Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 29

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 29)

ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά ἐστιν οὕτω, θῦσαι δὲ ἐν Ἑλικῶνι Μούσαισ πρώτουσ καὶ ἐπονομάσαι τὸ ὄροσ ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον λέγουσιν, οἰκίσαι δὲ αὐτοὺσ καὶ Ἄσκρην· καὶ δὴ καὶ Ἡγησίνουσ ἐπὶ τῷδε ἐν τῇ Ἀτθίδι ἐποίησεν, Ἄσκρῃ δ’ αὖ παρέλεκτο Ποσειδάων ἐνοσίχθων,ἣ δή οἱ τέκε παῖδα περιπλομένων ἐνιαυτῶνΟἰόκλον, ὃσ πρῶτοσ μετ’ Ἀλωέοσ ἔκτισε παίδωνἌσκρην, ἥ θ’ Ἑλικῶνοσ ἔχει πόδα πιδακόεντα. ταύτην τοῦ Ἡγησίνου τὴν ποίησιν οὐκ ἐπελεξάμην, ἀλλὰ πρότερον ἄρα ἐκλελοιπυῖα ἦν πρὶν ἢ ἐμέ γενέσθαι·

Κάλλιπποσ δὲ Κορίνθιοσ ἐν τῇ ἐσ Ὀρχομενίουσ συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ λόγῳ τὰ Ἡγησίνου ἔπη, ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἡμεῖσ πεποιήμεθα παρ’ αὐτοῦ Καλλίππου διδαχθέντεσ. Ἄσκρησ μὲν δὴ πύργοσ εἷσ ἐπ’ ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο ἐσ μνήμην, οἱ δὲ τοῦ Ἀλωέωσ παῖδεσ ἀριθμόν τε Μούσασ ἐνόμισαν εἶναι τρεῖσ καὶ ὀνόματα αὐταῖσ ἔθεντο Μελέτην καὶ Μνήμην καὶ Αοἰδήν. χρόνῳ δὲ ὕστερόν φασι Πίερον Μακεδόνα, ἀφ’ οὗ καὶ Μακεδόσιν ὠνόμασται τὸ ὄροσ, τοῦτον ἐλθόντα ἐσ Θεσπιὰσ ἐννέα τε Μούσασ καταστήσασθαι καὶ τὰ ὀνόματα τὰ νῦν μεταθέσθαι σφίσι.

ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν οὕτωσ ὁ Πίεροσ ἢ σοφώτερά οἱ εἶναι φανέντα ἢ κατά τι μάντευμα ἢ παρά του διδαχθεὶσ τῶν Θρᾳκῶν· δεξιώτερον γὰρ τά τε ἄλλα ἐδόκει τοῦ Μακεδονικοῦ τὸ ἔθνοσ εἶναι πάλαι τὸ Θρᾴκιον καὶ οὐχ ὁμοίωσ ἐσ τὰ θεῖα ὀλίγωρον. εἰσὶ δ’ οἳ καὶ αὐτῷ θυγατέρασ ἐννέα Πιέρῳ γενέσθαι λέγουσι καὶ τὰ ὀνόματα ἅπερ ταῖσ θεαῖσ τεθῆναι καὶ ταύταισ, καὶ ὅσοι Μουσῶν παῖδεσ ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦσ εἶναι σφᾶσ Πιέρου·

Μίμνερμοσ δέ, ἐλεγεῖα ἐσ τὴν μάχην ποιήσασ τὴν Σμυρναίων πρὸσ Γύγην τε καὶ Λυδούσ, φησὶν ἐν τῷ προοιμίῳ θυγατέρασ Οὐρανοῦ τὰσ ἀρχαιοτέρασ Μούσασ, τούτων δὲ ἄλλασ νεωτέρασ εἶναι Διὸσ παῖδασ.

ἐν Ἑλικῶνι δὲ πρὸσ τὸ ἄλσοσ ἰόντι τῶν Μουσῶν ἐν ἀριστερᾷ μὲν ἡ Ἀγανίππη πηγή ‐ θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν Ἀγανίππην τοῦ Τερμησσοῦ λέγουσι, ῥεῖ δὲ καὶ οὗτοσ ὁ Τερμησσὸσ περὶ τὸν Ἑλικῶνα ‐ , τὴν δὲ εὐθεῖαν ἐρχομένῳ πρὸσ τὸ ἄλσοσ ἔστιν εἰκὼν Εὐφήμησ ἐπειργασμένη λίθῳ·

τροφὸν δὲ εἶναι τὴν Εὐφήμην λέγουσι τῶν Μουσῶν. ταύτησ τε οὖν εἰκὼν καὶ μετ’ αὐτὴν Λίνοσ ἐστὶν ἐν πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου τρόπον εἰργασμένῃ·

τούτῳ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον πρὸ τῆσ θυσίασ τῶν Μουσῶν ἐναγίζουσι. λέγεται δὲ ὡσ ὁ Λίνοσ οὗτοσ παῖσ μὲν Οὐρανίασ εἰή καὶ Ἀμφιμάρου τοῦ Ποσειδῶνοσ, μεγίστην δὲ τῶν τε ἐφ’ αὑτοῦ καὶ ὅσοι πρότερον ἐγένοντο λάβοι δόξαν ἐπὶ μουσικῇ, καὶ ὡσ Ἀπόλλων ἀποκτείνειεν αὐτὸν ἐξισούμενον κατὰ τὴν ᾠδήν. ἀποθανόντοσ δὲ τοῦ Λίνου τὸ ἐπ’ αὐτῷ πένθοσ διῆλθεν ἄρα καὶ ἄχρι τῆσ βαρβάρου πάσησ, ὡσ καὶ Αἰγυπτίοισ ᾆσμα γενέσθαι Λίνον·

καλοῦσι δὲ τὸ ᾆσμα Αἰγύπτιοι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ Μανέρων. οἱ δὲ Ἕλλησιν ἔπη ποιήσαντεσ, Ὅμηροσ μέν, ἅτε ᾆσμα Ἕλλησιν ὂν ἐπιστάμενοσ τοῦ Λίνου τὰ παθήματα, ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέωσ ἔφη τῇ ἀσπίδι ἄλλα τε ἐργάσασθαι τὸν Ἥφαιστον καὶ κιθαρῳδὸν παῖδα ᾄδοντα τὰ ἐσ Λίνον· τοῖσι δ’ ἐνὶ μέσσοισι πάισ φόρμιγγι λιγείῃἱμερόεν κιθάριζε, Λίνον δ’ ὑπὸ καλὸν ἀείδεν· Πάμφωσ δέ, ὃσ Ἀθηναίοισ τῶν ὕμνων ἐποίησε τοὺσ ἀρχαιοτάτουσ, οὗτοσ ἀκμάζοντοσ ἐπὶ τῷ Λίνῳ τοῦ πένθουσ Οἰτόλινον ἐκάλεσεν αὐτόν.

Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία τοῦ Οἰτολίνου τὸ ὄνομα ἐκ τῶν ἐπῶν τῶν Πάμφω μαθοῦσα Ἄδωνιν ὁμοῦ καὶ Οἰτόλινον ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ λέγουσι παρὰ σφίσι ταφῆναι τὸν Λίνον, καὶ ὡσ μετὰ τὸ πταῖσμα τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ τὸ Ἑλληνικὸν Φίλιπποσ ὁ Ἀμύντου κατὰ δή τινα ὄψιν ὀνείρατοσ τὰ ὀστᾶ ἀνελόμενοσ τοῦ Λίνου κομίσειεν ἐσ Μακεδονίαν· ἐκεῖνον μὲν δὴ αὖθισ ἐξ ἐνυπνίων ἄλλων ὀπίσω τοῦ Λίνου τὰ ὀστᾶ ἐσ Θήβασ ἀποστεῖλαι, τὰ δὲ ἐπιθήματα τοῦ τάφου, καὶ ὅσα σημεῖα ἄλλα ἦν, ἀνὰ χρόνον φασὶν ἀφανισθῆναι.

λέγεται δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ Θηβαίων, ὡσ τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον ἕτεροσ Λίνοσ καλούμενοσ Ἰσμηνίου καὶ ὡσ Ἡρακλῆσ ἔτι παῖσ ὢν ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον μουσικῆσ ὄντα. ἔπη δὲ οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου Λίνοσ οὔτε ὁ τούτου γενόμενοσ ὕστερον ἐποίησαν· ἢ καὶ ποιηθέντα ἐσ τοὺσ ἔπειτα οὐκ ἦλθεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION