헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί1́82́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 82)

ταῦτ’ εἰπὼν καὶ πολὺν θρῆνον ἅμα τοῖσ λόγοισ καταχεάμενοσ ἠξίου τιμωρὸν τοῖσ κατ’ οἶκον αὑτοῦ κακοῖσ τὸν Ῥῶμον γενέσθαι. τὴν προθυμίαν, Τῆσ μὲν πράξεωσ ἔφη τὸν καιρὸν ἐγὼ ταμιεύσομαι, σὺ δὲ τέωσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ἀπόρρητον ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ ἀγγελίαν πέμψον, ὅτι σώζῃ τε δηλῶν καὶ διαταχέων αὐτὸν ἥκειν ἀξιῶν.

ἐκ δὲ τούτου πέμπεταί τισ ἐξευρεθείσ, ὃσ ἐδόκει ὑπηρετήσειν καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆσ πόλεωσ ὄντι Ῥωμύλῳ διασαφεῖ τὰσ ἀγγελίασ·

ὁ δὲ περιχαρὴσ γενόμενοσ ἔρχεται σπουδῇ πρὸσ Νεμέτορα καὶ περιπλακεὶσ ἀμφοῖν ἀσπάζεται μὲν πρῶτον, ἔπειτα φράζει τὴν ἔκθεσιν σφῶν καὶ τροφὴν καὶ τἆλλα ὅσα παρὰ τοῦ Φαιστύλου ἐπύθετο. τοῖσ δὲ βουλομένοισ τε καὶ οὐ πολλῶν ἵνα πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοισ καθ’ ἡδονὰσ τὸ λεγόμενον ἦν. ἐπεὶ δὲ ἀνέγνωσαν ἀλλήλουσ αὐτίκα συνετάττοντο καὶ διεσκόπουν ὅστισ ἔσται τρόποσ ἢ καιρὸσ εἰσ τὴν ἐπίθεσιν ἐπιτήδειοσ. ἐν ᾧ δὲ οὗτοι περὶ ταῦτ’ ἦσαν ὁ Φαιστύλοσ ἀπάγεται πρὸσ Ἀμόλιον.

τῆσ ἐκθέσεωσ τῶν βρεφῶν τὴν σκάφην ἀναλαβὼν ὀλίγον ὕστερον ἐδίωκεν εἰσ τὴν πόλιν.

διερχόμενον δ’ αὐτὸν τὰσ πύλασ ταραχωδῶσ πάνυ καὶ περὶ πολλοῦ ποιούμενον μηδενὶ ποιῆσαι καταφανὲσ τὸ φερόμενον τῶν φυλάκων τισ καταμαθών ἡ̓͂ν δὲ πολεμίων ἐφόδου δέοσ, καὶ τὰσ πύλασ οἱ μάλιστα πιστευόμενοι πρὸσ τοῦ βασιλέωσ ἐφρούρουν’ συλλαμβάνει τε καὶ τὸ κρυπτὸν ὅ τι δήποτ’ ἦν καταμαθεῖν ἀξιῶν, ἀποκαλύπτει βίᾳ τὴν περιβολήν.

ὡσ δὲ τὴν σκάφην ἐθεάσατο καὶ τὸν ἄνθρωπον ἔμαθεν ἀπορούμενον, ἠξίου λέγειν τίσ ἡ ταραχὴ καὶ τί τὸ βούλημα τοῦ μὴ φανερῶσ ἐκφέρειν σκεῦοσ οὐδὲν δεόμενον ἀπορρήτου φορᾶσ. ἐν δὲ τούτῳ πλείουσ τῶν φυλάκων συνέρρεον καί τισ αὐτῶν γνωρίζει τὴν σκάφην αὐτὸσ ἐν ἐκείνῃ τὰ παιδία κομίσασ ἐπὶ τὸν ποταμὸν καὶ φράζει πρὸσ τοὺσ παρόντασ.

οἱ δὲ συλλαβόντεσ τὸν Φαιστύλον ἄγουσιν ἐπ’ αὐτὸν τὸν βασιλέα καὶ διηγοῦνται τὰ γενόμενα. Ἀμόλιοσ δὲ ἀπειλῇ βασάνων καταπληξάμενοσ τὸν ἄνθρωπον, εἰ μὴ λέξοι τὰσ ἀληθείασ ἑκών, πρῶτον μὲν εἰ ζῶσιν οἱ παῖδεσ ἤρετο·

ὡσ δὲ τοῦτ’ ἔμαθε τῆσ σωτηρίασ αὐτοῖσ ὅστισ ὁ τρόποσ ἐγένετο·

διηγησαμένου δὲ αὐτοῦ πάντα ὡσ ἐπράχθη, Ἄγε δή, φησὶν ὁ βασιλεύσ, ἐπειδὴ ταῦτ’ ἀληθεύσασ ἔχεισ, φράσον ὅπου νῦν ἂν εὑρεθεῖεν. οὐ γὰρ ἔτι δίκαιοί εἰσιν ἐν βουκόλοισ καὶ ἄδοξον βίον ζῆν ἔμοιγε ὄντεσ συγγενεῖσ, ἄλλωσ τε καὶ θεῶν προνοίᾳ σωζόμενοι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 82

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 82)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION