Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποδίδωμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποδίδωμι ἀποδώσω

Structure: ἀπο (Prefix) + δίδο̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to give up or back, restore, return, to render what is due, pay
  2. to assign
  3. to refer to one, as belonging to his department

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποδῖδωμι ἀποδῖδως ἀποδῖδωσιν*
Dual ἀποδίδοτον ἀποδίδοτον
Plural ἀποδίδομεν ἀποδίδοτε ἀποδιδόᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀποδίδω ἀποδίδοις ἀποδίδοι
Dual ἀποδίδωτον ἀποδίδωτον
Plural ἀποδίδωμεν ἀποδίδωτε ἀποδίδωσιν*
OptativeSingular ἀποδιδοῖην ἀποδιδοῖης ἀποδιδοῖη
Dual ἀποδιδοῖητον ἀποδιδοίητην
Plural ἀποδιδοῖημεν ἀποδιδοῖητε ἀποδιδοῖησαν
ImperativeSingular ἀποδῖδου ἀποδιδότω
Dual ἀποδίδοτον ἀποδιδότων
Plural ἀποδίδοτε ἀποδιδόντων
Infinitive ἀποδιδόναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποδιδους ἀποδιδοντος ἀποδιδουσα ἀποδιδουσης ἀποδιδον ἀποδιδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποδίδομαι ἀποδίδοσαι ἀποδίδοται
Dual ἀποδίδοσθον ἀποδίδοσθον
Plural ἀποδιδόμεθα ἀποδίδοσθε ἀποδίδονται
SubjunctiveSingular ἀποδίδωμαι ἀποδίδοι ἀποδίδωται
Dual ἀποδίδωσθον ἀποδίδωσθον
Plural ἀποδιδώμεθα ἀποδίδωσθε ἀποδίδωνται
OptativeSingular ἀποδιδοῖμην ἀποδίδοιο ἀποδίδοιτο
Dual ἀποδίδοισθον ἀποδιδοῖσθην
Plural ἀποδιδοῖμεθα ἀποδίδοισθε ἀποδίδοιντο
ImperativeSingular ἀποδίδοσο ἀποδιδόσθω
Dual ἀποδίδοσθον ἀποδιδόσθων
Plural ἀποδίδοσθε ἀποδιδόσθων
Infinitive ἀποδίδοσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποδιδομενος ἀποδιδομενου ἀποδιδομενη ἀποδιδομενης ἀποδιδομενον ἀποδιδομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἑκατέρου γὰρ ἀπαιτούμενοι τὸν λόγον οὐ τὸν αὐτὸν ἀποδίδομεν ὑπὲρ ἀμφοῖν ὅθεν ἁμαρτάνειν τοὺσ ἕτερον ἑτέρου κατηγοροῦντασ εἰ μὲν γὰρ ταὐτόν ἐστι τάνθρώπῳ τάγαθὸν καὶ τῷ ἵππῳ τὸ τρέχειν, πῶσ καὶ σιτίου καὶ φαρμάκου τἀγαθὸν, καὶ νὴ Δία πάλιν λέοντοσ καὶ κυνὸσ τὸ τρέχειν κατηγοροῦμεν; (Plutarch, Adversus Colotem, section 235)
  • ἐν δ’ ἀνθρώπῳ ἔνεστιν ἄμφω, καὶ ἔν τινι ἡλικίᾳ, ᾗ καὶ τὸ πράττειν ἀποδίδομεν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 133:1)
  • ἐπεὶ οὖν περὶ τιμῆσ αἱρ́εσιν καὶ χρῆσιν καὶ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν τῶν ἐντίμων ἀρίστη ἐστὶ διάθεσισ ἡ μεγαλοψυχία, καὶ τοῦτ’ ἀποδίδομεν, καὶ οὐ περὶ τὰ χρήσιμα, τῷ μεγαλοψύχῳ, ἅμα δὲ καὶ ἡ μεσότησ αὕτη ἐπαινετωτάτη· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 110:3)
  • εἴγε δὴ τῶν ὀνομάτων τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ τῆσ Γῆσ, τῷ δ’ Ὀσίριδι τὸ τοῦ ἔρωτοσ, τῷ δὲ Τυφῶνι τὸ τοῦ Ταρτάρου μεταλαμβάνοντέσ πωσ ἀποδίδομεν τὸ γὰρ Χάοσ δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸσ ὑποτίθεσθαι. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 57 1:1)
  • οὐ γὰρ ὁμοίωσ ἀποδίδομεν τὰσ κρίσεισ λυπούμενοι καὶ χαίροντεσ, ἢ φιλοῦντεσ καὶ μισοῦντεσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 2 5:2)
  • καὶ ἡμεῖσ οὖν, ὦ Τιμόκρατεσ, ἀποδίδομέν σοι τὰ τῶν δειπνοσοφιστῶν λείψανα καὶ οὐ δίδομεν, ὡσ ὁ Κοθωκίδησ φησὶ ῥήτωρ Δημοσθένην χλευάζων, ὃσ Φιλίππου Ἀθηναίοισ Ἁλόννησον διδόντοσ συνεβούλευε μὴ λαμβάνειν, εἰ δίδωσιν ἀλλὰ μὴ ἀποδίδωσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 31)

Synonyms

  1. to give up or back

  2. to assign

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION