Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δ’ ἀνθρώπῳ ἔνεστιν ἄμφω, καὶ ἔν τινι ἡλικίᾳ, ᾗ καὶ τὸ πράττειν ἀποδίδομεν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 133:1)
ἐπεὶ οὖν περὶ τιμῆσ αἱρ́εσιν καὶ χρῆσιν καὶ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν τῶν ἐντίμων ἀρίστη ἐστὶ διάθεσισ ἡ μεγαλοψυχία, καὶ τοῦτ’ ἀποδίδομεν, καὶ οὐ περὶ τὰ χρήσιμα, τῷ μεγαλοψύχῳ, ἅμα δὲ καὶ ἡ μεσότησ αὕτη ἐπαινετωτάτη·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 110:3)
ἔτι ὅσα μὲν φύσει ἡμῖν παραγίνεται, τὰσ δυνάμεισ τούτων πρότερον κομιζόμεθα, ὕστερον δὲ τὰσ ἐνεργείασ ἀποδίδομεν ὅπερ ἐπὶ τῶν αἰσθήσεων δῆλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 4:1)
τὴν δὲ σοφίαν ἔν τε ταῖσ τέχναισ τοῖσ ἀκριβεστάτοισ τὰσ τέχνασ ἀποδίδομεν, οἱο͂ν Φειδίαν λιθουργὸν σοφὸν καὶ Πολύκλειτον ἀνδριαντοποιόν, ἐνταῦθα μὲν οὖν οὐθὲν ἄλλο σημαίνοντεσ τὴν σοφίαν ἢ ὅτι ἀρετὴ τέχνησ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 45:2)
ἀποδίδομεν δὲ τὸ κρίνειν οὐδὲν ἧττον τοῖσ πεπαιδευμένοισ ἢ τοῖσ εἰδόσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 167:1)
οὐ γὰρ ὁμοίωσ ἀποδίδομεν τὰσ κρίσεισ λυπούμενοι καὶ χαίροντεσ, ἢ φιλοῦντεσ καὶ μισοῦντεσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 5:2)
διὸ καὶ τοῖσ θεοῖσ ἀποδίδομεν τὸ νεμεσᾶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 2:3)
καὶ ἡμεῖσ οὖν, ὦ Τιμόκρατεσ, ἀποδίδομέν σοι τὰ τῶν δειπνοσοφιστῶν λείψανα καὶ οὐ δίδομεν, ὡσ ὁ Κοθωκίδησ φησὶ ῥήτωρ Δημοσθένην χλευάζων, ὃσ Φιλίππου Ἀθηναίοισ Ἁλόννησον διδόντοσ συνεβούλευε μὴ λαμβάνειν, εἰ δίδωσιν ἀλλὰ μὴ ἀποδίδωσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 31)
ἀποδεδωκὼσ δή σοι τὰ τοῦ γένουσ ὀφειλήματα μαρτύρομαι θεούσ, ὧν ἱερὰ καὶ βωμοὺσ κοιναῖσ θυσίαισ γεραίρομεν οἱ τῆσ Ἀππίου γενεᾶσ διάδοχοι, καὶ προγόνων δαίμονασ, οἷσ μετὰ θεοὺσ δευτέρασ τιμὰσ καὶ χάριτασ ἀποδίδομεν κοινάσ, ὑπὲρ ἅπαντασ δὲ τούτουσ γῆν, ἣ κατέχει τὸν σὸν μὲν πατέρα, ἐμὸν δ’ ἀδελφόν, ὅτι σοι παρέσχημαι ψυχήν τε καὶ φωνὴν τὴν ἐμαυτοῦ τὰ κράτιστα βουλευομένην, καὶ ἐπανορθῶν τὰσ ἀγνοίασ σου κατὰ δύναμιν τὴν ἐμὴν ἀξιῶ σε μὴ τοῖσ κακοῖσ ἰᾶσθαι τὰ κακά, μηδὲ τῶν πλειόνων ὀρεγόμενον καὶ τὰ παρόντα ἀπολέσαι, μηδ’ ἵνα τῶν ἴσων τε καὶ κρειττόνων ἄρχῃσ ὑπὸ τῶν ἡττόνων τε καὶ κακιόνων ἄρχεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 14 5:2)
"ἑκατέρου γὰρ ἀπαιτούμενοι τὸν λόγον οὐ τὸν αὐτὸν ἀποδίδομεν ὑπὲρ ἀμφοῖν ὅθεν ἁμαρτάνειν τοὺσ ἕτερον ἑτέρου κατηγοροῦντασ εἰ μὲν γὰρ ταὐτόν ἐστι τάνθρώπῳ τάγαθὸν καὶ τῷ ἵππῳ τὸ τρέχειν, πῶσ καὶ σιτίου καὶ φαρμάκου τἀγαθὸν, καὶ νὴ Δία πάλιν λέοντοσ καὶ κυνὸσ τὸ τρέχειν κατηγοροῦμεν;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 235)
εἴγε δὴ τῶν ὀνομάτων τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ τῆσ Γῆσ, τῷ δ’ Ὀσίριδι τὸ τοῦ ἔρωτοσ, τῷ δὲ Τυφῶνι τὸ τοῦ Ταρτάρου μεταλαμβάνοντέσ πωσ ἀποδίδομεν τὸ γὰρ Χάοσ δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸσ ὑποτίθεσθαι.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 57 1:1)
ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέωσ ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι τὸν καθήκοντα λόγον ἑκάστοισ ἀποδίδομεν.
(폴리비오스, Histories, book 29, chapter 12 6:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION