ἄπορος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄπορος
ἄπορος
ἄπορον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
πορ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- without passage, impassable, having no way through
- hard, difficult
- (of people) hard to deal with, unmanageable
- not knowing what to do, at a loss
- poor, needy
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ μὴν καὶ πρὸσ τὰσ ἀπόρουσ τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχωσ παρεσκεύαστο· (Lucian, (no name) 39:1)
- ἀρχόμενοσ μὲν οὖν τῆσ γραφῆσ πάνυ ἀπόρῳ ἐντεύξεσθαι ᾤμην τῷ προβλήματι, προῖόντι δὲ πολλὰ προὐφάνη τὰ λεκτέα. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 4:1)
- περὶ Κέρκυραν δὲ πολεμῶν καὶ ἀπόρωσ διακείμενοσ καὶ τῶν στρατιωτῶν αἰτούντων τοὺσ μισθοὺσ καὶ ἀπειθούντων αὐτῷ καὶ πρὸσ τοὺσ ὑπεναντίουσ φασκόντων ἀποπορεύεσθαι, ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι διὰ τοὺσ χειμῶνασ παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν εὐπορίαν, ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου σιταρχίαν δωρεὰν αὐτοῖσ διδόναι· (Aristotle, Economics, Book 2 85:1)
- νυνὶ δὲ καὶ αὐτὸσ ἀπόρωσ διάκειμαι. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 3:7)
- καὶ τόδ’ αἰσχρόν, ἀσπίδασ θύρσοισι βακχῶν ἐκτρέπειν χαλκηλάτουσ ἀπόρῳ γε τῷδε συμπεπλέγμεθα ξένῳ, ὃσ οὔτε πάσχων οὔτε δρῶν σιγήσεται. (Euripides, episode, trochees 10:16)
- καὶ ὅμωσ οἱ Γαράμαντεσ ἐπειδὰν τὰ σιτία καταναλώσωσιν ἅπερ ἔχοντεσ ἀφίκοντο, ἀπελαύνουσιν ὀπίσω εὐθὺσ δεδιότεσ μὴ σφίσιν ἡ ψάμμοσ ἀναφλεγεῖσα δύσβατοσ καὶ ἄποροσ γένηται, εἶτα ὥσπερ ἐντὸσ ἀρκύων ληφθέντεσ καὶ αὐτοὶ ἀπόλωνται μετὰ τῆσ ἄγρασ· (Lucian, Dipsades 3:3)
- καὶ ἤτοι μειράκιον αὐτοῦ ὅτι ἐπείρασάσ ποτε ἢ τῆσ γυναικὸσ ἅβραν παρθένον γέρων ἀνὴρ διαφθείρεισ ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον ἐπικληθείσ, νύκτωρ ἐγκεκαλυμμένοσ ἐπὶ τράχηλον ὠσθεὶσ ἐξελήλυθασ, ἔρημοσ ἁπάντων καὶ ἄποροσ, τὴν βελτίστην ποδάγραν αὐτῷ γήρᾳ παραλαβών, καὶ ἃ μὲν τέωσ ᾔδεισ ἀπομαθὼν ἐν τοσούτῳ χρόνῳ, θυλάκου δὲ μείζω τὴν γαστέρα ἐργασάμενοσ, ἀπλήρωτόν τι καὶ ἀπαραίτητον κακόν. (Lucian, De mercede, (no name) 39:4)
- τῆσ δ’ Ἀριστείδου τοῦ πρωτεύσαντοσ Ἑλλήνων γενεᾶσ ἡ πολλὴ καὶ ἄποροσ πενίᾳ τοὺσ μέν εἰσ ἀγυρτικοὺσ κατέβαλε πίνακασ, τοὺσ δὲ δημοσίῳ τὰσ χεῖρασ ἐράνῳ δι’ ἔνδειαν ὑπέχειν ἠνάγκασεν, οὐδενὶ δὲ λαμπρὸν οὐδέν οὐδ’ ἄξιον ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸσ φρονῆσαι παρέσχεν. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 3 6:3)
- καὶ καταδαρθὼν ἔμπληκτοσ καὶ ἀμαθὴσ καὶ ἄδικοσ καὶ, ἀκόλαστοσ καὶ ναὶ μὰ Δία δοῦλοσ καὶ πένησ καὶ ἄποροσ αὐθημερὸν ἀνί σταται καὶ βασιλεὺσ καὶ πλούσιοσ καὶ ὄλβιοσ γεγονώσ, σώφρων τε καὶ δίκαιοσ καὶ βέβαιοσ καὶ ἀδόξαστοσ· (Plutarch, Compendium Argumenti Stoicos absurdiora poetis dicere, section 4 1:1)
- καὶ ἄποροσ παύσεται ἴσωσ ἑστίαν κτησάμενοσ ἢ θησαυρὸν εὑρὼν, ἢ φίλου βοηθήσαντοσ ἐκτίσασ καὶ ἀπαλλαγεὶσ τοῦ δανειστοῦ· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 3 6:3)