Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 17

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 17)

πλησίον δὲ Ἀρτέμιδοσ ναόσ ἐστιν Εὐκλείασ· Σκόπα δὲ τὸ ἄγαλμα ἔργον. ταφῆναι δὲ ἐντὸσ τοῦ ἱεροῦ θυγατέρασ Ἀντιποίνου λέγουσιν Ἀνδρόκλειάν τε καὶ Ἀλκίδα. μελλούσησ γὰρ πρὸσ Ὀρχομενίουσ γίνεσθαι μάχησ Θηβαίοισ καὶ Ἡρακλεῖ, λόγιόν σφισιν ἦλθεν ἔσεσθαι τοῦ πολέμου κράτοσ ἀποθανεῖν αὐτοχειρίᾳ θελήσαντοσ, ὃσ ἂν τῶν ἀστῶν ἐπιφανέστατοσ κατὰ γένουσ ἀξίωμα ᾖ. Ἀντιποίνῳ μὲν οὖν ‐ τούτῳ γὰρ τὰ ἐσ τοὺσ προγόνουσ μάλιστα ὑπῆρχεν ἔνδοξα ‐ οὐχ ἡδὺ ἦν ἀποθνήσκειν πρὸ τοῦ δήμου, ταῖσ δὲ Ἀντιποίνου θυγατράσιν ἤρεσκε· διεργασάμεναι δὲ αὑτὰσ τιμὰσ ἀντὶ τούτων ἔχουσι.

τοῦ ναοῦ δὲ τῆσ Εὐκλείασ Ἀρτέμιδοσ λέων ἐστὶν ἔμπροσθε λίθου πεποιημένοσ·

ἀναθεῖναι δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆσ Ὀρχομενίουσ καὶ τὸν βασιλέα αὐτῶν Ἐργῖνον τὸν Κλυμένου νικήσασ τῇ μάχῃ. πλησίον δὲ Ἀπόλλων τέ ἐστιν ἐπίκλησιν Βοηδρόμιοσ καὶ Ἀγοραῖοσ Ἑρμῆσ καλούμενοσ, Πινδάρου καὶ τοῦτο ἀνάθημα. ἀπέχει δὲ ἡ πυρὰ τῶν Ἀμφίονοσ παίδων ἥμισυ σταδίου μάλιστα ἀπὸ τῶν τάφων· μένει δὲ ἡ τέφρα καὶ ἐσ τόδε ἔτι ἀπὸ τῆσ πυρᾶσ. πλησίον δὲ Ἀμφιτρύωνοσ <ἀνάθημα> δύο ἀγάλματα λίθινα λέγουσιν Ἀθηνᾶσ ἐπίκλησιν Ζωστηρίασ·

λαβεῖν γὰρ τὰ ὅπλα αὐτὸν ἐνταῦθα, ἡνίκα Εὐβοεῦσι καὶ Χαλκώδοντι ἔμελλεν ἀντιτάξεσθαι. τὸ δὲ ἐνδῦναι τὰ ὅπλα ἐκάλουν ἄρα οἱ παλαιοὶ ζώσασθαι· καὶ δὴ Ὅμηρον, Ἄρει τὸν Ἀγαμέμνονα ποιήσαντα ἐοικέναι τὴν ζώνην, τῶν ὅπλων τὴν σκευήν φασιν εἰκάζειν. Ζήθῳ δὲ μνῆμα καὶ Ἀμφίονι ἐν κοινῷ γῆσ χῶμά ἐστιν οὐ μέγα.

ὑφαιρεῖσθαι δὲ ἐθέλουσιν ἀπ’ αὐτοῦ τῆσ γῆσ οἱ Τιθορέαν ἐν τῇ Φωκίδι ἔχοντεσ, ἐθέλουσι δέ, ἐπειδὰν τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ ταῦρον ὁ ἥλιοσ διεξίῃ· τηνικαῦτα γὰρ ἢν ἀπ’ αὐτοῦ λαβόντεσ γῆν τῷ Ἀντιόπησ μνήματι περιάψωσι, <Τι>θορεεῦσιν οἴσει καρπὸν ἡ χώρα, Θηβαίοισ δὲ οὐχ ὁμοίωσ. καὶ ἐπὶ τούτῳ φρουρὰν οἱ Θηβαῖοι τότε ἔχουσι τοῦ μνήματοσ.

ταῦτα δὲ αἱ πόλεισ αὗται πεπιστεύκασιν ἐκ χρησμῶν τῶν Βάκιδοσ, ἔστι γὰρ καὶ τάδε ἐν τοῖσ χρησμοῖσ·

ἀλλ’ ὁπόταν Τιθορεὺσ Ἀμφίονί τε Ζήθῳ τεχύτλα καὶ εὐχωλὰσ μειλίγματ’ ἐνὶ χθονὶ χεύῃθελγομένου ταύροιο κλυτοῦ μένει ἠελίοιο,καὶ τότε δὴ πεφύλαξο πόλει κακὸν οὐκ ἀλαπαδνόνἐρχόμενον· καρποὶ γὰρ ἀποφθινύθουσιν ἐν αὐτῇγαίησ δασσαμένων, Φώκου δ’ ἐπὶ σῆμα φερόντων. Φώκου δὲ μνῆμα ὁ Βάκισ εἴρηκεν ἐπὶ αἰτίᾳ τοιᾷδε.

ἡ γυνὴ τοῦ Λύκου Διόνυσον θεῶν μάλιστα ἦγεν ἐν τιμῇ· παθούσησ δὲ αὐτῆσ τὰ λεγόμενα Διόνυσοσ νεμεσᾷ τῇ Ἀντιόπῃ. ἐπίφθονοι δὲ ἀεί πωσ παρὰ θεῶν αἱ ὑπερβολαὶ τῶν τιμωριῶν εἰσι· λέγουσιν Ἀντιόπην μανῆναι καὶ ἐκστᾶσαν τῶν φρενῶν κατὰ πᾶσαν πλανᾶσθαι τὴν Ἑλλάδα, Φῶκον δὲ τὸν Ὀρνυτίωνοσ τοῦ Σισύφου περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ ἔχειν γυναῖκα ἰασάμενον· καὶ δὴ ὁ τάφοσ ἐν κοινῷ τῇ Ἀντιόπῃ καὶ Φώκῳ πεποίηται. τοὺσ δὲ παρὰ τὸ Ἀμφίονοσ μνῆμα λίθουσ, οἳ κάτωθεν ὑποβέβληνται μηδὲ ἄλλωσ εἰργασμένοι πρὸσ τὸ ἀκριβέστατον, ἐκείνασ εἶναί <φασι> τὰσ πέτρασ αἳ τῇ ᾠδῇ τοῦ Ἀμφίονοσ ἠκολούθησαν·

τοιαῦτα δὲ ἕτερα λέγεται καὶ περὶ Ὀρφέωσ, ὡσ κιθαρῳδοῦντι ἕποιτο αὐτῷ τὰ θηρία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION