ἀκοίτης?
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration: akoitēs
Principal Part:
ἀκοίτης
Structure:
ἀκοιτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: 계사 α , κοίτη, cf. ἄλοχος
Sense
- a bedfellow, spouse, husband.
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τόφρα δὲ Δαρδανίην καὶ Τρώιον οὖδας ἀμείψας Ἰσμαρίδος μεθέηκε παραπλώων στόμα λίμνης, αἶψα δὲ Θρηικίοιο μετ οὔρεα Παγγαίοιο Φυλλίδος ἀντέλλοντα φιλήνορος ἔδρακε τύμβον καὶ δρόμον ἐννεάκυκλον ἀλήμονος εἶδε κελεύθου, ἔνθα διαστείχουσα κινύρεο, Φυλλίς, ἀκοίτην δεχνυμένη παλίνορσον ἀπήμονα Δημοφόωντα, ὁππότε νοστήσειεν Ἀθηναίης ἀπὸ δήμων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1108)
- ἣ δὲ καὶ ὣς κατὰ θυμὸν ἑὸν τίεσκεν ἀκοίτην, ὡς οὔ πώ τις ἔτισε γυναικῶν θηλυτεράων: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:5)
- οὔ τοι ἐν ἀθανάτοισιν ἀεικὴς ἔσσομ ἀκοίτης, αὐτοκασίγνητος πατρὸς Διός: (Anonymous, Homeric Hymns, 39:2)
- οἱ δέ σε πάγχυ θεὸν ὣς πορσανέουσιν, οὕνεκα τῶν μὲν παῖδες ὑπότροποι οἴκαδ ἵκοντο σῇ βουλῇ, τῶν δ αὖτε κασίγνητοί τε ἔται τε καὶ θαλεροὶ κακότητος ἄδην ἐσάωθεν ἀκοῖται. (Apollodorus, Argonautica, book 3 19:5)
- ὁ γάρ ῥά οἱ ἠε῀ν ἀκοίτης: (Apollodorus, Argonautica, book 4 14:13)
- ἱμερόεις Ἀλφειέ, Διὸς στεφανηφόρον ὕδωρ, ὃς διὰ Πισαίων πεδίων κεκονιμένος ἑρ´πεις, ἡσύχιος τὸ πρῶτον, ἐπὴν δ ἐς πόντον ἵκηαι, ὀξὺς ἀμετρήτοιο πεσὼν ὑπὸ κῦμα θαλάσσης, νυμφίος αὐτοκέλευθος ἑῶν ὀχετηγὸς ἐρώτων, ἐς Σικελὴν Ἀρέθουσαν ἐπείγεαι ὑγρὸς ἀκοίτης, ἡ δέ σε κεκμηῶτα καὶ ἀσθμαίνοντα λαβοῦσα, φῦκος ἀποσμήξασα καὶ ἄνθεα πικρὰ θαλάσσης, χείλεα μὲν στομάτεσσι συνήρμοσεν: (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3621)
- τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἑλένη ὁρῶσα τὸν Μενέλαον καὶ τὸν Πάριδα μονομαχοῦντας Εὐρώπης Ἀσίης τε δορισθενέες βασιλῆες, ὑμῖν ἀμφοτέροισιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς, τίς κεν ἐμὲ τλήθυμος ἕλοι δύστηνον ἀκοίτης: (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4751)
- καὶ γὰρ ἀκοίτης κείνη ἐφωμάρτει: (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2422)
Synonyms
-
a bedfellow
- γαμέτης (a husband, spouse)
- παρακοίτης (one who sleeps beside, a bedfellow, husband)
- ἄλοχος (a bedfellow, spouse, wife)
- εὐνητήρ (a bedfellow, husband, partner of)
