ἐπίσκιος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίσκιος
ἐπίσκιον
Structure:
ἐπισκι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- shaded, dark, obscure
- shading
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἤδη δὲ τῶν πρώτων ἐγγὺσ ὄντων ἀπὸ θαλάσσησ ἀνέδραμε νέφη καὶ κατέσχε τήν τε πόλιν αὐτὴν καὶ τὸν ἔξω τόπον ἐπίσκιον γενόμενον, ἐνταῦθα δὲ οἱ μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντεσ ὑπελύοντο τὰσ κρηπῖδασ οὔτε γὰρ ψόφον ποιοῦσι πολὺν οὔτε ὀλισθήματα λαμβάνουσι γυμνοῖσ τοῖσ ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων ὁ δὲ Ἐργῖνοσ ἑπτὰ λαβὼν νεανίσκουσ ἐσταλμένουσ ὁδοιπορικῶσ ἔλαθε τῇ πύλῃ προσμίξασ. (Plutarch, Aratus, chapter 21 2:1)
- "ὅπου δὲ πορφυρίσιν ἐνταῦθα καὶ φοινικίσι λίμναισ τε καὶ ποταμοῖσ δεχομένοισ ἣλιον ἐπίσκια χωρία γειτνιῶντα συγχρῴζεται καὶ περιλάμπεται, διὰ τὰσ ἀνακλάσεισ ἀποδιδόντα πολλοὺσ καὶ διαφόρουσ ἀπαυγασμούσ, τί θαυμαστὸν εἰ ῥεῦμα πολὺ σκιᾶσ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:18)
- ὡσ δ’ ἀπήλθομεν, χρόνῳ βραχεῖ στραφέντεσ ἐξαπείδομεν τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ’ ἔτι, ἄνακτα δ’ αὐτὸν ὀμμάτων ἐπίσκιον χεῖρ’ ἀντέχοντα κρατόσ, ὡσ δεινοῦ τινοσ φόβου φανέντοσ οὐδ’ ἀνασχετοῦ βλέπειν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:16)
- ἢ ὅτι τῆσ ἀληθείασ οὐδὲν ἀπόκρυφον ἢ ἐπίσκιον, ἀληθείασ δὲ νομίζουσι Ῥωμαῖοι πατέρα τὸν Κρόνον εἶναι; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 113)
- ἢ ὅτι τῆσ ἀληθείασ οὐδὲν ἐπίκρυφον ἢ ἐπίσκιον, ἀληθείασ δὲ νομίζουσι Ῥωμαῖοι πατέρα τὸν Κρόνον εἶναι; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 11 1:3)
- νῦν μὲν οὖν συμπεπολισμένων τῷ τεμένει τῶν πέριξ χωρίων δυσείκαστοσ γέγονεν ἡ παλαιὰ τοῦ τόπου φύσισ, ἦν δὲ τὸ ἀρχαῖον ὡσ λέγεται σπήλαιον ὑπὸ τῷ λόφῳ μέγα, δρυμῷ λασίῳ κατηρεφέσ, καὶ κρηνίδεσ ὑπὸ ταῖσ πέτραισ ἐμβύθιοι, ἥ τε προσεχὴσ τῷ κρημνῷ νάπη πυκνοῖσ καὶ μεγάλοισ δένδρεσιν ἐπίσκιοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 32 6:1)
- καὶ μήν, εἶπον ἐγώ, δύσβατόσ γέ τισ ὁ τόποσ φαίνεται καὶ ἐπίσκιοσ· (Plato, Republic, book 4 292:1)