ δυστυχήματι τούτῳ φέρεσθαι παρ ὑμῶν. (Andocides, Speeches, 15:3)
• εἰ δὲ μὴ λέγομεν τὸν τεθνεῶτα εὐδαίμονα, μηδὲ Σόλων τοῦτο βούλεται, ἀλλ ὅτι τηνικαῦτα ἄν τις ἀσφαλῶς μακαρίσειεν ἄνθρωπον ὡς ἐκτὸς ἤδη τῶν κακῶν ὄντα καὶ τῶν δυστυχημάτων, ἔχει μὲν καὶ τοῦτ ἀμφισβήτησίν τινα: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 100:4)
• νῦν οὖν μνησθέντες καὶ τῶν ἰδίων ἕκαστος δυστυχημάτων καὶ τῶν κοινῶν τῆς πόλεως τιμωρεῖσθε τὸν αἴτιον τούτων. (Lysias, Speeches, 58:2)
• Οὔκ, ἀλλὰ δυστύχημά τι ἀκούσιον ἐγένετο. (Lucian, Dialogi deorum, 2:9)
• ἐγὼ γὰρ, ὦ βουλή, πάντας οἶμαι τοὺς ἔχοντάς τι δυστύχημα τοῦτο ζητεῖν καὶ τοῦτο φιλοσοφεῖν, ὅπως ὡς ἀλυπότατα μεταχειριοῦνται τὸ συμβεβηκὸς πάθος. (Lysias, Speeches, 13:2)
• οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ἑκούσιον δυστύχημα γίγνεται: (Lysias, Speeches, 13:3)
• καὶ οὐ τὸ δυστύχημα ὀνειδίζω, ἀλλὰ τὸν τρόπον ἐξετάξω. (Aeschines, Speeches, , section 781)

Similar forms

• δυστυχῆ (23)
• δυστυχὴς (17)
• δυστυχής (14)
• δυστυχῆσαι (5)
• δυστυχήσας (5)
• δυστυχήματα (5)
• δυστύχημα (4)
• δυστυχήσεις (3)
• δυστυχηθέντα (2)
• δυστυχήματι (2)
• δυστυχήμασι (2)
• δυστυχημάτων (2)
• δυστυχῇς (2)
• δυστυχήματος (2)
• δυστύχημά (1)
• δυστυχησάσης (1)
• δυστυχήσασιν (1)
• δυστυχῇ (1)
• δυστυχήσειαν (1)
• δυστυχηθῇ (1)
• δυστυχήσασι (1)
• δυστυχήσαντα (1)
• δυστύχησεν (1)
• δυστυχήμασιν (1)
• δυστυχήσει? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.