헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί1́87́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87)

ἀνίσταται δὴ ἐκ τούτου μείζων τῆσ προτέρασ ἔρισ ἑκατέρου τὸ πλέον ἔχειν ἀφανῶσ δικαιουμένου, τὸ δὲ μὴ μεῖον ἀναφανδὸν ἀπὸ δικαιώσεωσ τοιᾶσ2δε ἐπισυνάπτοντοσ. εἰρημένον γὰρ ἦν αὐτοῖσ ὑπὸ τοῦ μητροπάτοροσ, ὅτῳ ἂν προτέρῳ κρείττουσ ὄρνιθεσ ἐπισημήνωσι, τοῦτον ἄρχειν τῆσ ἀποικίασ. γένουσ δὲ ὀρνίθων ἑνὸσ ἀμφοῖν ὀφθέντοσ ὁ μὲν τῷ πρότεροσ, ὁ δὲ τῷ πλείουσ ἰδεῖν ἐκρατύνετο. συνελάμβανε δὲ αὐτοῖσ τῆσ φιλονεικίασ καὶ τὸ ἄλλο πλῆθοσ ἦρξέ τε πολέμου δίχα τῶν ἡγεμόνων ὁπλισθέν, καὶ γίνεται μάχη καρτερὰ καὶ φόνοσ ἐξ ἀμφοῖν πολύσ.

ἐν ταύτῃ φασί τινεσ τῇ μάχη τὸν Φαιστύλον, ὃσ ἐξεθρέψατο τοὺσ νεανίσκουσ, διαλῦσαι τὴν ἔριν τῶν ἀδελφῶν βουλόμενον, ὡσ οὐδὲν οἱο͂́σ τ’ ἦν ἀνύσαι, εἰσ μέσουσ ὤσασθαι τοὺσ μαχομένουσ ἄνοπλον θανάτου τοῦ ταχίστου τυχεῖν προθυμούμενον, ὅπερ καὶ ἐγένετο.

τινὲσ δὲ καὶ τὸν λέοντα τὸν λίθινον, ὃσ ἔκειτο τῆσ ἀγορᾶσ τῆσ τῶν Ῥωμαίων ἐν τῷ κρατίστῳ χωρίῳ παρὰ τοῖσ ἐμβόλοισ, ἐπὶ τῷ σώματι τοῦ Φαιστύλου τεθῆναί φασιν, ἔνθα ἔπεσεν ὑπὸ τῶν εὑρόντων ταφέντοσ. ἀποθανόντοσ δ’ ἐν τῇ μάχῃ Ῥώμου νίκην οἰκτίστην ὁ Ῥωμύλοσ ἀπό τε τοῦ ἀδελφοῦ καὶ πολιτικῆσ ἀλληλοκτονίασ ἀνελόμενοσ τὸν μὲν Ῥῶμον ἐν τῇ Ῥεμορίᾳ θάπτει, ἐπειδὴ καὶ ζῶν τοῦ χωρίου τῆσ κτίσεωσ περιείχετο, αὐτὸσ δὲ ὑπὸ λύπησ τε καὶ μετανοίασ τῶν πεπραγμένων παρεὶσ ἑαυτὸν εἰσ ἀπόγνωσιν τοῦ βίου τρέπεται.

τῆσ δὲ Λαυρεντίασ, ἣ νεογνοὺσ παραλαβοῦσα ἐξεθρέψατο καὶ μητρὸσ οὐχ ἧττον ἠσπάζετο, δεομένησ καὶ παρηγορούσησ, ταύτῃ πειθόμενοσ ἀνίσταται· συναγαγὼν δὲ τοὺσ Λατίνουσ, ὅσοι μὴ κατὰ τὴν μάχην διεφθάρησαν, ὀλίγῳ πλείουσ ὄντασ τρισχιλίων ἐκ πάνυ πολλοῦ κατ’ ἀρχὰσ γενομένου πλήθουσ, ὅτε τὴν ἀποικίαν ἔστελλε, πολίζει τὸ Παλλάντιον.

ὁ μὲν οὖν πιθανώτατοσ τῶν λόγων περὶ τῆσ Ῥώμου τελευτῆσ οὗτοσ εἶναί μοι δοκεῖ.

λεγέσθω δ’ ὅμωσ καὶ εἴ τισ ἑτέρωσ ἔχων παραδέδοται. φασὶ δή τινεσ συγχωρήσαντ’ αὐτὸν τῷ Ῥωμύλῳ τὴν ἡγεμονίαν, ἀχθόμενον δὲ καὶ δι’ ὀργῆσ ἔχοντα τὴν ἀπάτην, ἐπειδὴ κατεσκευάσθη τὸ τεῖχοσ φλαῦρον ἀποδεῖξαι τὸ ἔρυμα βουλόμενον, Ἀλλὰ τοῦτό γ’, εἰπεῖν, οὐ χαλεπῶσ ἄν τισ ὑμῖν ὑπερβαίη πολέμιοσ, ὥσπερ ἐγώ· καὶ αὐτίκα ὑπεραλέσθαι· Κελέριον δέ τινα τῶν ἐπιβεβηκότων τοῦ τείχουσ, ὃσ ἦν ἐπιστάτησ τῶν ἔργων, Ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν πολέμιον οὐ χαλεπῶσ ἄν τισ ἡμῶν ἀμύναιτο, εἰπόντα, πλῆξαι τῷ σκαφείῳ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ καὶ αὐτίκα ἀποκτεῖναι· τὸ μὲν δὴ τέλοσ τῆσ στάσεωσ τῶν ἀδελφῶν τοιοῦτο λέγεται γενέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION