Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σελασφόρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σελασφόρος σελασφόρον

Structure: σελασφορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw

Sense

  1. light-bringing

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative σελασφόρος σελάσφορον
Genitive σελασφόρου σελασφόρου
Dative σελασφόρῳ σελασφόρῳ
Accusative σελασφόρον σελάσφορον
Vocative σελασφόρε σελάσφορον
DualN/A/V σελασφόρω σελασφόρω
G/D σελασφόροιν σελασφόροιν
PluralNominative σελασφόροι σελάσφορα
Genitive σελασφόρων σελασφόρων
Dative σελασφόροις σελασφόροις
Accusative σελασφόρους σελάσφορα
Vocative σελασφόροι σελάσφορα
Positive Comparative Superlative
Adjective σελασφόρος σελασφόρου σελασφορώτερος σελασφορωτέρου σελασφορώτατος σελασφορωτάτου
Adverb σελασφόρως σελασφορώτερον σελασφορώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰνῶ τε μύθουσ τῶνδε τῶν κατευγμάτων πέμψω τε φέγγει λαμπάδων σελασφόρων εἰσ τοὺσ ἔνερθε καὶ κατὰ χθονὸσ τόπουσ ξὺν προσπόλοισιν, αἵτε φρουροῦσιν βρέτασ τοὐμὸν δικαίωσ. (Aeschylus, Eumenides, episode1)
  • εἱστήκει δὲ Μένανδροσ, ὃσ εὐπύργοισιν Ἀθήναισ ὁπλοτέρου κώμοιο σελασφόροσ ἔπρεπεν ἀστήρ· (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 71:2)
  • ταῦτα μὲν δὴ οὕτω λέγεται, Φλυεῦσι δέ εἰσι καὶ Μυρρινουσίοισ τοῖσ μὲν Ἀπόλλωνοσ Διονυσοδότου καὶ Ἀρτέμιδοσ Σελασφόρου βωμοὶ Διονύσου τε Ἀνθίου καὶ νυμφῶν Ἰσμηνίδων καὶ Γῆσ, ἣν Μεγάλην θεὸν ὀνομάζουσι· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 31 6:1)

Synonyms

  1. light-bringing

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION