Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 21)

εἶδον δὲ καὶ ἄλλον Τρίτωνα ἐν τοῖσ Ῥωμαίων θαύμασι, μεγέθει τοῦ παρὰ Ταναγραίοισ ἀποδέοντα. παρέχονται δὲ ἰδέαν οἱ Τρίτωνεσ· ἔχουσιν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κόμην οἱᾶ τὰ βατράχια <τὰ> ἐν ταῖσ λίμναισ χρόαν τε καὶ ὅτι τῶν τριχῶν οὐκ ἂν ἀποκρίναισ μίαν ἀπὸ τῶν ἄλλων, τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖσ ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα δὲ εὐρύτερον καὶ ὀδόντασ θηρίου· τὰ δὲ ὄμματα ἐμοὶ δοκεῖν γλαυκὰ καὶ χεῖρέσ εἰσιν αὐτοῖσ καὶ δάκτυλοι καὶ ὄνυχεσ τοῖσ ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖσ τῶν κόχλων·

ὑπὸ δὲ τὸ στέρνον καὶ τὴν γαστέρα οὐρά σφισιν ἀντὶ ποδῶν οἱά περ τοῖσ δελφῖσίν ἐστιν. εἶδον δὲ καὶ ταύρουσ τούσ τε Αἰθιοπικούσ, οὓσ ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερωσ, ὅτι σφίσιν ἐπ’ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν ἑκάστῳ κέρασ καὶ ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ οὐ μέγα, ἐπὶ δὲ τῆσ κεφαλῆσ οὐδὲ ἀρχὴν κέρατά ἐστι, καὶ τοὺσ ἐκ Παιόνων ‐ οὗτοι δὲ οἱ ἐκ Παιόνων ἔσ τε τὸ ἄλλο σῶμα δασεῖσ καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον μάλιστά εἰσι καὶ τὴν γένυν ‐ καμήλουσ τε Ἰνδικὰσ χρῶμα εἰκασμένασ παρδάλεσιν.

ἔστι δὲ ἄλκη καλούμενον θηρίον, εἶδοσ μὲν ἐλάφου καὶ καμήλου μεταξύ, γίνεται δὲ ἐν τῇ Κελτῶν γῇ.

θηρίων δὲ ὧν ἴσμεν μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν οὐκ ἔστιν ἀνθρώπῳ, σταλεῖσι δὲ ἐσ ἄγραν ἄλλων καὶ τήνδε ἐσ χεῖρά ποτε δαίμων ἄγει· ὀσφρᾶται μὲν γὰρ ἀνθρώπου καὶ πολὺ ἔτι ἀπέχουσα, ὥσ φασι, καταδύεται δὲ ἐσ φάραγγασ καὶ σπήλαια τὰ βαθύτατα. οἱ θηρεύοντεσ οὖν, ὁπότε ἐπὶ βραχύτατον, σταδίων τὴν πεδιάδα χιλίων ἢ καὶ ὄροσ περιλαβόντεσ, τὸν κύκλον μὲν οὐκ ἔστιν ὅπωσ διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντεσ δὲ ἀεὶ τὰ ἐντὸσ γινόμενα τοῦ κύκλου πάντα αἱροῦσι τά τε ἄλλα καὶ τὰσ ἄλκασ· εἰ δὲ μὴ τύχοι ταύτῃ φωλεύουσα, ἑτέρα γε ἄλκην ἑλεῖν ἐστιν οὐδεμία μηχανή. θηρίον δὲ <τὸ> ἐν τῷ Κτησίου λόγῳ τῷ ἐσ Ἰνδοὺσ ‐ μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον λελέχθαι ‐ εἶναι πείθομαι τὸν τίγριν·

ὀδόντασ δὲ αὐτὸ τριστοίχουσ καθ’ ἑκατέραν τὴν γένυν καὶ κέντρα ἐπὶ ἄκρασ ἔχειν τῆσ οὐρᾶσ, τούτοισ δὲ τοῖσ κέντροισ ἐγγύθεν ἀμύνεσθαι καὶ ἀποπέμπειν ἐσ τοὺσ πορρωτέρω τοξότου ἀνδρὸσ ὀιστῷ ἴσον, ταύτην οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην οἱ Ἰνδοὶ δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ’ ἀλλήλων ὑπὸ τοῦ ἄγαν ἐσ τὸ θηρίον δείματοσ.

ἠπατήθησαν δὲ καὶ ἐσ τὴν χρόαν αὐτοῦ, καὶ ὁπότε κατὰ τοῦ ἡλίου φανείη σφίσιν ὁ τίγρισ τὴν αὐγήν, ἐρυθρόσ τ’ ἐδόκει καὶ ὁμόχρουσ ἢ ὑπὸ τῆσ ὠκύτητοσ <ἢ> ‐ εἰ μὴ θέοι ‐ διὰ τὸ ἐν ταῖσ ἐπιστροφαῖσ συνεχέσ, ἄλλωσ τε καὶ οὐκ ἐγγύθεν γινομένησ τῆσ θέασ.

δοκῶ δέ, εἰ καὶ Λιβύησ τισ ἢ τῆσ Ἰνδῶν ἢ Ἀράβων γῆσ ἐπέρχοιτο τὰ ἔσχατα ἐθέλων θηρία ὁπόσα παρ’ Ἕλλησιν ἐξευρεῖν, τὰ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν αὐτὸν εὑρήσειν, τὰ δὲ οὐ κατὰ ταὐτὰ ἔχειν φανεῖσθαί οἱ· οὐ γὰρ δὴ ἄνθρωποσ μόνον ὁμοῦ τῷ ἀέρι καὶ τῇ γῇ διαφόροισ οὖσι διάφορον κτᾶται καὶ τὸ εἶδοσ, ἀλλὰ καὶ τὰ λοιπὰ τὸ αὐτὸ ἂν πάσχοι τοῦτο, ἐπεὶ καὶ τὰ θηρία αἱ ἀσπίδεσ τοῦτο μὲν ἔχουσιν αἱ Λίβυσσαι παρὰ τὰσ Αἰγυπτίασ τὴν χρόαν, τοῦτο δὲ ἐν Αἰθιοπίᾳ μελαίνασ τὰσ ἀσπίδασ οὐ μεῖον ἢ καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἡ γῆ τρέφει.

οὕτω χρὴ πάντα τινὰ μήτε ἐπίδρομον τὴν γνώμην μήτε ἀπίστωσ ἔχειν ἐσ τὰ σπανιώτερα, ἐπεί τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺσ ὄφεισ οὐ θεασάμενοσ πείθομαι· <πείθομαι> δὲ ὅτι ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐσ Ιὠνίαν σκορπίον ταῖσ ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ ἔχοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION