Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 3

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 3)

Ἥραν ἐφ’ ὅτῳ δὴ πρὸσ τὸν Δία ὠργισμένην ἐσ Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ, ὡσ οὐκ ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα λέγουσιν ἐλθεῖν δυναστεύοντα ἐν Πλαταιαῖσ τότε· εἶναι γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸσ σοφίαν ὕστερον. οὗτοσ οὖν κελεύει τὸν Δία ἄγαλμα ξύλου ποιησάμενον ἄγειν ἐπὶ βοῶν ζεύγουσ ἐγκεκαλυμμένον, λέγειν δὲ ὡσ ἄγοιτο γυναῖκα Πλάταιαν τὴν Ἀσωποῦ. καὶ ὁ μὲν ἔπρασσε κατὰ τὴν παραίνεσιν τοῦ Κιθαιρῶνοσ·

Ἥρα δὲ ἐπέπυστό τε αὐτίκα καὶ αὐτίκα ἀφίκετο. ὡσ δὲ ἐπλησίαζε τῇ ἁμάξῃ καὶ τοῦ ἀγάλματοσ τὴν ἐσθῆτα περιέρρηξεν, ἥσθη τε τῇ ἀπάτῃ ξόανον εὑροῦσα ἀντὶ νύμφησ γυναικὸσ καὶ διαλλαγὰσ ποιεῖται πρὸσ τὸν Δία. ἐπὶ ταύταισ ταῖσ διαλλαγαῖσ Δαίδαλα ἑορτὴν ἄγουσιν, ὅτι οἱ πάλαι τὰ ξόανα ἐκάλουν δαίδαλα· ἐκάλουν δὲ ἐμοὶ δοκεῖν πρότερον ἔτι ἢ Δαίδαλοσ ὁ Παλαμάονοσ ἐγένετο Ἀθήνῃσι, τούτῳ δὲ ὕστερον ἀπὸ τῶν δαιδάλων ἐπίκλησιν γενέσθαι δοκῶ καὶ οὐκ ἐκ γενετῆσ τεθῆναι τὸ ὄνομα. Δαίδαλα οὖν ἄγουσιν οἱ Πλαταιεῖσ ἑορτὴν δι’ ἔτουσ ἑβδόμου μέν, ὡσ ἔφασκεν ὁ τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητήσ, ἀληθεῖ μέντοι λόγῳ δι’ ἐλάσσονοσ καὶ οὐ τοσούτου χρόνου·

ἐθελήσαντεσ δὲ ἀπὸ Δαιδάλων ἐσ Δαίδαλα ἕτερα ἀναριθμῆσαι τὸν μεταξὺ χρόνον ἐσ τὸ ἀκριβέστατον οὐκ ἐγενόμεθα οἱοῖ́ τε. ἄγουσι δὲ οὕτω τὴν ἑορτήν.

δρυμόσ ἐστιν Ἀλαλκομενῶν οὐ πόρρω·

μέγιστα τῶν ἐν Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα. ἐσ τοῦτον οἱ Πλαταιεῖσ ἀφικόμενοι τὸν δρυμὸν προτίθενται μοίρασ κρεῶν ἑφθῶν. ὄρνιθεσ δὲ οἱ μὲν ἄλλοι σφίσιν ἥκιστά εἰσι δι’ ὄχλου, τῶν κοράκων δὲ ‐ οὗτοι γάρ σφισιν ἐπιφοιτῶσιν ‐ ἔχουσιν ἀκριβῆ τὴν φρουράν. τὸν δὲ αὐτῶν ἁρπάσαντα κρέασ, ἐφ’ ὅτῳ τῶν δένδρων καθεδεῖται, φυλάσσουσιν. ἐφ’ οὗ δ’ ἂν καθεσθῇ, τεμόντεσ ποιοῦσιν ἀπὸ τούτου τὸ δαίδαλον· δαίδαλον γὰρ δὴ καὶ τὸ ξόανον αὐτὸ ὀνομάζουσι. ταύτην μὲν ἰδίᾳ οἱ Πλαταιεῖσ ἑορτὴν ἄγουσι, Δαίδαλα μικρὰ ὀνομάζοντεσ·

Δαιδάλων δὲ ἑορτὴν τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί σφισι συνεορτάζουσι, δι’ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν ἔτουσ· ἐκλιπεῖν γὰρ τοσοῦτον χρόνον τὴν ἑορτήν φασιν, ἡνίκα οἱ Πλαταιεῖσ ἔφευγον. ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά σφισίν ἐστι κατ’ ἐνιαυτὸν ἕκαστον παρασκευασθέντα ἐν Δαιδάλοισ τοῖσ μικροῖσ. ταῦτα ἀναιροῦνται κλήρῳ Πλαταιεῖσ Κορωναῖοι Θεσπιεῖσ Ταναγραῖοι Χαιρωνεῖσ Ὀρχομένιοι Λεβαδεῖσ Θηβαῖοι·

διαλλαγῆναι γὰρ καὶ οὗτοι Πλαταιεῦσιν ἠξίωσαν καὶ συλλόγου μετασχεῖν κοινοῦ καὶ ἐσ Δαίδαλα θυσίαν ἀποστέλλειν, ὅτε Κάσσανδροσ ὁ Ἀντιπάτρου τὰσ Θήβασ ἀνῴκισε. τῶν δὲ πολισμάτων ὁπόσα ἐστὶν ἐλάσσονοσ λόγου, συντέλειαν αἱροῦνται. τὸ δὲ ἄγαλμα κομίσαντεσ παρὰ τὸν Ἀσωπὸν καὶ ἀναθέντεσ ἐπὶ ἅμαξαν, γυναῖκα ἐφιστᾶσι νυμφεύτριαν·

οἱ δὲ αὖθισ κληροῦνται καθ’ ἥντινα τάξιν τὴν πομπὴν ἀνάξουσι· τὸ δὲ ἐντεῦθεν τὰσ ἁμάξασ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ πρὸσ ἄκρον τὸν Κιθαιρῶνα ἐλαύνουσιν.

εὐτρέπισται δέ σφισιν ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ ὄρουσ βωμόσ, ποιοῦσι δὲ τρόπῳ τοιῷδε τὸν βωμόν· ξύλα τετράγωνα ἁρμόζοντεσ πρὸσ ἄλληλα συντιθέασι κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ λίθων ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντεσ δὲ ἐσ ὕψοσ φρύγανα ἐπιφέρουσιν. αἱ μὲν δὴ πόλεισ καὶ τὰ τέλη θήλειαν θύσαντεσ τῇ Ἥρᾳ βοῦν ἕκαστοι καὶ ταῦρον τῷ Διὶ τὰ ἱερεῖα οἴνου καὶ θυμιαμάτων πλήρη καὶ τὰ δαίδαλα ὁμοῦ καθαγίζουσιν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, ἰδιῶται δὲ ὁπόσα <δὴ> θύουσιν οἱ πλούσιοι·

τοῖσ δὲ οὐχ ὁμοίωσ δυναμ<ένο>ισ τὰ λεπτότερα τῶν προβάτων θύειν καθέστηκε, καθαγίζειν δὲ τὰ ἱερεῖα ὁμοίωσ πάντα. σὺν δέ σφισι καὶ αὐτὸν τὸν βωμὸν ἐπιλαβὸν τὸ πῦρ ἐξανήλωσε· μεγίστην δὲ ταύτην φλόγα καὶ ἐκ μακροτάτου σύνοπτον οἶδα ἀρθεῖσαν. ὑπὸ δὲ τῆσ κορυφῆσ, ἐφ’ ᾗ τὸν βωμὸν ποιοῦνται, πέντε που μάλιστα καὶ δέκα ὑποκαταβάντι σταδίουσ νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον μὲν ὀνομαζόμενον, μαντεύεσθαι δὲ τὰσ νύμφασ τὸ ἀρχαῖον αὐτόθι ἔχει λόγοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION