Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄγλωσσος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄγλωσσος ἄγλωσση ἄγλωσσον

Structure: ἀγλωσς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: glw=ssa

Sense

  1. without tongue
  2. tongueless, ineloquent

Examples

  • Ἀθηναῖοι δὲ χαλκῆν ποιησάμενοι λέαιναν ἄγλωσσον ἐν πύλαισ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀνέθηκαν, τῷ μὲν θυμοειδεῖ τοῦ ζῴου τὸ ἀήττητον αὐτῆσ τῷ δ’ ἀγλώσσῳ τὸ σιωπηρὸν καὶ μυστηριῶδεσ ἐμφαίνοντεσ. (Plutarch, De garrulitate, section 8 1:4)
  • Ἀθηναῖοι δὲ χαλκῆν ποιησάμενοι, λέαιναν ἄγλωσσον ἐν πύλαισ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀνέθηκαν, τῷ μὲν θυμοειδεῖ τοῦ ζῴου τὸ ἀήττητον αὐτῆσ τῷ δ’ ἀγλώσσῳ τὸ σιωπηρὸν καὶ μυστηριῶδεσ ἐμφαίνοντεσ οὐδεὶσ γὰρ οὕτω λόγοσ ὠφέλησε ῥηθεὶσ ὡσ πολλοὶ σιωπηθέντεσ· (Plutarch, De garrulitate, section 8 4:1)
  • βρέγμα πάλαι λαχναῖον, ἐρημαῖόν τε κέλυφοσ ὄμματοσ, ἀγλώσσου θ’ ἁρμονίη στόματοσ, ψυχῆσ ἀσθενὲσ ἑρ́κοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4391)
  • τάνδε κατ’ εὔδενδρον στείβων δρίοσ εἴρυσα χειρὶ πτώσσουσαν βρομίησ οἰνάδοσ ἐν πετάλοισ, ὄφρα μοι εὐερκεῖ καναχὰν δόμῳ ἔνδοθι θείη, τερπνὰ δι’ ἀγλώσσου φθεγγομένα στόματοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1931)
  • σῆμα δυωδεκάμοιρον ἀφεγγέοσ ἠελίοιο, τοσσάκισ ἀγλώσσῳ φθεγγόμενον στόματι, εὖτ’ ἂν θλιβομένοιο ποτὶ στενὸν ὕδατοσ ἀὴρ αὐλὸν ἀποστείλῃ πνεῦμα διωλύγιον, θῆκεν Ἀθήναιοσ δήμῳ χάριν, ὡσ ἂν ἐναργὴσ εἰή κἠν φθονεραῖσ ἠέλιοσ νεφέλαισ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6411)
  • ἔστι λαλῶν ἄγλωσσοσ, ὁμώνυμοσ ἄρρενι θῆλυσ, οἰκείων ἀνέμων ταμίασ, δασύσ, ἄλλοτε λεῖοσ, ἀξύνετα ξυνετοῖσι λέγων, νόμον ἐκ νόμου ἕλκων ἓν δ’ ἐστὶν καὶ πολλὰ καὶ ἂν τρώσῃ τισ ἄτρωτοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 71 1:4)
  • οὐ μὴν οὐδ’ ὁ κροκόδειλοσ αἰτίασ πιθανῆσ ἀμοιροῦσαν ἔσχηκε τιμήν, ἀλλὰ μίμημα θεοῦ λέγεται γεγονέναι, μόνοσ μὲν ἄγλωσσοσ ὤν. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 751)
  • κοὐ ταῦτα λόγχη πεδιάσ, οὔθ’ ὁ γηγενὴσ στρατὸσ Γιγάντων οὔτε θήρειοσ βία, οὔθ’ Ἑλλὰσ οὔτ’ ἄγλωσσοσ οὔθ’ ὅσην ἐγὼ γαῖαν καθαίρων ἱκόμην, ἔδρασέ πω· (Sophocles, Trachiniae, episode5)
  • εἰσ ἄγαλμα Ἠχοῦσ Ποιμενίαν ἄγλωσσοσ ἀν’ ὀργάδα μέλπεται Ἀχὼ ἀντίθρουν πτανοῖσ ὑστερόφωνον ὄπα. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1531)
  • νῦν εἰσ γᾶν ἄγλωσσοσ ἀναύδητόσ τε πεσοῦσα κεῖμαι, μιμητὰν ζᾶλον ἀνηναμένα. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 191 1:1)

Synonyms

  1. without tongue

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION