Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιτέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιτέλλω ἐπέτειλα ἐπιτέταλκα

Structure: ἐπι (Prefix) + τέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lay upon, enjoin, prescribe, ordain, command, to give orders to, to order, to
  2. to rise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτέλλω ἐπιτέλλεις ἐπιτέλλει
Dual ἐπιτέλλετον ἐπιτέλλετον
Plural ἐπιτέλλομεν ἐπιτέλλετε ἐπιτέλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιτέλλω ἐπιτέλλῃς ἐπιτέλλῃ
Dual ἐπιτέλλητον ἐπιτέλλητον
Plural ἐπιτέλλωμεν ἐπιτέλλητε ἐπιτέλλωσιν*
OptativeSingular ἐπιτέλλοιμι ἐπιτέλλοις ἐπιτέλλοι
Dual ἐπιτέλλοιτον ἐπιτελλοίτην
Plural ἐπιτέλλοιμεν ἐπιτέλλοιτε ἐπιτέλλοιεν
ImperativeSingular ἐπιτέλλε ἐπιτελλέτω
Dual ἐπιτέλλετον ἐπιτελλέτων
Plural ἐπιτέλλετε ἐπιτελλόντων, ἐπιτελλέτωσαν
Infinitive ἐπιτέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτελλων ἐπιτελλοντος ἐπιτελλουσα ἐπιτελλουσης ἐπιτελλον ἐπιτελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτέλλομαι ἐπιτέλλει, ἐπιτέλλῃ ἐπιτέλλεται
Dual ἐπιτέλλεσθον ἐπιτέλλεσθον
Plural ἐπιτελλόμεθα ἐπιτέλλεσθε ἐπιτέλλονται
SubjunctiveSingular ἐπιτέλλωμαι ἐπιτέλλῃ ἐπιτέλληται
Dual ἐπιτέλλησθον ἐπιτέλλησθον
Plural ἐπιτελλώμεθα ἐπιτέλλησθε ἐπιτέλλωνται
OptativeSingular ἐπιτελλοίμην ἐπιτέλλοιο ἐπιτέλλοιτο
Dual ἐπιτέλλοισθον ἐπιτελλοίσθην
Plural ἐπιτελλοίμεθα ἐπιτέλλοισθε ἐπιτέλλοιντο
ImperativeSingular ἐπιτέλλου ἐπιτελλέσθω
Dual ἐπιτέλλεσθον ἐπιτελλέσθων
Plural ἐπιτέλλεσθε ἐπιτελλέσθων, ἐπιτελλέσθωσαν
Infinitive ἐπιτέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτελλομενος ἐπιτελλομενου ἐπιτελλομενη ἐπιτελλομενης ἐπιτελλομενον ἐπιτελλομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέτειλα ἐπέτειλας ἐπέτειλεν*
Dual ἐπετείλατον ἐπετειλάτην
Plural ἐπετείλαμεν ἐπετείλατε ἐπέτειλαν
SubjunctiveSingular ἐπιτείλω ἐπιτείλῃς ἐπιτείλῃ
Dual ἐπιτείλητον ἐπιτείλητον
Plural ἐπιτείλωμεν ἐπιτείλητε ἐπιτείλωσιν*
OptativeSingular ἐπιτείλαιμι ἐπιτείλαις ἐπιτείλαι
Dual ἐπιτείλαιτον ἐπιτειλαίτην
Plural ἐπιτείλαιμεν ἐπιτείλαιτε ἐπιτείλαιεν
ImperativeSingular ἐπιτείλον ἐπιτειλάτω
Dual ἐπιτείλατον ἐπιτειλάτων
Plural ἐπιτείλατε ἐπιτειλάντων
Infinitive ἐπιτείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτειλᾱς ἐπιτειλαντος ἐπιτειλᾱσα ἐπιτειλᾱσης ἐπιτειλαν ἐπιτειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπετειλάμην ἐπετείλω ἐπετείλατο
Dual ἐπετείλασθον ἐπετειλάσθην
Plural ἐπετειλάμεθα ἐπετείλασθε ἐπετείλαντο
SubjunctiveSingular ἐπιτείλωμαι ἐπιτείλῃ ἐπιτείληται
Dual ἐπιτείλησθον ἐπιτείλησθον
Plural ἐπιτειλώμεθα ἐπιτείλησθε ἐπιτείλωνται
OptativeSingular ἐπιτειλαίμην ἐπιτείλαιο ἐπιτείλαιτο
Dual ἐπιτείλαισθον ἐπιτειλαίσθην
Plural ἐπιτειλαίμεθα ἐπιτείλαισθε ἐπιτείλαιντο
ImperativeSingular ἐπιτείλαι ἐπιτειλάσθω
Dual ἐπιτείλασθον ἐπιτειλάσθων
Plural ἐπιτείλασθε ἐπιτειλάσθων
Infinitive ἐπιτείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτειλαμενος ἐπιτειλαμενου ἐπιτειλαμενη ἐπιτειλαμενης ἐπιτειλαμενον ἐπιτειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὣσ ὁ μὲν Ἑρμάωνι πατὴρ ἐπέτελλε Κρονίων· (Colluthus, Rape of Helen, book 136)
  • ἡ δὲ φιλοξείνων θαλάμων κληῖδασ ἀνεῖσα ἐξαπίνησ Ἑλένη μετεκίαθε δώματοσ αὐλὴν καὶ θαλερῶν προπάροιθεν ὀπιπεύουσα θυράων ὡσ ἴδεν, ὣσ ἐκάλεσσε καὶ ἐσ μυχὸν ἤγαγεν οἴκου καί μιν ἐφεδρήσσειν νεοπηγέοσ ὑψόθεν ἕδρησ ἀργυρέησ ἐπέτελλε· (Colluthus, Rape of Helen, book 1121)
  • κούρην δ’ Αἰήταο διοτρεφέοσ βασιλῆοσ Αἰσονίδησ βουλῇσι θεῶν αἰειγενετάων ἦγε παρ’ Αἰήτεω, τελέσασ στονόεντασ ἀέθλουσ, τοὺσ πολλοὺσ ἐπέτελλε μέγασ βασιλεὺσ ὑπερήνωρ, ὑβριστὴσ Πελίησ καὶ ἀτάσθαλοσ, ὀβριμοεργόσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 108:1)
  • κἂν μὲν θέσπιε κοῦρε ποιῇσ ταῦθ’ ὡσ ἐπιτέλλω, αἰετὸσ ἐν νεφέλῃσι γενήσεαι· (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, iambics 1:9)
  • Λίβυεσ δ’ Αἰγυπτίων καταγελῶσι μυθολογούντων περὶ τοῦ ὄρυγοσ, ὡσ φωνὴν ἀφιέντοσ ἡμέρασ ἐκείνησ καὶ ὡρ́ασ ἧσ ἐπιτέλλει τὸ ἄστρον, ὃ Σῶθιν αὐτοὶ Κύνα δὲ καὶ Σείριον ἡμεῖσ καλοῦμεν· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 21 4:1)
  • ἀτὰρ σοί γ’ ὧδ’ ἐπιτέλλω. (Homer, Odyssey, Book 17 2:3)
  • σοὶ δέ, γύναι, τάδ’ ἐπιτέλλω, πινυτῇ περ ἐούσῃ· (Homer, Odyssey, Book 23 39:5)
  • ἐλθὼν ἐσ κλισίην Ἀγαμέμνονοσ Ἀτρεί̈δαο πάντα μάλ’ ἀτρεκέωσ ἀγορευέμεν ὡσ ἐπιτέλλω· (Homer, Iliad, Book 2 2:5)
  • τῷ πάντ’ ἀγορευέμεν ὡσ ἐπιτέλλω ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένοσ· (Homer, Iliad, Book 9 22:24)

Synonyms

  1. to lay upon

  2. to rise

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION