헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́9́32́

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 32)

τοῖσ δὲ ἐν Κρεύσιδι, ἐπινείῳ τῷ Θεσπιέων, οἰκοῦσιν ἐν κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν, ἐν ἰδιώτου δὲ ἀνδρὸσ ἄγαλμα ἦν Διονύσου γύψου πεποιημένον καὶ ἐπικεκοσμημένον γραφῇ. πλοῦσ δὲ ἐσ Κρεῦσίν ἐστιν ἐκ Πελοποννήσου σκολιόσ τε καὶ ἄλλωσ οὐκ εὔδιοσ· ἄκραι τε γὰρ ἀνέχουσιν ὡσ μὴ κατ’ εὐθὺ τῆσ θαλάσσησ περαιοῦσθαι καὶ ἅμα ἐκ τῶν ὀρῶν καταπνέουσιν ἄνεμοι βίαιοι. πλέοντι δὲ ἐκ Κρεύσιδοσ οὐκ ἄνω, παρὰ δὲ αὐτὴν Βοιωτίαν, πόλισ ἐστὶν ἐν δεξιᾷ Θίσβη.

πρῶτα μὲν ὄροσ ἐστὶ πρὸσ θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα πεδίον σε ἐκδέξεται καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο ὄροσ· ἐν δὲ ταῖσ ὑπωρείαισ ἐστὶν ἡ πόλισ. ὀρθὸν ἐνταῦθά ἐστι λίθου, καὶ Ἡράκλεια ἑορτὴν ἄγουσι.

τὸ δὲ πεδίον τὸ μεταξὺ τῶν ὀρῶν ἐκώλυεν οὐδὲν <ἂν> λίμνην ὑπὸ πλήθουσ εἶναι τοῦ ὕδατοσ, εἰ μὴ διὰ μέσου χῶμά σφισιν ἐπεποίητο ἰσχυρόν·

καὶ οὕτω παρὰ ἔτοσ ἐσ μὲν τὰ ἐπέκεινα τοῦ χώματοσ ἐκτρέπουσι τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ ἐπὶ τὰ ἕτερα αὐτοῦ γεωργοῦσι. Θίσβην δὲ λέγουσιν ἐπιχώριον εἶναι νύμφην, ἀφ’ ἧσ ἡ πόλισ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν. παραπλέοντι δὲ αὐτόθεν πόλισμά ἐστιν οὐ μέγα ἐπὶ θαλάσσῃ Τίφα·

Ἡρακλεῖόν τε Τιφαιεῦσίν ἐστι καὶ ἑορτὴν ἄγουσιν ἐπέτειον. οὗτοι Βοιωτῶν μάλιστα ἐκ παλαιοῦ τὰ θαλάσσια ἐθέλουσιν εἶναι σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντεσ ἐπιχώριον ὡσ προκριθείη γενέσθαι τῆσ Ἀργοῦσ κυβερνήτησ· ἀποφαίνουσι δὲ καὶ πρὸ τῆσ πόλεωσ ἔνθα ἐκ Κόλχων ὀπίσω κομιζομένην ὁρμίσασθαι τὴν Ἀργὼ λέγουσιν. ἀπὸ δὲ Θεσπίασ ἰόντι ἄνω πρὸσ ἤπειρον ἔστιν Ἁλίαρτοσ.

ὅστισ δὲ Ἁλιάρτου γέγονε καὶ Κορωνείασ οἰκιστήσ, οὔ με ἀπὸ τῶν ἐσ Ὀρχομενίουσ ἐχόντων εἰκὸσ ἦν χωρίζειν· κατὰ δὲ τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ Μήδου φρονήσασιν Ἁλιαρτίοισ τὰ Ἑλλήνων μοῖρα τῆσ Ξέρξου στρατιᾶσ γῆν τέ σφισιν ὁμοῦ καὶ τὴν πόλιν ἐπεξῆλθε καίουσα. ἐν Ἁλιάρτῳ δέ ἐστι Λυσάνδρου τοῦ Λακεδαιμονίου μνῆμα· προσβαλὼν γὰρ τῷ Ἁλιάρτῳ πρὸσ τὸ τεῖχοσ στρατιᾶσ ἔκ τε Θηβῶν ἐνούσησ ἔνδον καὶ ἐξ Ἀθηνῶν καὶ ἐπεξελθόντων τῶν πολεμίων ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ. Λύσανδρον δὲ τὰ μὲν ἐσ τὰ μάλιστα ἐπαινέσαι, τὰ δὲ καὶ πικρῶσ ἔστι μέμψασθαι.

σοφίαν μέν γε τοιαύτην ἐπεδείξατο·

ἡγούμενοσ Πελοποννησίων ταῖσ τριήρεσιν Ἀντίοχον κυβερνήτην ὄντα Ἀλκιβιάδου, φυλάξασ Ἀλκιβιάδην ἀπόντα τοῦ ναυτικοῦ, τηνικαῦτα τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐσ ἐλπίδα ὡσ ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοισ, καὶ ἀναγαγόμενον ὑπὸ θράσουσ τε καὶ ἀλαζονίασ ἐνίκησεν αὐτὸν οὐ πόρρω τοῦ Κολοφωνίων ἄστεωσ. ὡσ δὲ καὶ δεύτερα ὁ Λύσανδροσ ἐπὶ τὰσ τριήρεισ ἀφίκετο ἐκ Σπάρτησ, ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον ὡσ χρήματα, ὁπότε ἐσ τὸ ναυτικὸν αἰτοίη, παρεῖναί οἱ κατὰ καιρόν τε καὶ ἄφθονα·

ὁρμούντων δὲ ναυσὶν ἑκατὸν ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ Ἀθηναίων, εἷλεν αὐτῶν τὰ πλοῖα, ἐσκεδασμένουσ ἐπί τε ὕδωρ τοὺσ ναύτασ καὶ ἐπὶ ἀγορὰν φυλάξασ. παρέσχετο δὲ καὶ ἔργον τοιόνδε ἐσ δικαιοσύνην. Αὐτολύκῳ τῷ παγκρατιάσαντι, οὗ δὴ καὶ εἰκόνα ἰδὼν οἶδα ἐν πρυτανείῳ τῷ Ἀθηναίων, τούτῳ τῷ ἀνδρὶ ἐσ ἀμφισβήτησιν ὅτου δὴ κτήματοσ Ἐτεόνικοσ ἦλθεν ὁ Σπαρτιάτησ·

ὡσ δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο οὐ δίκαια ‐ ἦν γὰρ δὴ τηνικαῦτα Ἀθηναίοισ τῶν τριάκοντα ἡ ἀρχὴ καὶ παρῆν ἔτι ὁ Λύσανδροσ ‐ τούτων ἕνεκα Ἐτεόνικοσ πληγῶν τε ἄρχειν ἐπήρθη καὶ ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν ἐπὶ Λύσανδρον, παντάπασιν ἐκεῖνον ἐσ χάριν τὴν ἑαυτοῦ δικάσειν ἐλπίζων· Λύσανδροσ δὲ ἀδικεῖν Ἐτεόνικον κατέγνω καὶ ἀπέπεμψεν ἀτιμάσασ τῷ λόγῳ. τάδε μὲν Λυσάνδρῳ τὰ ἐσ δόξαν ὑπάρχοντα ἦν, ἄλλα δὲ τοσάδε ὀνείδη.

Φιλοκλέα γὰρ Ἀθηναῖον ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ καὶ αὐτὸν στρατηγοῦντα καὶ Ἀθηναίων τῶν ἄλλων ὅσον τετρακισχιλίουσ αἰχμαλώτουσ ὄντασ ἀπέκτεινεν ὁ Λύσανδροσ καί σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε γῆν, ὃ καὶ Μήδων τοῖσ ἀποβᾶσιν ἐσ Μαραθῶνα ὑπῆρξε παρὰ Ἀθηναίων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων τοῖσ πεσοῦσιν ἐν Θερμοπύλαισ ἐκ βασιλέωσ Ξέρξου. μείζονα δὲ ἔτι Λακεδαιμονίοισ ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ Λύσανδροσ ἐπί τε δεκαδαρχίαισ ἃσ κατέστησε ταῖσ πόλεσι καὶ ἐπὶ τοῖσ Λάκωσιν ἁρμοσταῖσ.

Λακεδαιμονίων δὲ χρήματα οὐ νομιζόντων κτᾶσθαι κατὰ δή τι μάντευμα, ὡσ ἡ φιλοχρηματία μόνη γένοιτο ἂν ἀπώλεια τῇ Σπάρτῃ, ὁ δὲ καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν ἐνεποίησεν ἰσχυρόν.

ἐγὼ μὲν δὴ Πέρσαισ τε ἑπόμενοσ καὶ δικάζων νόμῳ γε τῷ ἐκείνων βλάβοσ κρίνω Λακεδαιμονίοισ μᾶλλον ἢ ὠφέλειαν γενέσθαι Λύσανδρον·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 32

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 32)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION