Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 40

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 40)

τὸ δὲ μαντεῖον οἱ Βοιωτοὶ τοῦτο οὐ πεπυσμένοι πρότερον ἐπ’ αἰτίᾳ τοιᾷδε ἔγνωσαν. θεωροὺσ ἀφ’ ἑκάστησ πόλεωσ ἄνδρασ ἀποστέλλουσιν ἐσ Δελφούσ· οὐ γὰρ δή σφισιν ἔτοσ δεύτερον ὑε͂ν ὁ θεόσ. τούτοισ αἰτοῦσιν ἐπανόρθωμα τοῦ αὐχμοῦ προσέταξεν ἡ Πυθία παρὰ Τροφώνιον ἐσ Λεβάδειαν ἐλθοῦσιν εὑρ́ασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ ἰάμα. ὡσ δὲ ἐσ τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντεσ οὐκ ἐδύναντο εὑρεῖν τὸ μαντεῖον, ἐνταῦθα τῶν ἐξ Ἀκραιφνίου πόλεωσ Σάων ‐ οὗτοσ δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ τῶν θεωρῶν πρεσβύτατοσ ‐ εἶδεν ἑσμὸν μελισσῶν, <καὶ παρέστη οἱ,> ὅποι ποτ’ ἂν ἀποτράπωνται, καὶ αὐτὸσ ἕπεσθαι.

αὐτίκα δὴ τὰσ μελίσσασ ἐσ τοῦτο ἐσπετομένασ ὁρᾷ τῆσ γῆσ, καὶ συνεσῆλθέ σφισιν ἐσ τὸ μαντεῖον. καθεστηκυῖαν, καὶ ὁπόσα περὶ τὸ χρηστήριον δρῶσιν ἄλλα, διδαχθῆναι παρὰ τοῦ Τροφωνίου φασίν.

Δαιδάλου δὲ τῶν ἔργων δύο μὲν ταῦτά ἐστιν ἐν Βοιωτοῖσ, Ἡρακλῆσ τε ἐν Θήβαισ καὶ παρὰ Λεβαδεῦσιν ὁ Τροφώνιοσ, τοσαῦτα δὲ ἕτερα ξόανα ἐν Κρήτῃ, Βριτόμαρτισ ἐν Ὀλοῦντι καὶ Ἀθηνᾶ παρὰ Κνωσσίοισ·

παρὰ τούτοισ δὲ καὶ ὁ τῆσ Ἀριάδνησ χορόσ, οὗ καὶ Ὅμηροσ ἐν Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένοσ ἐστὶν ἐπὶ λευκοῦ λίθου. καὶ Δηλίοισ Ἀφροδίτησ ἐστὶν οὐ μέγα ξόανον, λελυμασμένον τὴν δεξιὰν χεῖρα ὑπὸ τοῦ χρόνου· κάτεισι δὲ ἀντὶ ποδῶν ἐσ τετράγωνον σχῆμα. πείθομαι τοῦτο Ἀριάδνην λαβεῖν παρὰ Δαιδάλου, καὶ ἡνίκα ἠκολούθησε τῷ Θησεῖ, τὸ ἄγαλμα ἐπεκομίζετο οἴκοθεν·

ἀφαιρεθέντα δὲ αὐτῆσ τὸν Θησέα οὕτω φασὶν οἱ Δήλιοι τὸ ξόανον τῆσ θεοῦ ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Δηλίῳ, ἵνα μὴ οἴκαδε ἐπαγόμενοσ ἐσ ἀνάμνησίν τε Ἀριάδνησ ἐφέλκηται καὶ ἀεὶ νέασ ἐπὶ τῷ ἔρωτι εὑρίσκηται τὰσ συμφοράσ. πέρα δὲ οὐκ οἶδα ὑπόλοιπα ὄντα τῶν Δαιδάλου· τοῖσ γὰρ ἀνατεθεῖσιν ὑπὸ Ἀργείων ἐσ τὸ Ἡραῖον καὶ ἐσ Γέλαν τὴν ἐν Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκησ, ἀφανισθῆναί σφισιν ὁ χρόνοσ καθέστηκεν αἴτιοσ. Λεβαδέων δὲ ἔχονται Χαιρωνεῖσ.

ἐκαλεῖτο δὲ ἡ πόλισ καὶ τούτοισ Ἄρνη τὸ ἀρχαῖον· θυγατέρα δὲ εἶναι λέγουσιν Αἰόλου τὴν Ἄρνην, ἀπὸ δὲ ταύτησ κληθῆναι καὶ ἑτέραν ἐν Θεσσαλίᾳ πόλιν· τὸ δὲ νῦν τοῖσ Χαιρωνεῦσιν ὄνομα γεγονέναι ἀπὸ Χαίρωνοσ, ὃν Ἀπόλλωνόσ φασιν εἶναι, μητέρα δὲ αὐτοῦ Θηρὼ τὴν Φύλαντοσ εἶναι. μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ τὰ ἔπη τὰσ μεγάλασ Ηοἴασ ποιήσασ·

Φύλασ δ’ ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ιὀλάου λειπεφιληνη<ν> εἶδοσ Ὀλυμπιάδεσσιν <ὅμοιον,>Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτενΘηρώ τ’ εὐειδῆ, ἰκέλην φαέεσσι σελήνησ.

Θηρὼ δ’ Ἀπόλλωνοσ ἐσ ἀγκοίνῃσι πεσοῦσαγείνατο Χαίρωνοσ κρατερὸν μένοσ ἱπποδάμοιο. Ὅμηροσ δὲ ἐπιστάμενοσ ἐμοὶ δοκεῖν Χαιρώνειάν τε ἤδη καὶ Λεβάδειαν καλουμένασ, ὅμωσ τοῖσ ἀρχαίοισ ἐχρήσατο ὀνόμασιν ἐσ αὐτάσ, καθότι καὶ Αἴγυπτον τὸν ποταμὸν εἶπεν, οὐ Νεῖλον. Χαιρωνεῦσι δὲ δύο ἐστὶν ἐν τῇ χώρᾳ τρόπαια, ἃ Ῥωμαῖοι καὶ Σύλλασ ἔστησαν Ταξίλον καὶ στρατιὰν τὴν Μιθριδάτου κρατήσαντεσ.

Φίλιπποσ δὲ οὐκ ἀνέθηκεν ὁ Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε ἐνταῦθα οὔτε ὁπόσασ μάχασ ἄλλασ βαρβάρουσ ἢ καὶ Ἕλληνασ ἐνίκησεν· οὐ γάρ τι Μακεδόσιν ἱστάναι τρόπαια ἦν νενομισμένον. λέγεται δὲ ὑπὸ Μακεδόνων Καρανὸν βασιλεύοντα ἐν Μακεδονίᾳ κρατῆσαι μάχῃ Κισσέωσ, ὃσ ἐδυνάστευεν ἐν χώρᾳ τῇ ὁμόρῳ·

καὶ ὁ μὲν τρόπαιον ὁ Καρανὸσ κατὰ νόμουσ τοὺσ Ἀργείων ἔστησεν ἐπὶ τῇ νίκῃ· Καρανὸν δὲ οὐκ εὖ βουλεύσασθαι βαρβάροισ τοῖσ περιοικοῦσιν ἐσ ἔχθραν ἐλθόντα ἀδιάλλακτον, καταστῆναί <τε> χρῆναι γὰρ μήτε ὑπὸ αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίασ τρόπαια ἵστασθαι, εἰ ἐσ εὔνοιάν ποτε τοὺσ προσχώρουσ ὑπάξονται.

μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ἀλέξανδροσ, οὐκ ἀναστήσασ οὔτε ἐπὶ Δαρείῳ τρόπαια οὔτε ἐπὶ ταῖσ Ἰνδικαῖσ νίκαισ.

προσιόντων δὲ τῇ πόλει πολυάνδριον Θηβαίων ἐστὶν ἐν τῷ πρὸσ Φίλιππον ἀγῶνι ἀποθανόντων.

ἐπιγέγραπται μὲν δὴ ἐπίγραμμα οὐδέν, ἐπίθημα δ’ ἔπεστιν αὐτῷ λέων· φέροι δ’ ἂν ἐσ τῶν ἀνδρῶν μάλιστα τὸν θυμόν· ἐπίγραμμα δὲ ἄπεστιν ἐμοὶ δοκεῖν ὅτι οὐδὲ ἐοικότα τῇ τόλμῃ σφίσι τὰ ἐκ τοῦ δαίμονοσ ἠκολούθησε. θεῶν δὲ μάλιστα Χαιρωνεῖσ τιμῶσι τὸ σκῆπτρον ὃ ποιῆσαι Διί φησιν Ὅμηροσ Ἥφαιστον, παρὰ δὲ Διὸσ λαβόντα Ἑρμῆν δοῦναι Πέλοπι, Πέλοπα δὲ Ἀτρεῖ καταλιπεῖν, τὸν δὲ Ἀτρέα Θυέστῃ, παρὰ Θυέστου δὲ ἔχειν Ἀγαμέμνονα·

τοῦτο οὖν τὸ σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντεσ. καὶ εἶναι μέν τι θειότερον οὐχ ἥκιστα δηλοῖ τὸ ἐσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐπιφανὲσ ἐξ αὐτοῦ· φασὶ δ’ ἐπὶ τοῖσ ὁρ́οισ αὐτῶν καὶ Πανοπέων τῶν ἐν τῇ Φωκίδι εὑρεθῆναι, σὺν δὲ αὐτῷ καὶ χρυσὸν εὑρ́ασθαι τοὺσ Φωκεῖσ, σφίσι δὲ ἀσμένοισ ἀντὶ χρυσοῦ γενέσθαι τὸ σκῆπτρον.

κομισθῆναι δὲ αὐτὸ ἐσ τὴν Φωκίδα ὑπὸ Ἠλέκτρασ τῆσ Ἀγαμέμνονοσ πείθομαι. ναὸσ δὲ οὐκ ἔστιν αὐτῷ δημοσίᾳ πεποιημένοσ, ἀλλὰ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον ὁ ἱερώμενοσ ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον· καὶ τράπεζα παράκειται παντοδαπῶν κρεῶν καὶ πεμμάτων πλήρησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION