Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 41

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 41)

ὁπόσα δὲ εἶναι τῶν Ἡφαίστου ποιηταί τε ᾄδουσι καὶ τῶν ἀνθρώπων ἠκολούθηκεν ἡ φήμη, τούτων, ὅτι μὴ τὸ Ἀγαμέμνονοσ σκῆπτρον, ἄλλο γε οὐδὲν ἀξιόχρεών ἐστιν ἐσ πίστιν. Λύκιοι μέν γε ἐν Πατάροισ ἐν τῷ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνοσ χαλκοῦν ἐπιδεικνύουσι κρατῆρα, ἀνάθημα εἶναι φάμενοι Τηλέφου καὶ ἔργον Ἡφαίστου· καὶ σφᾶσ, ὥσ γε εἰκόσ, λέληθε Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον Σαμίουσ εἶναι τοὺσ διαχέαντασ χαλκὸν πρώτουσ. Πατρεῖσ δὲ οἱ Ἀχαιοὶ λόγῳ μὲν λέγουσιν ὅτι Ἡφαίστου ποίημά ἐστιν ἡ λάρναξ ἣν Εὐρύπυλοσ ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου, ἔργῳ δὲ οὐ παρέχουσιν αὐτὴν θεάσασθαι.

ἔστι δὲ Ἀμαθοῦσ ἐν Κύπρῳ πόλισ, Ἀδώνιδοσ ἐν αὐτῇ καὶ Ἀφροδίτησ ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα λέγουσιν ὁρ́μον Ἁρμονίᾳ μὲν δοθέντα ἐξ ἀρχῆσ, καλούμενον δὲ Ἐριφύλησ, ὅτι αὐτὴ δῶρον ἔλαβεν ἐπὶ τῷ ἀνδρί· ὃν ἀνέθεσαν μὲν οἱ παῖδεσ ἐσ Δελφοὺσ οἱ Φηγέωσ ‐ τρόπον δὲ ὅντινα ἐκτήσαντο αὐτόν, ἐδήλωσεν ἤδη μοι τὰ ἐσ Ἀρκάδασ ἔχοντα ‐ , ἐσυλήθη δὲ ὑπὸ τυράννων τῶν ἐν Φωκεῦσιν. οὐ μὴν παρὰ Ἀμαθουσίοισ γε ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀδώνιδοσ ἐμοὶ δοκεῖν ἐστίν·

ἐν Ἀμαθοῦντι μὲν γάρ ἐστι λίθοι χλωροὶ συνδέοντοσ χρυσοῦ σφᾶσ ὁ ὁρ́μοσ, τὸν δὲ τῇ Ἐριφύλῃ δοθέντα Ὅμηρόσ φησιν ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποιῆσθαι χρυσοῦ, καὶ οὕτωσ ἔχει· ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸσ ἐδέξατο τιμήεντα. οὐ μὲν οὐδὲ ἠγνόει τοὺσ ὁρ́μουσ τοὺσ ποικίλουσ·

μέν γε τοῖσ Εὐμαίου λόγοισ πρὸσ Ὀδυσσέα, πρὶν ἢ ἐκ Πύλου Τηλέμαχον ἀφικέσθαι σφίσιν ἐπὶ τὴν αὐλήν, ἐν τούτοισ τοῖσ λόγοισ ἐστὶν ἤλυθ’ ἀνὴρ πολύιδρισ ἐμοῦ πρὸσ δώματα πατρόσχρύσεον ὁρ́μον ἔχων, μετὰ δ’ ἠλέκτροισιν ἐέρτο, καὶ ἐν Πηνελόπησ δώροισ ‐ ἄλλουσ τε γὰρ τῶν μνηστήρων δῶρα καὶ Εὐρύμαχον διδόντα Πηνελόπῃ πεποίηκεν ‐ ὁρ́μον δ’ Εὐρύμαχοσ πολυδαίδαλον αὐτίκ’ ἔνεικεχρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον, ἠέλιον ὥσ·

Ἐριφύλην δὲ οὐ χρυσῷ καὶ λίθοισ ποικίλον δέξασθαί φησιν ὁρ́μον.

οὕτω τὸ εἰκὸσ τῷ σκήπτρῳ πρόσεστιν εἶναι μόνον ποίημα Ἡφαίστου. ἔστι δὲ ὑπὲρ τὴν πόλιν κρημνὸσ Πετραχὸσ καλούμενοσ·

Κρόνον δὲ ἐθέλουσιν ἐνταῦθα ἀπατηθῆναι δεξάμενον ἀντὶ Διὸσ πέτρον παρὰ τῆσ Ῥέασ, καὶ ἄγαλμα Διὸσ οὐ μέγα ἐστὶν ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρουσ. ἐνταῦθα ἐν τῇ Χαιρωνείᾳ μύρα ἀπὸ ἀνθῶν ἕψουσι κρίνου καὶ ῥόδου καὶ ναρκίσσου καὶ ἴρεωσ·

ταῦτα ἀλγηδόνων ἰάματα ἀνθρώποισ γίνεται. τὸ δὲ ἐκ τῶν ῥόδων ποιούμενον, εἰ καὶ ἀγάλματα εἰργασμένα ξύλου χρίοισ, ῥύεται καὶ ταῦτα σηπεδόνοσ. ἡ δὲ ἶρισ φύεται μὲν ἐν ἕλεσι, μέγεθοσ δ’ ἐστὶν ἴση κρίνῳ, χρόαν δὲ οὐ λευκή, καὶ ὀσμὴν ἀποδεῖ κρίνου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION