Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 35

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 35)

τὸν δὲ Ἐτεοκλέα λέγουσιν οἱ Βοιωτοὶ Χάρισιν ἀνθρώπων θῦσαι πρῶτον. καὶ ὅτι μὲν τρεῖσ εἶναι Χάριτασ κατεστήσατο ἴσασιν, ὀνόματα δὲ οἱᾶ ἔθετο αὐταῖσ οὐ μνημονεύουσιν· ἐπεὶ Λακεδαιμόνιοί γε εἶναι Χάριτασ δύο καὶ Λακεδαίμονα ἱδρύσασθαι τὸν Ταϋγέτησ φασὶν αὐτὰσ καὶ ὀνόματα θέσθαι Κλήταν καὶ Φαένναν. ἐοικότα μὲν δὴ Χάρισιν ὀνόματα καὶ ταῦτα, ἐοικότα δὲ καὶ παρ’ Ἀθηναίοισ·

τιμῶσι γὰρ ἐκ παλαιοῦ καὶ Ἀθηναῖοι Χάριτασ Αὐξὼ καὶ Ἡγεμόνην. τὸ γὰρ τῆσ Καρποῦσ ἐστὶν οὐ Χάριτοσ ἀλλὰ Ὥρασ ὄνομα· τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν νέμουσιν ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰσ οἱ Ἀθηναῖοι, Θαλλὼ τὴν θεὸν ὀνομάζοντεσ. παρὰ δὲ Ἐτεοκλέουσ τοῦ Ὀρχομενίου μαθόντεσ τρισὶν ἤδη νομίζομεν Χάρισιν εὔχεσθαι·

καὶ Ἀγγελίων τε καὶ Τεκταῖοσὅσοι γε Διονύσου τὸν Ἀπόλλωνα ἐργασάμενοι Δηλίοισ τρεῖσ ἐποίησαν ἐπὶ τῇ χειρὶ αὐτοῦ Χάριτασ· καὶ Ἀθήνῃσι πρὸ τῆσ ἐσ τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χάριτέσ εἰσι καὶ αὗται τρεῖσ, παρὰ δὲ αὐταῖσ τελετὴν ἄγουσιν ἐσ τοὺσ πολλοὺσ ἀπόρρητον.

Πάμφωσ μὲν δὴ πρῶτοσ ὧν ἴσμεν ᾖσεν ἐσ Χάριτασ, πέρα δὲ οὔτε ἀριθμοῦ πέρι οὔτε ἐσ τὰ ὀνόματά ἐστιν οὐδὲν αὐτῷ πεποιημένον·

Ὅμηροσ δὲ ‐ ἐμνημόνευσε γὰρ Χαρίτων καὶ οὗτοσ ‐ τὴν μὲν Ἡφαίστου γυναῖκα εἶναι λέγει καὶ ὄνομα αὐτῇ τίθεται Χάριν, Πασιθέασ δὲ εἶναί φησιν ἐραστὴν <Ὕπνον,> ἐν δὲ Ὕπνου τοῖσ λόγοισ τὸ ἔποσ ἐποίησενἦ μέν μοι δώσειν Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων. τούτου δὲ ἕνεκα ὑπόνοια δὴ παρέστη τισὶν ὡσ Χάριτασ ἄρα καὶ πρεσβυτέρασ οἶδεν ἄλλασ Ὅμηροσ. Ἡσίοδοσ δὲ ἐν Θεογονίᾳ ‐ προσιέσθω δὲ ὅτῳ φίλον τὴν Θεογονίαν ‐ , ἐν δ’ οὖν τῇ ποιήσει ταύτῃ τὰσ Χάριτάσ φησιν εἶναι Διόσ τε καὶ Εὐρυνόμησ καί σφισιν ὀνόματα Εὐφροσύνην τε καὶ Ἀγλαί̈αν εἶναι καὶ Θαλίαν.

κατὰ ταὐτὰ δὲ ἐν ἔπεσίν ἐστι τοῖσ Ὀνομακρίτου. Ἀντίμαχοσ δὲ οὔτε ἀριθμὸν Χαρίτων οὔτε ὀνόματα εἰπὼν Αἴγλησ εἶναι θυγατέρασ καὶ Ἡλίου φησὶν αὐτάσ. Ἑρμησιάνακτι δὲ τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι τοσόνδε οὐ κατὰ τὴν τῶν πρότερον δόξαν ἐστὶν αὐτῷ πεποιημένον, ὡσ ἡ Πειθὼ Χαρίτων εἰή καὶ αὐτὴ μία. ὅστισ δὲ ἦν ἀνθρώπων ὁ γυμνὰσ πρῶτοσ Χάριτασ ἤτοι πλάσασ ἢ γραφῇ μιμησάμενοσ, οὐχ οἱο͂́ν τε ἐγένετο πυθέσθαι με, ἐπεὶ τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσασ ἐσθῆτα οἵ τε πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐποίουν οἱ ζωγράφοι·

καὶ Σμυρναίοισ τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτεσ ἀνάκεινται, τέχνη Βουπάλου, τοῦτο δέ σφισιν ἐν τῷ Ωἰδείῳ Χάριτόσ ἐστιν εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖσ δὲ ὡσαύτωσ ἐν τῷ Ἀττάλου θαλάμῳ, Βουπάλου καὶ αὗται·

καὶ πρὸσ τῷ ὀνομαζομένῳ Πυθίῳ Χάριτεσ καὶ ἐνταῦθά εἰσι Πυθαγόρου γράψαντοσ Παρίου·

Σωκράτησ τε ὁ Σωφρονίσκου πρὸ τῆσ ἐσ τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χαρίτων εἰργάσατο ἀγάλματα Ἀθηναίοισ. καὶ ταῦτα μέν ἐστιν ὁμοίωσ ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι, οἱ δὲ ὕστερον ‐ οὐκ οἶδα ἐφ’ ὅτῳ ‐ μεταβεβλήκασι τὸ σχῆμα αὐταῖσ· Χάριτασ γοῦν οἱ κατ’ ἐμὲ ἔπλασσόν τε καὶ ἔγραφον γυμνάσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION