Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγορεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγορεύω

Structure: ἀγορεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)gora/

Sense

  1. to speak in the assembly, harangue, speak, to speak, to address the people?
  2. counsel
  3. to proclaim, declare, mention, to have, proclaimed, tells a tale of
  4. to be spoken

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγορεύω ἀγορεύεις ἀγορεύει
Dual ἀγορεύετον ἀγορεύετον
Plural ἀγορεύομεν ἀγορεύετε ἀγορεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγορεύω ἀγορεύῃς ἀγορεύῃ
Dual ἀγορεύητον ἀγορεύητον
Plural ἀγορεύωμεν ἀγορεύητε ἀγορεύωσιν*
OptativeSingular ἀγορεύοιμι ἀγορεύοις ἀγορεύοι
Dual ἀγορεύοιτον ἀγορευοίτην
Plural ἀγορεύοιμεν ἀγορεύοιτε ἀγορεύοιεν
ImperativeSingular ἀγόρευε ἀγορευέτω
Dual ἀγορεύετον ἀγορευέτων
Plural ἀγορεύετε ἀγορευόντων, ἀγορευέτωσαν
Infinitive ἀγορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγορευων ἀγορευοντος ἀγορευουσα ἀγορευουσης ἀγορευον ἀγορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγορεύομαι ἀγορεύει, ἀγορεύῃ ἀγορεύεται
Dual ἀγορεύεσθον ἀγορεύεσθον
Plural ἀγορευόμεθα ἀγορεύεσθε ἀγορεύονται
SubjunctiveSingular ἀγορεύωμαι ἀγορεύῃ ἀγορεύηται
Dual ἀγορεύησθον ἀγορεύησθον
Plural ἀγορευώμεθα ἀγορεύησθε ἀγορεύωνται
OptativeSingular ἀγορευοίμην ἀγορεύοιο ἀγορεύοιτο
Dual ἀγορεύοισθον ἀγορευοίσθην
Plural ἀγορευοίμεθα ἀγορεύοισθε ἀγορεύοιντο
ImperativeSingular ἀγορεύου ἀγορευέσθω
Dual ἀγορεύεσθον ἀγορευέσθων
Plural ἀγορεύεσθε ἀγορευέσθων, ἀγορευέσθωσαν
Infinitive ἀγορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγορευομενος ἀγορευομενου ἀγορευομενη ἀγορευομενης ἀγορευομενον ἀγορευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκ ἠγόρευον; (Aristophanes, Acharnians, Prologue 1:19)
  • οὐκ ἠγόρευον ὅτι παρέξειν πράγματα ἐμέλλετόν μοι; (Aristophanes, Plutus, Prologue 2:57)
  • οὕτωσ γὰρ ἂν μάθοισ οὕστινασ ἀπεκήρυττον καὶ κακῶσ ἠγόρευον ἀλαζόνασ καὶ γόητασ ἀποκαλῶν, καί μοι μόνον τοῦτο παραφυλάττετε, εἰ ἀληθῆ περὶ αὐτῶν ἐρῶ. (Lucian, Piscator, (no name) 29:4)
  • τοιαῦτα καὶ οὗτοι ποιοῦσιν, καὶ ἔγωγε τοὺσ τοιούτουσ κακῶσ ἠγόρευον καὶ οὔποτε παύσομαι διελέγχων καὶ κωμῳδῶν, περὶ ὑμῶν δὲ ἢ τῶν ὑμῖν παραπλησίων ‐ εἰσὶ γάρ, εἰσί τινεσ ὡσ ἀληθῶσ φιλοσοφίαν ζηλοῦντεσ καὶ τοῖσ ὑμετέροισ νόμοισ ἐμμένοντεσ ‐ μὴ οὕτωσ μανείην ἔγωγε ὡσ βλάσφημον εἰπεῖν τι ἢ σκαιόν. (Lucian, Piscator, (no name) 37:1)
  • τάδ’ ἠγόρευον παρακαλοῦντεσ ἐσ μάχην. (Euripides, Phoenissae, episode 15:8)

Synonyms

  1. to speak in the assembly

  2. counsel

  3. to be spoken

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION