Sense

1. curiously wrought, adorned
2. to be acquired by practice
3. practised

Examples

• ἐκ ποτέ τισ φρικτοῖο θεᾶσ σεσοβημένοσ οἴστρῳ ῥομβητοὺσ δονέων λυσσομανεῖσ πλοκάμουσ, θηλυχίτων, ἀσκητὸσ ἐϋσπείροισι κορύμβοισ, ἁβρῷ τε στρεπτῶν ἅμματι κεκρυφάλων, ἴθρισ ἀνήρ, κοιλῶπιν ὀρειάδα δύσατο πέτραν, Ζανὸσ ἐλαστρησθεὶσ γυιοπαγεῖ νιφάδι. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2191)
• ἀσκητὸσ δ’ ἐποίησεν Ἀθηναίησ παλάμῃσιν ἄξιοσ Ἀρκεσίλασ υἱὸσ Ἀριστοδίκου. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 18:8)

Similar forms

• ἀσκητέον (9)
• ἀσκητὴς (5)
• ἀσκηταὶ (4)
• ἀσκητόν (4)
• ἀσκητὰ (3)
• ἀσκητῶν (3)
• ἀσκητοῖς (2)
• ἀσκητὰς (2)
• ἀσκητικὸν (2)
• ἀσκῆτε (2)
• ἀσκητοῖο (2)
• ἀσκητοῦ (2)
• ἀσκηταί (2)
• ἀσκητὸς (2)
• ἀσκητέα (1)
• ἀσκητῷ (1)
• ἀσκητὸν (1)
• ἀσκηταῖς (1)
• ἀσκητικά (1)
• ἀσκητάς (1)
• ἀσκητικόν (1)
• ἀσκητής (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.