Sense

1. That which brings light, light bearing
2. torch bearing (often as an epithet of a god or priestess)

Examples

• πανοῦργος εἶ νὴ τὴν Ἑκάτην τὴν φωσφόρον. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode13)
• εἴ τἄρα νὴ τὴν Φωσφόρον τὴν χεῖρ ἄκραν ταύτῃ προσοίσεις, κύαθον αἰτήσεις τάχα. (Aristophanes, Lysistrata, Episode 1:1)
• ἀλλὰ νὴ τὴν Φωσφόρον ἔγωγ ἀποδείρας αὐτίκα μάλ ἀνέρχομαι. (Aristophanes, Lysistrata, Episode31)
• ὅ τι γὰρ ἐνιαυτὸς τέκοι κάλλιστον, ηὔξω φωσφόρῳ θύσειν θεᾷ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)
• κύκλος δὲ πανσέληνος ἠκόντιζ ἄνω μηνὸς διχήρης, Υἅδες τε, ναυτίλοις σαφέστατον σημεῖον, ἥ τε φωσφόρος Εὥς διώκους ἄστρα. (Euripides, Ion, episode 2:9)
• ἔγειρε φλογέας λαμπάδας ἐν χερσὶ γὰρ ἥκει τινάσσων, Ιἄκχ ὦ Ιἄκχε, νυκτέρου τελετῆς φωσφόρος ἀστήρ. (Aristophanes, Frogs, Parodos, antistrophe 11)
• οὗτοι τῆς πατρίδος ἡμῶν ὁρ´οι εἰσί, καὶ οὐδεὶς οὔτε φυγὰς ἐν τούτοις οὔτε ξένος οὔτ ἀλλοδαπός, ὅπου ταὐτὸ πῦρ ὕδωρ ἀήρ, ἄρχοντες οἱ αὐτοὶ καὶ διοικηταὶ καὶ πρυτάνεις, ἥλιος σελήνη φωσφόρος: (Plutarch, De exilio, section 5 7:3)
• "ὡς, εἴ γε πάντα δεῖ ταῖς κατὰ φύσιν ῥοπαῖς χρῆσθαι καὶ φέρεσθαι καθ ὃ πέφυκε, μήθ ἥλιος κυκλοφορείσθω μήτε φωσφόρος· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 135)
• "κόρη δὲ καὶ Φερσεφόνη κέκληται τὸ μὲν ὡς φωσφόρος οὖσα,. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:3)

Similar forms

• φωσφόρον (15)
• φωσφόρος (9)
• φωσφόρου (4)
• φωσφόρους (3)
• Φωσφόρε (2)
• φωσφόρα (2)
• φωσφόρεια (1)
• φωσφόρ (1)
• φωσφόρῳ? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary