Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 33

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 33)

ἐν Ἁλιάρτῳ δὲ τοῦ τε Λυσάνδρου μνῆμα καὶ Κέκροποσ τοῦ Πανδίονόσ ἐστιν ἡρῷον. τὸ δὲ ὄροσ τὸ Τιλφούσιον καὶ ἡ Τιλφοῦσα καλουμένη πηγὴ σταδίουσ μάλιστα Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι.

λέγεται δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων Ἀργείουσ μετὰ τῶν Πολυνείκουσ παίδων ἑλόντασ Θήβασ ἐσ Δελφοὺσ τῷ θεῷ καὶ ἄλλα τῶν λαφύρων καὶ Τειρεσίαν ἄγειν, καὶ ‐ εἴχετο γὰρ δίψῃ ‐ καθ’ ὁδόν φασιν αὐτὸν πιόντα ἀπὸ τῆσ Τιλφούσησ ἀφεῖναι τὴν ψυχήν· καὶ ἔστι τάφοσ αὐτῷ πρὸσ τῇ πηγῇ. τὴν δὲ θυγατέρα τοῦ Τειρεσίου δοθῆναι μέν φασι τῷ Ἀπόλλωνι ὑπὸ τῶν Ἀργείων, προστάξαντοσ δὲ τοῦ θεοῦ ναυσὶν ἐσ τὴν νῦν Ιὠνίαν καὶ Ιὠνίασ ἐσ τὴν Κολοφωνίαν περαιωθῆναι.

καὶ ἡ μὲν αὐτόθι συνῴκησεν ἡ Μαντὼ Ῥακίῳ Κρητί· τὰ δὲ ἄλλα ἐσ Τειρεσίαν, ἐτῶν τε ἀριθμὸν ὧν γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ ὡσ ἐκ γυναικὸσ ἐσ ἄνδρα ἠλλάγη καὶ ὅτι Ὅμηροσ ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν εἶναι γνώμην Τειρεσίαν τῶν ἐν Αἵδου μόνον, ταῦτα μὲν καὶ οἱ πάντεσ ἴσασιν ἀκοῇ.

Ἁλιαρτίοισ δέ ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ θεῶν ἱερὸν ἃσ Πραξιδίκασ καλοῦσιν·

ἐνταῦθα ὀμνύουσι μέν, ποιοῦνται δὲ οὐκ ἐπίδρομον τὸν ὁρ́κον. ταύταισ μέν ἐστι πρὸσ τῷ ὄρει τῷ Τιλφουσίῳ τὸ ἱερόν· ἐν Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί, καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφοσ ἔπεστιν· οὐ μὴν οὐδὲ οἷσ τισιν ἐποιήθησαν, οὐδὲ τοῦτο ἠδυνάμην πυθέσθαι. ἔστι δὲ ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ ποταμὸσ Λόφισ.

λέγεται δὲ τῆσ χώρασ αὐχμηρᾶσ οὔσησ τὸ ἐξ ἀρχῆσ καὶ ὕδατοσ οὐκ ὄντοσ ἐν αὐτῇ ἄνδρα τῶν δυναστευόντων ἐλθόντα ἐσ Δελφοὺσ ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα ὕδωρ εὑρήσουσιν ἐν τῇ γῇ· τὴν δὲ Πυθίαν προστάσσειν, ὃσ ἂν ἐπανήκοντι ἐσ Ἁλίαρτον ἐντύχῃ οἱ πρὸ τῶν ἄλλων, τούτου δεῖν φονέα γενέσθαι αὐτόν. ἐντυχεῖν τε δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν υἱὸν Λόφιν καὶ τὸν οὐ μελλήσαντα τῷ ξίφει τὸν νεανίσκον παῖσαι· καὶ τὸν μὲν ἔτι ἔμπνουν περιθεῖν, ὅπου δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα, ὕδωρ ἐντεῦθεν ἀνεῖναι τὴν γῆν. ἐπὶ τούτῳ μὲν ὁ ποταμὸσ καλεῖται Λόφισ· Ἀλαλκομεναὶ δὲ κώμη μέν ἐστιν οὐ μεγάλη, κεῖται δὲ ὄρουσ οὐκ ἄγαν ὑψηλοῦ πρὸσ τοῖσ ποσὶν ἐσχάτοισ.

γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ ὄνομα <οἱ> μὲν ἀπὸ Ἀλαλκομενέωσ ἀνδρὸσ αὐτόχθονοσ, ὑπὸ τούτου δὲ Ἀθηνᾶν τραφῆναι λέγουσιν· οἱ δὲ εἶναι καὶ τὴν Ἀλαλκομενίαν τῶν Ὠγύγου θυγατέρων φασίν.

ἀπωτέρω δὲ τῆσ κώμησ ἐπεποίητο ἐν τῷ χθαμαλῷ τῆσ Ἀθηνᾶσ ναὸσ καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον ἐλέφαντοσ. Σύλλα δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ ἐσ Ἀθηναίουσ ἀνήμερα καὶ ἤθουσ ἀλλότρια τοῦ Ῥωμαίων, ἐοικότα δὲ τούτοισ καὶ τὰ ἐσ Θηβαίουσ τε καὶ Ὀρχομενίουσ·

προσεξειργάσατο δὲ καὶ ἐν ταῖσ Ἀλαλκομεναῖσ, τῆσ Ἀθηνᾶσ τὸ ἄγαλμα αὐτὸ συλήσασ. τοῦτον μὲν τοιαῦτα ἔσ τε Ἑλληνίδασ πόλεισ καὶ θεοὺσ τοὺσ Ἑλλήνων ἐκμανέντα ἐπέλαβεν ἀχαριστοτάτη νόσοσ πασῶν· φθειρῶν γὰρ ἤνθησεν, ἥ τε πρότερον εὐτυχία δοκοῦσα ἐσ τοιοῦτο περιῆλθεν αὐτῷ τέλοσ. τὸ δὲ ἱερὸν <τὸ> ἐν ταῖσ Ἀλαλκομεναῖσ ἠμελήθη τὸ ἀπὸ τοῦδε ἅτε ἠρημωμένον τῆσ θεοῦ. ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλο ἐπ’ ἐμοῦ τοιόνδε ἐσ κατάλυσιν τοῦ ναοῦ·

κισσόσ οἱ προσπεφυκὼσ μέγασ καὶ ἰσχυρὸσ διέλυσεν ἐκ τῶν ἁρμονιῶν καὶ διέσπα τοὺσ λίθουσ ἀπ’ ἀλλήλων. ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸσ ἐνταῦθα οὐ μέγασ χείμαρροσ· ὀνομάζουσι δὲ Τρίτωνα αὐτόν, ὅτι τὴν Ἀθηνᾶν τραφῆναι παρὰ ποταμῷ Τρίτωνι ἔχει λόγοσ, ὡσ δὴ τοῦτον τὸν Τρίτωνα ὄντα καὶ οὐχὶ τὸν Λιβύων, ὃσ ἐσ τὴν πρὸσ Λιβύῃ θάλασσαν ἐκδίδωσιν ἐκ τῆσ Τριτωνίδοσ λίμνησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION