Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκτείνω ἀποκτενῶ ἀπέκτεινα

Structure: ἀπο (Prefix) + κτείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: cf. a)pokti/nnumi

Sense

  1. I kill, slay
  2. I condemn, put to death (judicial)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκτείνω ἀποκτείνεις ἀποκτείνει
Dual ἀποκτείνετον ἀποκτείνετον
Plural ἀποκτείνομεν ἀποκτείνετε ἀποκτείνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκτείνω ἀποκτείνῃς ἀποκτείνῃ
Dual ἀποκτείνητον ἀποκτείνητον
Plural ἀποκτείνωμεν ἀποκτείνητε ἀποκτείνωσιν*
OptativeSingular ἀποκτείνοιμι ἀποκτείνοις ἀποκτείνοι
Dual ἀποκτείνοιτον ἀποκτεινοίτην
Plural ἀποκτείνοιμεν ἀποκτείνοιτε ἀποκτείνοιεν
ImperativeSingular ἀποκτείνε ἀποκτεινέτω
Dual ἀποκτείνετον ἀποκτεινέτων
Plural ἀποκτείνετε ἀποκτεινόντων, ἀποκτεινέτωσαν
Infinitive ἀποκτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκτεινων ἀποκτεινοντος ἀποκτεινουσα ἀποκτεινουσης ἀποκτεινον ἀποκτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκτείνομαι ἀποκτείνει, ἀποκτείνῃ ἀποκτείνεται
Dual ἀποκτείνεσθον ἀποκτείνεσθον
Plural ἀποκτεινόμεθα ἀποκτείνεσθε ἀποκτείνονται
SubjunctiveSingular ἀποκτείνωμαι ἀποκτείνῃ ἀποκτείνηται
Dual ἀποκτείνησθον ἀποκτείνησθον
Plural ἀποκτεινώμεθα ἀποκτείνησθε ἀποκτείνωνται
OptativeSingular ἀποκτεινοίμην ἀποκτείνοιο ἀποκτείνοιτο
Dual ἀποκτείνοισθον ἀποκτεινοίσθην
Plural ἀποκτεινοίμεθα ἀποκτείνοισθε ἀποκτείνοιντο
ImperativeSingular ἀποκτείνου ἀποκτεινέσθω
Dual ἀποκτείνεσθον ἀποκτεινέσθων
Plural ἀποκτείνεσθε ἀποκτεινέσθων, ἀποκτεινέσθωσαν
Infinitive ἀποκτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκτεινομενος ἀποκτεινομενου ἀποκτεινομενη ἀποκτεινομενης ἀποκτεινομενον ἀποκτεινομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπέκτεινα ἀπέκτεινας ἀπέκτεινεν*
Dual ἀπεκτείνατον ἀπεκτεινάτην
Plural ἀπεκτείναμεν ἀπεκτείνατε ἀπέκτειναν
SubjunctiveSingular ἀποκτείνω ἀποκτείνῃς ἀποκτείνῃ
Dual ἀποκτείνητον ἀποκτείνητον
Plural ἀποκτείνωμεν ἀποκτείνητε ἀποκτείνωσιν*
OptativeSingular ἀποκτείναιμι ἀποκτείναις ἀποκτείναι
Dual ἀποκτείναιτον ἀποκτειναίτην
Plural ἀποκτείναιμεν ἀποκτείναιτε ἀποκτείναιεν
ImperativeSingular ἀποκτείνον ἀποκτεινάτω
Dual ἀποκτείνατον ἀποκτεινάτων
Plural ἀποκτείνατε ἀποκτεινάντων
Infinitive ἀποκτείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκτεινᾱς ἀποκτειναντος ἀποκτεινᾱσα ἀποκτεινᾱσης ἀποκτειναν ἀποκτειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεκτεινάμην ἀπεκτείνω ἀπεκτείνατο
Dual ἀπεκτείνασθον ἀπεκτεινάσθην
Plural ἀπεκτεινάμεθα ἀπεκτείνασθε ἀπεκτείναντο
SubjunctiveSingular ἀποκτείνωμαι ἀποκτείνῃ ἀποκτείνηται
Dual ἀποκτείνησθον ἀποκτείνησθον
Plural ἀποκτεινώμεθα ἀποκτείνησθε ἀποκτείνωνται
OptativeSingular ἀποκτειναίμην ἀποκτείναιο ἀποκτείναιτο
Dual ἀποκτείναισθον ἀποκτειναίσθην
Plural ἀποκτειναίμεθα ἀποκτείναισθε ἀποκτείναιντο
ImperativeSingular ἀποκτείναι ἀποκτεινάσθω
Dual ἀποκτείνασθον ἀποκτεινάσθων
Plural ἀποκτείνασθε ἀποκτεινάσθων
Infinitive ἀποκτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκτειναμενος ἀποκτειναμενου ἀποκτειναμενη ἀποκτειναμενης ἀποκτειναμενον ἀποκτειναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ καταρρήξω μέλαθρα καὶ δόμουσ ἐπεμβαλῶ, τέκν’ ἀποκτείνασα πρῶτον· (Euripides, Heracles, episode, trochees4)
  • "ἀπαγομένην τε ἐπὶ τὸν κρημνὸν εἰπεῖν ὡσ δικαίωσ οἱ πολλοὶ καταφρονοῦσι τοῦ θείου, ὅτε ’ ἐγὼ μὲν τὸν γενόμενόν μοι ἄνδρα σώσασα τοιαύτην χάριτα παρὰ τοῦ δαιμονίου λαμβάνω, Λαοδίκη δὲ τὸν ἴδιον ἀποκτείνασα τηλικαύτησ τιμῆσ ἀξιοῦται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 64 2:6)
  • Ἀντιπάτρου δὲ ἀποθανόντοσ Ὀλυμπιὰσ διαβᾶσα ἐξ Ἠπείρου χρόνον μέν τινα ἦρξεν ἀποκτείνασα Ἀριδαῖον, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον ἐκπολιορκηθεῖσα ὑπὸ Κασσάνδρου παρεδόθη τῷ πλήθει. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 25 10:1)
  • φύσει δὲ πλεονεξίᾳ χαίρουσα παρανομίασ οὐδὲν ἔλιπεν, τὸν μὲν ἀδελφόν, ᾧ τὴν βασιλείαν ᾔδει γενησομένην, προανελοῦσα φαρμάκοισ πεντεκαιδέκατον ἔτοσ ἔχοντα, τὴν δ’ ἀδελφὴν Ἀρσινόην ἱκετεύουσαν ἐν Ἐφέσῳ πρὸσ τῷ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἀποκτείνασα δι’ Ἀντωνίου· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 112:1)

Synonyms

  1. I kill

  2. I condemn

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION