Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνταίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνταίρω

Structure: ἀντ (Prefix) + αί̓ρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise against
  2. to rise up against
  3. to rise opposite to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταίρω ἀνταίρεις ἀνταίρει
Dual ἀνταίρετον ἀνταίρετον
Plural ἀνταίρομεν ἀνταίρετε ἀνταίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνταίρω ἀνταίρῃς ἀνταίρῃ
Dual ἀνταίρητον ἀνταίρητον
Plural ἀνταίρωμεν ἀνταίρητε ἀνταίρωσιν*
OptativeSingular ἀνταίροιμι ἀνταίροις ἀνταίροι
Dual ἀνταίροιτον ἀνταιροίτην
Plural ἀνταίροιμεν ἀνταίροιτε ἀνταίροιεν
ImperativeSingular ἀνταίρε ἀνταιρέτω
Dual ἀνταίρετον ἀνταιρέτων
Plural ἀνταίρετε ἀνταιρόντων, ἀνταιρέτωσαν
Infinitive ἀνταίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιρων ἀνταιροντος ἀνταιρουσα ἀνταιρουσης ἀνταιρον ἀνταιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνταίρομαι ἀνταίρει, ἀνταίρῃ ἀνταίρεται
Dual ἀνταίρεσθον ἀνταίρεσθον
Plural ἀνταιρόμεθα ἀνταίρεσθε ἀνταίρονται
SubjunctiveSingular ἀνταίρωμαι ἀνταίρῃ ἀνταίρηται
Dual ἀνταίρησθον ἀνταίρησθον
Plural ἀνταιρώμεθα ἀνταίρησθε ἀνταίρωνται
OptativeSingular ἀνταιροίμην ἀνταίροιο ἀνταίροιτο
Dual ἀνταίροισθον ἀνταιροίσθην
Plural ἀνταιροίμεθα ἀνταίροισθε ἀνταίροιντο
ImperativeSingular ἀνταίρου ἀνταιρέσθω
Dual ἀνταίρεσθον ἀνταιρέσθων
Plural ἀνταίρεσθε ἀνταιρέσθων, ἀνταιρέσθωσαν
Infinitive ἀνταίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνταιρομενος ἀνταιρομενου ἀνταιρομενη ἀνταιρομενης ἀνταιρομενον ἀνταιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ δίαιται τῶν πολλῶν ἐμπαθεῖσ οὖσαι δυσοδίαν τῷ λόγῳ παρέχουσι καὶ δυσκολίαν, ἐνισχομένῳ καὶ ταραττομένῳ περὶ τὸ ἄλογον, ἀνταῖρον αὐτῷ μεθ’ ἡδονῆσ τινοσ ἢ δέουσ ἢ λύπησ ἢ ἐπιθυμίασ. (Plutarch, De virtute morali, section 7 29:1)
  • αἱ δὲ πραγματικαὶ βουλαὶ καὶ κρίσεισ καὶ δίαιται τῶν πολλῶν ἐμπαθεῖσ οὖσαι δυσοδίαν τῷ λόγῳ παρέχουσι καὶ δυσκολίαν, ἐνισχομένῳ καὶ ταραττομένῳ περὶ τὸ ἄλογον, ἀνταῖρον αὐτῷ μεθ’ ἡδονῆσ τινοσ ἢ δέουσ ἢ λύπησ ἢ ἐπιθυμίασ. (Plutarch, De virtute morali, section 7 10:3)
  • ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ καὶ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν πλούσιόν ποτε ὑπάρξαν, καὶ ὁ σκόπελοσ, ὃν καλοῦσιν ἄκραν Ιἀπυγίαν, πολὺσ ἐκκείμενοσ εἰσ τὸ πέλαγοσ καὶ τὰσ χειμερινὰσ ἀνατολάσ, ἐπιστρέφων δέ πωσ ἐπὶ τὸ Λακίνιον ἀνταῖρον ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ αὐτῷ καὶ κλεῖον τὸ στόμα τοῦ Ταραντίνου κόλπου πρὸσ αὐτόν. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 3 10:6)
  • εἶτ’ ἐν ἑκατὸν σταδίοισ ἡ Κάνη, τὸ ἀνταῖρον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ καὶ ποιοῦν τὸν Ἀδραμυττηνὸν κόλπον, οὗ μέροσ καὶ ὁ Ἐλαϊτικόσ ἐστι. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 115:1)

Synonyms

  1. to raise against

  2. to rise up against

  3. to rise opposite to

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION