Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53)

τεκμήρια δὲ τῆσ εἰσ Σικελοὺσ Αἰνείου τε καὶ Τρώων ἀφίξεωσ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, περιφανέστατα δὲ τῆσ Αἰνειάδοσ Ἀφροδίτησ ὁ βωμὸσ ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ Ἐλύμου ἱδρυμένοσ καὶ ἱερὸν Αἰνείου ἱδρυμένον ἐν Αἰγέστῃ, τὸν μὲν αὐτοῦ κατασκευάσαντοσ Αἰνείου τῇ μητρί, τὸ δὲ ἱερὸν τῶν ὑπολειφθέντων ἀπὸ τοῦ στόλου τῇ μνήμῃ τοῦ σώσαντοσ σφᾶσ ἀνάθημα ποιησαμένων. τὸ μὲν δὴ σὺν Ἐλύμῳ καὶ Αἰγέστῳ Τρωικὸν ἐν τούτοισ κατέμεινε τοῖσ χωρίοισ, καὶ διετέλεσαν Ἔλυμοι καλούμενοι. προεῖχε γὰρ κατὰ τὴν ἀξίωσιν Ἔλυμοσ ἀπὸ τοῦ βασιλικοῦ γένουσ ὢν, ἀφ’ οὗ τὴν κλῆσιν οἱ σύμπαντεσ ἔλαβον. οἱ δὲ σὺν τῷ Αἰνείᾳ πλέοντεσ ἀπὸ Σικελίασ διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγουσ πρῶτον μὲν ὡρμίσαντο τῆσ Ἰταλίασ κατὰ λιμένα τὸν Παλίνουρον, ὃσ ἀφ’ ἑνὸσ τῶν Αἰνείου κυβερνητῶν τελευτήσαντοσ αὐτόθι ταύτησ τυχεῖν λέγεται τῆσ ὀνομασίασ.

ἔπειτα νήσῳ προσέσχον, ᾗ τοὔνομα ἔθεντο Λευκασίαν ἀπὸ γυναικὸσ ἀνεψιᾶσ Αἰνείου περὶ τόνδε τὸν τόπον ἀποθανούσησ.

ἐκεῖθεν δὲ κατάραντεσ εἰσ λιμένα βαθὺν καὶ καλὸν ἐν Ὀπικοῖσ, τελευτήσαντοσ καὶ αὐτόθι Μισηνοῦ τῶν ἐπιφανῶν τινοσ, ἀπ’ ἐκείνου τὸν λιμένα ὠνόμασαν, νήσῳ τε Προχύτῃ καὶ ἀκρωτηρίῳ Καιήτῃ τύχῃ προσορμισάμενοι κατὰ ταὐτὰ τίθενται τὰσ ἐπικλήσεισ τοῖσ τόποισ, γυναικῶν ἀποθανουσῶν βουλόμενοι μνημεῖα ποιῆσαι τὰ χωρία.

γενέσθαι, ἡ δὲ τροφόσ.

τελευτῶντεσ δὲ ἀφικνοῦνται τῆσ Ἰταλίασ εἰσ Λωρεντόν, ἔνθα τῆσ πλάνησ παυσάμενοι χάρακα ἔθεντο, καὶ τὸ χωρίον ἐν ᾧ κατεστρατοπεδεύσαντο ἐξ ἐκείνου Τροία καλεῖται, ἀπέχει δὲ τῆσ θαλάττησ ἀμφὶ τοὺσ τέτταρασ σταδίουσ. Ἔργαψα δὲ ταῦτα καὶ τὴν παρέκβασιν ἐποιησάμην τοῦ ἀναγκαίου χάριν, ἐπειδὴ τῶν συγγραφέων οἱ μὲν οὐδ’ ἐλθεῖν Αἰνείαν φασὶν εἰσ Ἰταλίαν ἅμα Τρωσίν, οἱ δ’ ἕτερον Αἰνείαν, οὐ τὸν ἐξ Ἀφροδίτησ καὶ Ἀγχίσου γενόμενον, οἱ δ’ Ἀσκάνιον τὸν Αἰνείου, οἱ δ’ ἄλλουσ τινάσ.

εἰσὶ δ’ οἳ τὸν ἐξ Ἀφροδίτησ Αἰνείαν λέγουσι καταστήσαντα τὸν λόχον εἰσ Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι πάλιν οἴκαδε καὶ βασιλεῦσαι τῆσ Τροίασ, τελευτῶντα δὲ καταλιπεῖν Ἀσκανίῳ τῷ παιδὶ τὴν βασιλείαν, καὶ τὸ ἀπ’ ἐκείνου γένοσ ἐπὶ πλεῖστον κατασχεῖν τὴν ἀρχήν· ὡσ μὲν ἐγὼ εἰκάζω τοῖσ Ὁμήρου ἔπεσιν οὐκ ὀρθῶσ λαμβανομένοισ παρακρουσθέντεσ. πεποίηται γὰρ αὐτῷ ἐν Ἰλιάδι Ποσειδῶν προλέγων τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι περὶ τὸν Αἰνείαν καὶ τοὺσ ἐξ ἐκείνου γενησομένουσ ἐπιφάνειαν ὧδέ πωσ·

νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ παῖδεσ παίδων, τοί κεν μετόπισθε γένωνται.

ὑπολαβόντεσ οὖν τὸν Ὅμηρον ἐν Φρυγίᾳ δυναστεύοντασ εἰδέναι τοὺσ ἄνδρασ, ὡσ δὴ οὐ δυνατὸν ὂν ἐν Ἰταλίᾳ οἰκοῦντασ βασιλεύειν Τρώων, τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ Αἰνείου ἀνέπλασαν. ἄρχειν δὲ δὴ τῶν Τρώων οὓσ ἐπήγετο καὶ ἄλλοθι πολιτευομένων οὐκ ἀδύνατον ἦν· ἔχοι δ’ ἄν τισ τῆσ ἀπάτησ καὶ ἑτέρασ αἰτίασ λαβεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION