헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́9́25́

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 25)

Θηβαίοισ δὲ τῶν πυλῶν ἐστιν ἐγγύτατα τῶν Νηιστῶν Μενοικέωσ μνῆμα τοῦ Κρέοντοσ· ἀπέκτεινε δὲ ἑκουσίωσ αὑτὸν κατὰ τὸ μάντευμα τὸ ἐκ Δελφῶν, ἡνίκα Πολυνείκησ καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸσ ἀφίκοντο ἐξ Ἄργουσ. τοῦ δὲ Μενοικέωσ ἐπιπέφυκε ῥοιὰ τῷ μνήματι· τοῦ καρποῦ δὲ ὄντοσ πεπείρου διαρρήξαντί σοι τὸ ἐκτὸσ λοιπόν ἐστιν εὑρεῖν τὸ ἔνδον αἵματι ἐμφερέσ. αὕτη μὲν δὴ τεθηλὸσ δένδρον ἐστὶν ἡ ῥοιά· ἄμπελον δὲ φῦναι μὲν οἱ Θηβαῖοι παρὰ σφίσι πρώτοισ φασὶν ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ οὐδὲν ἔτι ἐσ αὐτὴν ὑπόμνημα εἶχον. τοῦ δὲ Μενοικέωσ οὐ πόρρω τάφου τοὺσ παῖδασ λέγουσιν Οἰδίποδοσ μονομαχήσαντασ ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων·

σημεῖον δὲ τῆσ μάχησ αὐτῶν κίων, καὶ ἀσπὶσ ἔπεστιν ἐπ’ αὐτῷ λίθου. δείκνυται δέ τι χωρίον ἔνθα Ἥραν Θηβαῖοί φασιν Ἡρακλεῖ παιδὶ ἔτι ἐπισχεῖν γάλα κατὰ δή τινα ἀπάτην ἐκ Διόσ· καλεῖται δὲ ὁ σύμπασ οὗτοσ <τόποσ> Σῦρμα Ἀντιγόνησ· ὡσ γὰρ τὸν τοῦ Πολυνείκουσ ἄρασθαί οἱ προθυμουμένῃ νεκρὸν οὐδεμία ἐφαίνετο ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν ἕλκειν αὐτόν, ἐσ ὃ εἵλκυσέ τε καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τοῦ Ἐτεοκλέουσ ἐξημμένην τὴν πυράν. διαβάντων δὲ ποταμὸν καλούμενον ἀπὸ γυναικὸσ τῆσ Λύκου Δίρκην ‐ ὑπὸ ταύτησ δὲ ἔχει λόγοσ Ἀντιόπην κακοῦσθαι καὶ δι’ αὐτὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιόπησ παίδων συμβῆναι τῇ Δίρκῃ τὴν τελευτήν ‐ , διαβᾶσιν οὖν τὴν Δίρκην οἰκίασ τε ἐρείπια τῆσ Πινδάρου καὶ μητρὸσ Δινδυμήνησ ἱερόν, Πινδάρου μὲν ἀνάθημα, τέχνη δὲ τὸ ἄγαλμα Ἀριστομήδουσ τε καὶ Σωκράτουσ Θηβαίων.

μιᾷ δὲ ἐφ’ ἑκάστων ἐτῶν ἡμέρᾳ καὶ οὐ πέρα τὸ ἱερὸν ἀνοίγειν νομίζουσιν·

ἐμοὶ δὲ ἀφικέσθαι τε ἐξεγεγόνει τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ τὸ ἄγαλμα εἶδον λίθου τοῦ Πεντελῆσι καὶ αὐτὸ καὶ τὸν θρόνον. κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν <τὴν> ἀπὸ τῶν πυλῶν τῶν Νηιστῶν τὸ μὲν Θέμιδόσ ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου, τὸ δὲ ἐφεξῆσ Μοιρῶν, τὸ δὲ Ἀγοραίου Διόσ·

οὗτοσ μὲν δὴ λίθου πεποίηται, ταῖσ Μοίραισ δὲ οὐκ ἔστιν ἀγάλματα. καὶ ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆσ ἕστηκεν ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστησ ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι τῶν κηρύκων, ὡσ οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν ἐπὶ λώβῃ τὰσ ῥῖνασ, οἳ παρὰ Ὀρχομενίων ἀφίκοντο ἐπὶ τοῦ δασμοῦ τὴν ἀπαίτησιν. σταδίουσ δὲ αὐτόθεν πέντε προελθόντι καὶ εἴκοσι Δήμητροσ Καβειραίασ καὶ Κόρησ ἐστὶν ἄλσοσ·

ἐσελθεῖν δὲ τοῖσ τελεσθεῖσιν ἔστι. τούτου δὲ τοῦ ἄλσουσ ἑπτά που σταδίουσ τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν. οἵτινεσ δέ εἰσιν οἱ Κάβειροι καὶ ὁποῖά ἐστιν αὐτοῖσ καὶ τῇ Μητρὶ τὰ δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν συγγνώμη παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων ἔστω μοι. τοσοῦτο δὲ δηλῶσαί με καὶ ἐσ ἅπαντασ ἐκώλυσεν οὐδέν, ἥντινα λέγουσιν ἀρχὴν οἱ Θηβαῖοι γενέσθαι τοῖσ δρωμένοισ.

πόλιν γάρ ποτε ἐν τούτῳ φασὶν εἶναι τῷ χωρίῳ καὶ ἄνδρασ ὀνομαζομένουσ Καβείρουσ, Προμηθεῖ δὲ ἑνὶ τῶν Καβείρων καὶ Αἰτναίῳ τῷ Προμηθέωσ ἀφικομένην Δήμητρα ἐσ γνῶσιν παρακαταθέσθαι σφίσιν· ἥτισ μὲν δὴ ἦν ἡ παρακαταθήκη καὶ τὰ ἐσ αὐτὴν γινόμενα, οὐκ ἐφαίνετο ὅσιόν μοι γράφειν, Δήμητροσ δ’ οὖν Καβειραίοισ δῶρόν ἐστιν ἡ τελετή.

κατὰ δὲ τὴν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ ἅλωσιν τῶν Θηβῶν ἀνέστησαν μὲν ὑπὸ τῶν Ἀργείων οἱ Καβειραῖοι, ἐξελείφθη δὲ ἐπὶ χρόνον τινὰ καὶ ἡ τελετή.

Πελαργὴν δὲ ὕστερον τὴν Ποτνιέωσ καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ συνοικοῦντα καταστήσασθαι μὲν τὰ ὄργια αὐτοῦ λέγουσιν ἐξ ἀρχῆσ, μετενεγκεῖν δὲ αὐτὰ ἐπὶ τὸν Ἀλεξιάρουν καλούμενον· ὅτι δὲ τῶν ὁρ́ων ἐκτὸσ ἐμύησεν ἡ Πελαργὴ τῶν ἀρχαίων, Τηλώνδησ καὶ ὅσοι γένουσ τοῦ Καβειριτῶν ἐλείποντο κατῆλθον αὖθισ ἐσ τὴν Καβειραίαν.

Πελαργῇ μὲν δὴ κατὰ μάντευμα ἐκ Δωδώνησ καὶ ἄλλα ἔμελλεν ἐσ τιμὴν καταστήσασθαι καὶ ἡ θυσία, φέρον ἐν τῇ γαστρὶ ἱερεῖον· τὸ δὲ μήνιμα τὸ ἐκ τῶν Καβείρων ἀπαραίτητόν ἐστιν ἀνθρώποισ, ὡσ ἐπέδειξε δὴ πολλαχῇ. τὰ γὰρ δὴ δρώμενα ἐν Θήβαισ ἐτόλμησαν ἐν Ναυπάκτῳ κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ σφᾶσ οὐ μετὰ πολὺ ἐπέλαβεν ἡ δίκη.

ὅσοι δὲ ὁμοῦ Μαρδονίῳ τῆσ στρατιᾶσ τῆσ Ξέρξου περὶ Βοιωτίαν ἐλείφθησαν, τοῖσ παρελθοῦσιν αὐτῶν ἐσ τὸ ἱερὸν τῶν Καβείρων τάχα μέν που καὶ χρημάτων μεγάλων ἐλπίδι, τὸ πλέον δὲ ἐμοὶ δοκεῖν τῇ ἐσ τὸ θεῖον ὀλιγωρίᾳ, τούτοισ παραφρονῆσαί τε συνέπεσεν αὐτίκα καὶ ἀπώλοντο ἐσ θάλασσάν τε καὶ ἀπὸ τῶν κρημνῶν ἑαυτοὺσ ῥίπτοντεσ. τῇ μάχῃ, Θήβασ τε αὐτὰσ καὶ σύμπασαν τὴν Θηβαί̈δα διδόντοσ πυρί, ἄνδρεσ τῶν ἐκ Μακεδονίασ ἐλθόντεσ ἐσ τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἅτε ἐν γῇ τῇ πολεμίᾳ κεραυνοῖσ τε ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἀστραπαῖσ ἐφθάρησαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 25

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 25)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION