Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 40

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 40)

οἱ δὲ Ἀβοριγῖνεσ καὶ τῶν Ἀρκάδων οἱ τὸ Παλλάντιον κατοικοῦντεσ, ὡσ τοῦ τε Κάκου τὸν θάνατον ἔγνωσαν καὶ τὸν Ἡρακλέα εἶδον, τῷ μὲν ἀπεχθόμενοι διὰ τὰσ ἁρπαγάσ, τοῦ δὲ τὴν ὄψιν ἐκπαγλούμενοι θεῖόν τι χρῆμα ἐνόμισαν ὁρᾶν καὶ τοῦ λῃστοῦ μέγα εὐτύχημα τὴν ἀποβολὴν ἐποιοῦντο. οἱ δὲ πένητεσ αὐτῶν κλάδουσ δρεψάμενοι δάφνησ, ἣ πολλὴ περὶ τὸν τόπον ἐφύετο, ἐκεῖνόν τε καὶ αὑτοὺσ ἀνέστεφον, ἧκον δὲ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν ἐπὶ ξένια τὸν Ἡρακλέα καλοῦντεσ. ὡσ δὲ καὶ τοὔνομα καὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ καὶ τὰσ πράξεισ διεξιόντοσ ἔμαθον, ἐνεχείριζον αὐτῷ τήν τε χώραν καὶ σφᾶσ αὐτοὺσ ἐπὶ φιλίᾳ. ὅστισ ἦν ἐπύθετο, φθάσαι βουλόμενοσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ Ἡρακλέα θεῶν τιμαῖσ πρῶτοσ ἱλασάμενοσ, βωμὸν αὐτοσχέδιον ὑπὸ σπουδῆσ ἱδρύεται καὶ δάμαλιν ἄζυγα θύει πρὸσ αὐτῷ, τὸ θέσφατον ἀφηγησάμενοσ Ἡρακλεῖ καὶ δεηθεὶσ τῶν ἱερῶν κατάρξασθαι.

ἀγασθεὶσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ τῆσ φιλοξενίασ Ἡρακλῆσ, τὸν μὲν δῆμον ἑστιάσει ὑποδέχεται θύσασ τῶν βοῶν τινασ καὶ τῆσ ἄλλησ λείασ τὰσ δεκάτασ ἐξελών·

τοὺσ δὲ βασιλεῖσ χώρᾳ πολλῇ δωρεῖται Λιγύων τε καὶ τῶν ἄλλων προσοίκων, ἧσ μέγα ἐποιοῦντο ἄρχειν, παρανόμουσ τινὰσ ἐξ αὐτῆσ ἐκβαλὼν ἀνθρώπουσ. λέγεται δὲ πρὸσ τούτοισ, ὡσ καὶ δέησίν τινα ποιήσαιτο τῶν ἐπιχωρίων, ἐπειδὴ πρῶτοι θεὸν αὐτὸν ἐνόμισαν, ὅπωσ ἀθανάτουσ αὐτῷ διαφυλάττωσι τὰσ τιμὰσ, θύοντεσ μὲν ἄζυγα δάμαλιν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ, ἁγιστεύοντεσ δὲ τὴν ἱερουργίαν ἔθεσιν Ἑλληνικοῖσ· καὶ ὡσ διδάξειεν αὐτοὺσ τὰσ θυσίασ, ἵνα διὰ παντὸσ αὐτῷ κεχαρισμένα θύοιεν, οἴκουσ δύο τῶν ἐπιφανῶν παραλαβών. εἶναι δὲ τοὺσ μαθόντασ τότε τὴν Ἑλληνικὴν ἱερουργίαν Ποτιτίουσ τε καὶ Πιναρίουσ, ἀφ’ ὧν τὰ γένη διαμεῖναι μέχρι πολλοῦ τὴν ἐπιμέλειαν ποιούμενα τῶν θυσιῶν, ὡσ ἐκεῖνοσ κατεστήσατο, Ποτιτίων μὲν ἡγουμένων τῆσ ἱερουργίασ καὶ τῶν ἐμπύρων ἀπαρχομένων, Πιναρίων δὲ σπλάγχνων τε μετουσίασ εἰργομένων καὶ ὅσα ἄλλα ἐχρῆν ὑπ’ ἀμφοῖν γίνεσθαι τὴν δευτέραν τιμὴν ἐχόντων.

ταύτην δὲ αὐτοῖσ προστεθῆναι τὴν ἀτιμίαν ὀψίμου τῆσ παρουσίασ ἕνεκα, ἐπειδὴ ἑώθεν αὐτοῖσ κελευσθὲν ἥκειν ἐσπλαγχνευμένων ἤδη τῶν ἱερῶν ἀφίκοντο.

νῦν μέντοι οὐκέτι τοῖσ γένεσι τούτοισ ἡ περὶ τὰσ ἱερουργίασ ἐπιμέλεια ἀνάκειται, ἀλλὰ παῖδεσ ἐκ τοῦ δημοσίου ὠνητοὶ δρῶσιν αὐτάσ.

δι’ ἃσ δὲ αἰτίασ τὸ ἔθοσ μετέπεσε, καὶ τίσ ἡ τοῦ δαίμονοσ ἐπιφάνεια περὶ τὴν ἀλλαγὴν τῶν ἱεροποιῶν ἐγένετο, ἐπειδὰν κατὰ τοῦτο γένωμαι τοῦ λόγου τὸ μέροσ, διηγήσομαι. ὁ δὲ βωμόσ, ἐφ’ οὗ τὰσ δεκάτασ ἀπέθυσεν Ἡρακλῆσ, καλεῖται μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων Μέγιστοσ, ἔστι δὲ τῆσ Βοαρίασ λεγομένησ ἀγορᾶσ πλησίον, ἁγιστευόμενοσ εἰ καί τισ ἄλλοσ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων·

ὁρ́κοι τε γὰρ ἐπ’ αὐτῷ καὶ συνθῆκαι τοῖσ βουλομένοισ βεβαίωσ τι διαπράττεσθαι καὶ δεκατεύσεισ χρημάτων γίνονται συχναὶ κατ’ εὐχάσ· τῇ μέντοι κατασκευῇ πολὺ τῆσ δόξησ ἐστὶ καταδεέστεροσ· τιμώμενοσ ὁ θεόσ.

ὁ μὲν οὖν μυθικὸσ λόγοσ ὑπὲρ αὐτοῦ τοιόσ2δε παραδέδοται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION