Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 22

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 22)

ἐν Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου Θέμιδόσ ἐστιν, ὁ δὲ Ἀφροδίτησ, καὶ ὁ τρίτοσ τῶν ναῶν Ἀπόλλωνοσ, ὁμοῦ δὲ αὐτῷ καὶ Ἄρτεμίσ τε καὶ Λητώ. ἐσ δὲ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ ἱερὰ τοῦ τε Κριοφόρου καὶ ὃν Πρόμαχον καλοῦσι, τοῦ μὲν ἐσ τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡσ ὁ Ἑρμῆσ σφισιν ἀποτρέψαι νόσον λοιμώδη περὶ τὸ τεῖχοσ κριὸν περιενεγκών, καὶ ἐπὶ τούτῳ Κάλαμισ ἐποίησεν ἄγαλμα Ἑρμοῦ φέροντα κριὸν ἐπὶ τῶν ὤμων· ὃσ δ’ ἂν εἶναι τῶν ἐφήβων προκριθῇ τὸ εἶδοσ κάλλιστοσ, οὗτοσ ἐν τοῦ Ἑρμοῦ τῇ ἑορτῇ περίεισιν ἐν κύκλῳ τὸ τεῖχοσ ἔχων ἄρνα ἐπὶ τῶν ὤμων· τὸν δὲ Ἑρμῆν λέγουσι τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν ἐξ Εὐβοίασ ἐσ τὴν Ταναγραίαν σχόντων τούσ τε ἐφήβουσ ἐξαγαγεῖν ἐπὶ τὴν μάχην καὶ αὐτὸν ὅτε ἔφηβον στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι τῶν Εὐβοέων τροπήν.

κεῖται δὲ ἐν τοῦ Προμάχου τῷ ἱερῷ τῆσ τε ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι δὲ ὑπὸ τῷ δένδρῳ τὸν Ἑρμῆν τούτῳ νομίζουσιν. οὐ πόρρω δὲ θέατρόν τε καὶ πρὸσ αὐτῷ στοὰ πεποίηται. εὖ δέ μοι Ταναγραῖοι νομίσαι τὰ ἐσ τοὺσ θεοὺσ μάλιστα δοκοῦσιν Ἑλλήνων· χωρὶσ μὲν γὰρ αἱ οἰκίαι σφίσι, χωρὶσ δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ αὐτὰσ ἐν καθαρῷ τέ ἐστι καὶ ἐκτὸσ ἀνθρώπων. Κορίννησ δέ, ἣ μόνη δὴ ἐν Τανάγρᾳ ᾄσματα ἐποίησε, ταύτησ ἔστι μὲν μνῆμα ἐν περιφανεῖ τῆσ πόλεωσ, ἔστι δὲ ἐν τῷ γυμνασίῳ γραφή, ταινίᾳ τὴν κεφαλὴν ἡ Κόριννα ἀναδουμένη τῆσ νίκησ ἕνεκα ἣν Πίνδαρον ᾄσματι ἐνίκησεν ἐν Θήβαισ.

διαλέκτου τε ἕνεκα, ὅτι ᾖδεν οὐ τῇ φωνῇ τῇ Δωρίδι ὥσπερ ὁ Πίνδαροσ ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν ἔμελλον Αἰολεῖσ, καὶ ὅτι ἦν γυναικῶν τότε δὴ καλλίστη τὸ εἶδοσ, εἴ τι τῇ εἰκόνι δεῖ τεκμαίρεσθαι.

ἔστι δὲ καὶ γένη δύο ἐνταῦθα ἀλεκτρυόνων, οἵ τε μάχιμοι καὶ οἱ κόσσυφοι καλούμενοι.

τούτων τῶν κοσσύφων μέγεθοσ μὲν κατὰ τοὺσ Λυδούσ ἐστιν ὄρνιθασ, χρόα δὲ ἐμφερὴσ κόρακι, κάλλαια δὲ καὶ ὁ λόφοσ κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ δὲ σημεῖα οὐ μεγάλα ἐπί τε ἄκρῳ τῷ ῥάμφει καὶ ἐπὶ ἄκρασ ἔχουσι τῆσ οὐρᾶσ. οὗτοι μὲν τοιοῦτο παρέχονται τὸ εἶδοσ, τῆσ δὲ Βοιωτίασ τὰ ἐν ἀριστερᾷ τοῦ Εὐρίπου Μεσσάπιον ὄροσ καλούμενον καὶ ὑπ’ αὐτῷ Βοιωτῶν ἐπὶ θαλάσσησ πόλισ ἐστὶν Ἀνθηδών·

γενέσθαι δὲ τῇ πόλει τὸ ὄνομα οἱ μὲν ἀπὸ Ἀνθηδόνοσ νύμφησ, οἱ δὲ Ἄνθαν δυναστεῦσαι λέγουσιν ἐνταῦθα, Ποσειδῶνόσ τε παῖδα καὶ Ἀλκυόνησ τῆσ Ἄτλαντοσ. Ἀνθηδονίοισ δὲ μάλιστά που κατὰ μέσον τῆσ πόλεωσ Καβείρων ἱερὸν καὶ ἄλσοσ περὶ αὐτό ἐστι, πλησίον <δὲ> Δήμητροσ καὶ τῆσ παιδὸσ ναὸσ καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοῦ· Διονύσου τε ἱερὸν πεποίηται καὶ ἄγαλμα πρὸ τῆσ πόλεωσ κατὰ τὸ ἐσ τὴν ἤπειρον.

ἐνταῦθά εἰσι μὲν τάφοι τῶν Ἰφιμεδείασ καὶ Ἀλωέωσ παίδων· γενέσθαι δέ σφισι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ὑπὸ Ἀπόλλωνοσ κατὰ τὰ αὐτὰ Ὅμηροσ πεποιήκασι καὶ Πίνδαροσ, <προστίθησι δὲ Πίνδαροσ,> ὡσ ἐπιλάβοι τὸ χρεὼν αὐτοὺσ ἐν Νάξῳ τῇ ὑπὲρ Πάρου κειμένῃ. θαλάσσῃ καλούμενον Γλαύκου πήδημα·

εἶναι δὲ αὐτὸν ἁλιέα, καὶ ἐπεὶ τῆσ πόασ ἔφαγε, δαίμονα ἐν θαλάσσῃ γενέσθαι καὶ ἀνθρώποισ τὰ ἐσόμενα ἐσ τόδε προλέγειν οἵ τε ἄλλοι πιστὰ ἥγηνται καὶ οἱ τὴν θάλασσαν πλέοντεσ πλεῖστα ἀνθρώπων ἐσ τὴν Γλαύκου μαντικὴν κατὰ ἔτοσ ἕκαστον λέγουσι.

Πινδάρῳ δὲ καὶ Αἰσχύλῳ πυνθανομένοισ παρὰ Ἀνθηδονίων, τῷ μὲν οὐκ ἐπὶ πολὺ ἐπῆλθεν ᾆσαι τὰ ἐσ Γλαῦκον, Αἰσχύλῳ δὲ καὶ ἐσ ποίησιν δράματοσ ἐξήρκεσε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION