ἀποκτείνω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἀποκτείνω
ἀποκτενῶ
ἀπέκτεινα
Structure:
ἀπο
(Prefix)
+
κτείν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: cf. a)pokti/nnumi
Sense
- I kill, slay
- I condemn, put to death (judicial)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "οἱ δὲ οὐ διὰ τρυφήν φασι τοῦτο γεγονέναι, ἀλλὰ διὰ Δημοκήδη τὸν ἰατρὸν ὃσ τὸ μὲν γένοσ ἦν Κροτωνιάτησ, Πολυκράτει δὲ τῷ Σαμίων τυράννῳ συνὼν καὶ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον αἰχμαλωτισθεὶσ ὑπὸ Περσῶν ἀνήχθη ὡσ βασιλέα, Ὀροίτου τὸν Πολυκράτη ἀποκτείναντοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:12)
- τοῦ δὲ Παντέωσ οὐ μόνον ἐκεῖνον τὸν τόπον, ἀλλὰ καὶ πολὺ μέροσ Τοῦ τείχουσ ἀφύλακτον εὑρόντοσ, καὶ τὰ μὲν καθαιροῦντοσ εὐθύσ, τὰ δὲ διασκάπτοντοσ, τῶν δὲ φρουρῶν οἷσ ἐνέτυχε πάντασ ἀποκτείναντοσ, ἔφθασε προσμίξασ ὁ Κλεομένησ, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι τοὺσ Μεγαλοπολίτασ ἔνδον ἦν μετὰ τῆσ δυνάμεωσ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 23 4:1)
- καὶ τοῦ πεμφθέντοσ ἐπὶ τὸν Λίμνου, ὡσ ἠμύνετο συλλαμβανόμενοσ, ἀποκτείναντοσ αὑτόν, ἔτι μᾶλλον διεταράχθη, τὸν ἔλεγχον ἐκπεφευγέναι τῆσ ἐπιβουλῆσ νομίζων. (Plutarch, Alexander, chapter 49 4:3)
- σφοδρότερον δ’ Ἀριστείδησ ὁ Λοκρόσ, εἷσ ὢν τῶν Πλάτωνοσ ἑταίρων, αἰτοῦντοσ μὲν αὐτὸν γυναῖκα Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου μίαν τῶν θυγατέρων, ἥδιον ἂν ἔφη νεκρὰν ἰδεῖν τὴν κόρην ἢ τυράννῳ συνοικοῦσαν, ἀποκτείναντοσ δὲ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ μετ’ ὀλίγον χρόνον τοῦ Διονυσίου καὶ πυθομένου πρὸσ ὕβριν εἰ τὴν αὐτὴν ἔτι γνώμην ἔχοι περὶ τῆσ ἐκδόσεωσ τῶν θυγατέρων, ἀπεκρίνατο τοῖσ μὲν γεγενημένοισ λυπεῖσθαι, τοῖσ δ’ εἰρημένοισ μὴ μεταμέλεσθαι. (Plutarch, Timoleon, chapter 6 3:1)
- ἔτι γὰρ καὶ νῦν πολὺ καλλίουσ ὕμνουσ παρέχεται Ὀδυσσέωσ τοῦ ἀδίκωσ ἀποκτείναντοσ αὐτόν· (Xenophon, Works on Socrates, 29:4)
Synonyms
-
I kill
- κατακόπτω (to kill, slay)
- καίνω (to kill, slay)
- ἐξεναρίζω (to kill, slay)
- κτείνω (to kill, slay)
- θείνω (I slay, kill)
- σφάζω (to slay, kill)
- ἐναίρω (to slay, to kill, slay)
- κατεναίρομαι (to kill, slay, murder)
- κατακτείνω (to kill, slay, murder)
- ἀπόλλυμι (, to destroy utterly, kill)
- φονεύω (to murder, kill, slay)
- ἀποκτίννυμι (to kill)
- δαμάζω (I kill)
- δάμνημι (I kill)
- δαμνάω (I kill)
- φένω (to slay)
- προσσφάζω (to slay at)
- καθαιρέω (to put down by force, destroy, to kill)
-
I condemn