Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 38

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 38)

Ὀρχομενίοισ δὲ πεποίηται καὶ Διονύσου, τὸ δὲ ἀρχαιότατον Χαρίτων ἐστὶν ἱερόν. τὰσ μὲν δὴ πέτρασ σέβουσί τε μάλιστα καὶ τῷ Ἐτεοκλεῖ αὐτὰσ πεσεῖν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ φασιν· τὰ δὲ ἀγάλματα <τὰ> σὺν κόσμῳ πεποιημένα ἀνετέθη μὲν ἐπ’ ἐμοῦ, λίθου δέ ἐστι καὶ ταῦτα. ἔστι δέ σφισι καὶ κρήνη θέασ ἀξία·

καταβαίνουσι δὲ ἐσ αὐτὴν ὕδωρ οἴσοντεσ. θησαυρὸσ δὲ ὁ Μινύου, θαῦμα ὂν τῶν ἐν Ἑλλάδι αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι οὐδενὸσ ὕστερον, πεποίηται τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν εἴργασται, σχῆμα δὲ περιφερέσ ἐστιν αὐτῷ, κορυφὴ δὲ οὐκ ἐσ ἄγαν ὀξὺ ἀνηγμένη· τὸν δὲ ἀνωτάτω τῶν λίθων φασὶν ἁρμονίαν παντὶ εἶναι τῷ οἰκοδομήματι. τάφοι δὲ Μινύου τε καὶ Ἡσιόδου·

καταδέξασθαι δέ φασιν οὕτω τοῦ Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ. νόσου καταλαμβανούσησ λοιμώδουσ καὶ ἀνθρώπουσ καὶ τὰ βοσκήματα ἀποστέλλουσι θεωροὺσ παρὰ τὸν θεόν· τούτοισ δὲ ἀποκρίνασθαι λέγουσι τὴν Πυθίαν, Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ ἐκ τῆσ Ναυπακτίασ ἀγαγοῦσιν ἐσ τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν οὐδὲν ἰάμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα, ὅπου τῆσ Ναυπακτίασ αὐτὰ ἐξευρήσουσι· καὶ αὖθισ τὴν Πυθίαν εἰπεῖν ὡσ μηνύσοι κορώνη σφίσιν. οὕτω τοῖσ θεοπρόποισ ἀποβᾶσιν ἐσ τὴν γῆν πέτραν τε οὐ πόρρω τῆσ ὁδοῦ καὶ τὴν ὄρνιθα ἐπὶ τῇ πέτρᾳ φασὶν ὀφθῆναι·

καὶ τοῦ Ἡσιόδου δὲ τὰ ὀστᾶ εὑρ͂ον ἐν χηραμῷ τῆσ πέτρασ. καὶ ἐλεγεῖα ἐπὶ τῷ μνήματι ἐπεγέγραπτο· Ἄσκρη μὲν πατρὶσ πολυλήιοσ, ἀλλὰ θανόντοσὀστέα πληξίππων γῆ Μινυῶν κατέχειἩσιόδου, τοῦ πλεῖστον ἐν Ἑλλάδι κῦδοσ ὀρεῖταιἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ σοφίησ.

περὶ δὲ Ἀκταίωνοσ λεγόμενα ἦν Ὀρχομενίοισ λυμαίνεσθαι τὴν γῆν πέτρασ ἔχον εἴδωλον·

ὡσ δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖσ, κελεύει σφίσιν ὁ θεὸσ ἀνευρόντασ εἴ τι ἦν Ἀκταίωνοσ λοιπὸν κρύψαι γῇ, κελεύει δὲ καὶ τοῦ εἰδώλου χαλκῆν ποιησαμένουσ εἰκόνα πρὸσ πέτρᾳ σιδήρῳ δῆσαι. τοῦτο καὶ αὐτὸσ δεδεμένον τὸ ἄγαλμα εἶδον· καὶ τῷ Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ. σταδίουσ δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ Ὀρχομενοῦ ναόσ τε Ἡρακλέουσ καὶ ἄγαλμα οὐ μέγα.

ἐνταῦθα τοῦ ποταμοῦ τοῦ Μέλανόσ εἰσιν αἱ πηγαί, καὶ ὁ Μέλασ ἐσ λίμνην καὶ οὗτοσ τὴν Κηφισίδα ἐκδίδωσιν. ἐπέχει μὲν δὴ καὶ ἄλλωσ τῆσ Ὀρχομενίασ τὸ πολὺ ἡ λίμνη, χειμῶνοσ δὲ ὡρ́ᾳ νότου τὰ πλείω πνεύσαντοσ ἔπεισιν ἐπὶ πλέον τῆσ χώρασ τὸ ὕδωρ. Θηβαῖοι δὲ τὸν ποταμὸν τὸν Κηφισόν φασιν ὑπὸ Ἡρακλέουσ ἐσ τὸ πεδίον ἀποστραφῆναι τὸ Ὀρχομένιον·

τέωσ δὲ αὐτὸν ὑπὸ τὸ ὄροσ ἐσ θάλασσαν ἐξιέναι, πρὶν ἢ τὸν Ἡρακλέα τὸ χάσμα ἐμφράξαι τὸ διὰ τοῦ ὄρουσ. ἐπίσταται μὲν οὖν καὶ Ὅμηροσ λίμνην ἄλλωσ τὴν Κηφισίδα οὖσαν καὶ οὐχ ὑπὸ Ἡρακλέουσ πεποιημένην, καὶ ἐπὶ τῷδε εἴρηκελίμνῃ κεκλιμένοσ Κηφισίδι· ἔχει δὲ οὐδὲ εἰκότα λόγον τοὺσ Ὀρχομενίουσ μὴ καὶ τὸ χάσμα ἐξευρεῖν καὶ τοῦ Ἡρακλέουσ ἀναρρήξαντασ τὸ ἔργον ἀποδοῦναι τὴν διέξοδον τῷ Κηφισῷ τὴν ἀρχαίαν, ἐπεὶ μηδὲ ἄχρι τῶν Τρωικῶν χρήμασιν ἀδυνάτωσ εἶχον.

μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ Ὄμηροσ ἐν Ἀχιλλέωσ ἀποκρίσει πρὸσ τοὺσ παρὰ Ἀγαμέμνονοσ πρέσβεισ·

οὐδ’ ὅσ’ ἐσ Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται,δῆλα δήπουθεν ὡσ καὶ τότε προσιόντων τοῖσ Ὀρχομενίοισ χρημάτων πολλῶν. Ἀσπληδόνα δὲ ἐκλιπεῖν τοὺσ οἰκήτοράσ φασιν ὕδατοσ σπανίζοντοσ·

γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα ἀπὸ Ἀσπληδόνοσ τῇ πόλει, τοῦτον δὲ εἶναι νύμφησ τε Μιδείασ καὶ Ποσειδῶνοσ. ὁμολογεῖ δὲ καὶ ἔπη σφίσιν ἃ ἐποίησε Χερσίασ, ἀνὴρ Ὀρχομένιοσ· ἐκ δὲ Ποσειδάωνοσ ἀγακλειτῆσ τε ΜιδείησἈσπληδὼν γένεθ’ υἱὸσ ἀν’ εὐρύχορον πτολίεθρον. τοῦδε τοῦ Χερσίου τῶν ἐπῶν οὐδεμία ἦν ἔτι κατ’ ἐμὲ μνήμη, ἀλλὰ καὶ τάδε ἐπηγάγετο ὁ Κάλλιπποσ ἐσ τὸν αὐτὸν λόγον τὸν ἔχοντα ἐσ Ὀρχομενίουσ·

τούτου δὲ τοῦ Χερσίου καὶ ἐπίγραμμα οἱ Ὀρχομένιοι τὸ ἐπὶ τῷ Ἡσιόδου τάφῳ μνημονεύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION